#Stukkendeharte Hoofstuk 5 - Rooi Mier
Maandagmiddag stap Lawrence en Anton by die skoolhek uit.
"Juffrou Muller het mos 'n soortgelyke motor in dieselfde ligblou gehad L." Hy wys na 'n motor wat 'n entjie op in die pad staan. Hulle nader die voertuig van agter af.
Sahara sien hulle aankom in haar truspieël en besluit om te ry. "Wat het ek nou eintlik hier kom soek?" Sy weet haar eerste gedagte Saterdagoggend was Lawrence. So was hy die hele naweek in haar gedagtes.
"Dit kan tog nie wees nie, nie 'n kind nie. Is dit oor die aandag wat hy haar gegee het?"
Sahara het heelwat aandag gekry van mans, oud en jonk. Sy was 'n pragtige vrou maar het hulle altyd ignoreer. Nou het sy vir langer as 'n uur in haar kar gesit net om hom te sien. Daar is 'n vreemde aantrekkinskrag aan hom.
Sy ry huis toe.
Lawrence het klaar middagete gehad en sit en staar na sy Wiskundeboek. Hy was nie van plan om Wiskunde te doen nie maar tog het hy die boek uitgehaal. Hy sien vir Sahara voor die swartbord staan. Sy verduidelik 'n Algebra som.
Sy pa is met verlof vir 'n week. Hy sê hy wil net rus. Hy kom ingestap met kort broek, t-hemp en sandale aan.
"Ek sien jy staar net na jou boeke. Wat gaan aan?"
"Niks nie pa."
"Aangesien dit niks is; ek wou jou nog altyd vra wat van daai Juffrou geword het wat die dag so ongeduldig was by die skool se hek. Daar was iets vreemds in jou stem toe ek jou uitgevra het oor haar."
"Wat bedoel pa?"
"Ek wil weet of jy verlief is."
Iris, Lawrence se ma stap die vertrek binne. "Is my Lawrence verlief? Wie is sy. Kan sy darem 'n koppie koffie maak en 'n eier kook?"
"Ai my vrou. Los die klong af."
Die ouers stap albei uit.
"Ek sal moet aanbeweeg. Anton het juis voorgestel dat ek Janice vra om my na die matriekafskeid te vergesel. Ek sal haar môreaand gaan vra."
Sahara kom net nie aan die gang met haar planne nie. Sy sou 'n week bly maar dit raak twee, later 'n maand. Sy het haar amper in Lawrence vasgeloop in die nuwe winkelsentrum maar hom eerste gesien en vinnig by 'n winkel ingeglip. Hy het haar nie gesien nie en verby gestap.
Gister het sy op haar ma se dagboek afgekom. Sy het besluit om dit te lees. Miskien is daar 'n antwoord op haar vraag oor wie haar biologiese pa is en hoekom haar ma gedoen het wat sy gedoen het. Noudat sy weer bid voel sy beter maar kan nog nie kerk toe gaan nie.
Daardie aand gaan lê sy met die dagboek. Sy besef onmiddelik dat sy niks gaan vind nie want die dagboek begin 12 jaar gelede. Sahara besluit om tog te kyk of haar ma nie net dalk iets laat glip het oor haar verlede nie.
Onderaan op die vyfde bladsy staan die woorde "eerste weggesluit." Die dagboek praat meestal van haar en haar pa. Sy voel ongemaklik omdat sy voel dat sy haar ma se privaatheid skend. Net die wete dat sy dood is laat haar verder soek.
Sy kry niks verder behalwe oor dinge wat sy reeds weet nie. Die volgende dag besluit sy om die goed in die motorhuis uit te sorteer. In die hoek staan 'n ou trommel wat toegesluit is. Dit is haar ma se ou resepteboeke. Sy was baie heilig daaroor niemand mag daarin gekrap het nie.
Skielik tref dit Sahara. "Eerste weggesluit" beteken dalk iets belangriks is weggesluit. Waar anders as in dié trommel. Sy was altyd verbaas oor haar ma se heftige reaksie as iemand wou weet wat daarin toegesluit was. Alhoewel sy altyd nuuskierig was oor dié kookboeke en breipatrone wat daarin was het sy nooit die trommel oopgesluit nie alhoewel sy geweet het waar die sleutel is.
Sy gaan kry dit in haar ma se kamer. Sluit die trommel oop. Daar is inderwaarheid resepteboeke in, boeke oor blomme en breipatrone. Sy begin die boeke uit te pak; soort by soort. Dan is daar een waarop geskryf staan Maria.
Sy maak dit oop en sien dat dit 'n dagboek is. Dit begin so 'n jaar voor haar geboorte. Sy merk dat die datums ingeskryf is en daar soms weke verloop het sonder enige inskrywings.
Sahara besluit om alles eers net so te los, neem die dagboek en gaan sit en deursoek dit in die sitkamer. Dit kom soms voor of daar bladsye uitgeskeur is. Sy voel opgewonde maar tog ook bang. Wat gaan sy vind?
