#Stukkendeharte Hoofstuk 27 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 27 - Rooi Mier

"Lawrence antwoord nou nie sy foon nie. Hy is seker nou baie kwaad en teleurgesteld in my. As daai Paul vent net nie alles kom ruïneer het nie. Ek glo hy sou dit met tyd aanvaar het. Wel, ek glo so maar ek sukkel nog self."

Sahara is sommer weer kwaad. "Hoe en hoekom het Paul in my lewe gekom? Ek sal maar later weer probeer. Hopelik antwoord hy."

Paul kan homself skop. "Hoe het ek alles so opgemors. Nou sal ek hard moet werk om Sahara se guns te wen. Hoe doen ek dit?

Dit was nou impulsief, ondeurdag of sommer net dom."

Lawrence probeer opstaan.

"Nee meneer. Bly lê stil. Toelaat my om jou eers te ondersoek. Ek is 'n geregistreerde verpleegkundige." Die vrou voel aan sy arms en bene. "Dit is oraait. Jou asemhaling is bietjie vinnig maar dit is dalk die adrenalien." Sy lig sy hemp op. "Hier is 'n blou kol op jou ribbes. Kom ons hanteer dit liewer as ernstig. Die ambulans sal nou hier wees."

Die dame wat die motor bestuur het lyk angstig. "Ek hoop nie hy het ernstige inwendige beserings nie. Hy het net skielik voor my ingeloop." Sy praat met niemand spesifiek nie.

Die polisie is eerste daar. Hulle vra of iemand weet wat gebeur het maar soos dit deesdae gaan wil niemand betrokke raak nie. Net die bestuurder praat.

Lawrence hoor. "Ek weet nou nie wat u rang is nie offisier maar sy praat die waarheid. Ek was nie myself nie en het voor die motor ingeloop."

"Was dit 'n selfdood poging?"

'n Vrou uit die omstaanders vra wat selfdood is. Iemand lag.

"Waar was jy dan; onder die klip? Dit is die nuwe woord vir selfmoord."

"Ja, ek was. Ek het jou daar gesien. My vader, vir my wil beledig. Hy is eintlik dom van slimgeid."

Die offisier sê, "Toe nou julle, ek kan nie die betrokkenes hoor nie." Hy probeer sy glimlag wegsteek maar kry dit nie heeltemaal reg nie."

Die ambulans kom. Die verpleegkundige sê van die blou kol op sy ribbes. Hulle neem vinnig sy bloeddruk, voel of sy pols normaal is en vra waar seer is waarop hy oraal antwoord. Hulle rol hom op 'n draagbaar en dra hom na die ambulans toe. 

Die polisieoffisier loop saam en sê hulle sal die volgende oggend 'n verklaring kom neem. Roetine ondersoek sê hy.

By die hospitaal word Lawrence deeglik ondersoek. 

"Daar is geen uiterlike ernstige beserings nie meneer. Ons kan ongelukkig eers môre xrays doen. Jy sal moet bly. Kan ons iemand bel?" Die verpleegster klink oorvriendelik.

"Waar is my foon? Kan jy my sak aangee asseblief."

Lawrence kry nie sy sel nie. "Kan jy nie dié nommer afskryf nie asseblief. Gelukkig ken ek dit. Dit is Mevrou van Wyk, my ma se nommer." Hy gee die nommer.

"Ek bel haar sommer nou." Sy en die ander verpleegster stap weg.

"Nogals glad nie onaardig nie."

"Aida nee, hou jou in."

Hulle stap giggelend weg.

"Wie bel nou van 'n vreemde nommer af? Mevrou van Wyk."

"Goeie middag mevrou, dit is Somerset Hospitaal in Kaapstad."

"Hoe kan ek help?"

"Ken u vir Lawrence van Wyk?"

Iris antwoord huiwerig. "Ja?"

"Hy is hier by ons in die hospitaal opgeneem."

"Bennie kom hier" skree sy paniekerig.

Sy praat verder met die verpleegster. "Wat het gebeur?"

"Niks ernstigs nie mevrou. 'n Voertuig het hom omgery."

"Omgery en jy sê niks ernstigs nie. Hoe gaan dit met hom?"

"Hy het geen ernstige beserings nie mevrou. Ons hou hom net vir observasie en dan gaan ons môre x-strale doen. Hy is regtig ok."

"Ok en oulik" hoor Iris in die agtergrond.

"Ek gaan hom nou bel as hy dan so ok en oulik is."

"Wil mevrou nie oor tien minute bel nie? Sy sel het op die toneel weggeraak. Ek sal dan my foon vir hom leen."

"Maak so verpleegster. Wat is jou naam?" 

"Amelia mevrou. Neem my nommer mevrou."

"Wat gaan aan my vrou?"

"'n Motor het vir Lawrence gestamp. Hy is glo ok. Net ligte beserings. Ek bel hom later."

"Wat nou nog. Gelukkig is ons môre alweer oppad Kaap toe."

Dit is 'n lieflike namiddag by die Daries woning. Die braaiery het goed afgeloop. Elton is 'n bobaas braaier. Hy het selfs die slaaie voorberei.

Jolene wou help maar hy het haar verbied. Haar ma, Linda het vroeër opgedaag en gehelp. Sy wou natuurlik weet hoekom Jolene weggegaan het maar Jolene het gesê sy wil almal dieselfde tyd inlig.

Nadat almal klaar geëet het, het sy hulle ingelig. John het natuurlik onmiddelik die pastoor gevra om vir haar te bid.

©Rooi Mier 13.07.2022