Nogtans besluit sy om dit eers weg te sit toe sy nie onmiddelik iets vind nie.
Die dagboek sou vir nog 'n paar dae daar lê sonder dat sy dit oopmaak.
Lawrence gaan die volgende dag na skool winkel toe. Hy koop sjokolade en blomme. Tuis vra sy ma wat gaan aan.
"Mammie ek gaan vir Janice vra om .."
"Om jou meisie te wees" val sy hom in die rede.
"Nee Mammie."
"Die vrou is altyd so haastig," dink hy.
"Sy moet my matriekafskeid toe vergesel."
"Ooo", sê sy.
Skielik skree sy, "Matriekafskeid! Hoekom sê jy nou eers? Wanneer?"
"Volgende maand."
"Volgende maand? Jy sal laat ek 'n oorval kry. My seun moet 'n behoorlike afskeid hê en jy bly stil? Net vanaand gaan ons begin beplan. Wat gaan jy aantrek? En die kar? Watter kleur gaan die meisie se rok wees?"
"Stadig Mammie, jy moet kalm wees. Ek is nie iemand vir groot gedoentes nie."
"Ek is jou ma. My seun sal nie soos 'n vaaljapie lyk nie. Hy gaan kwaai uitsteek."
Lawrence lag, "Waar leer Mammie daai. Nogals kwaai uitsteek."
"My kind, jou ma is nie vaak nie. Ek hoor mos hoe julle jongspan praat."
Lawrence lag. "As Bennie nou hoor hoe sy Iris praat is jy 'n geskeide vrou en ek gaan by hom bly. Jy is net te vinnig en te besig in ander mense se sake."
"Jy raak te groot vir jou skoene. Moenie dat daai bietjie haartjies daar onder jou opmaak nie."
"Mammie nee man. Jy maak my skaam."
"Op 'n ernstige noot; hoe gaan dit met jou skoolwerk. Is jy gereed vir die komende eksamen?"
"Ons moet die Here dank dat Hy jou gedra het tot hier."
"Mammie weet mos ek glo nie daaraan nie."
"So jy was ook eers 'n bobbejaan toe word jy 'n mens. My kind, ek bid dat jou oë eendag gaan oopgaan. God het Homself aan my openbaar toe ons in daai groot ongeluk was. Jy was basies dood maar Hy het jou teruggegee aan my nog voordat die nooddienste daar was. Daar was geen hartklop en asemhaling nie totdat ek jou opgetel en na God toe opgelig en Hom gesmeek het vir 'n wonderwerk. So jy is my eie wonderwerk van God af."
"Mammie!"
Iris vryf oor sy kop en stap weg.
"Vanaand gaan ek ongesond eet." Sahara bestel 'n pizza. Sy gaan stort solank want dit neem omtrent 'n halfuur voor die pizza afgelewer sal word. Nadat sy haar slaappak aangetrek het gaan haal sy 'n 5ooml bottel Coke uit die yskas. Die pizza word afgelewer. Sy plaas dit op die koffietafel by die Coke. Toe gaan kry sy 'n kombers en haar ma se dagboek. Hopelik vind sy vanaand iets.
Sy laat waai twee snye pepperoni pizza en 'n halwe glas Coke. Nou is sy gereed vir die soek.
Dit vat ook nie lank nie of sy sien 'n inskrywing. "Lionel het my vanaand gevra om met hom te trou. Ek is so opgewonde maar tog ook bang. Sê nou hy vind uit? Ons het selfs 'n datum vir die troue. Dit is 26 April 1981.
"Maar dit is mos nie die datum waarop hulle getrou het nie. Hulle het 2 Julie 1980 getrou."
Sy het voorheen uitgewerk dat haar ma omtrent drie maande swanger was toe hulle getrou het. Sy was 22 Desember 1980 gebore. Die inskrywing wat sy nou lees is gedateer 15 Mei 1980.
"Miskien het hulle uitgevind sy is swanger en besluit om vroeër te trou."
Haar selfoon lui. Dit is antie Jenny wat wil weet hoe dit gaan. Sy weet sommer dit gaan 'n lang gesprek wees. Terwyl sy praat gaan sit sy die res van die pizza en die Coke in die yskas. 'n Halfuur later sê antie Jenny eers totsiens.
Nou is sy nie meer lus vir daai dagboek nie. Dit pla haar egter nog dat haar ma geskryf het, "Sê nou hy vind uit." Daar is dus nog die moontlikheid dat Lionel nie haar biologiese pa was nie maar dan het dit voor die huwelik gebeur. Haar ma was dus nie ontrou in haar huwelik nie.
Skielik tref dit haar, "As my pa nie regtig my pa was nie, wie was dit dan? Hoe lyk hy? Waar is hy? Lewe hy? Weet hy ooit van my?"
©Rooi Mier 13.07.2022
