#Stukkendeharte Hoofstuk 9 - Rooi Mier

Sy skakel haar enjin aan en ry huiswaarts. Tuis het Jenny net begin om om iets ligs aan te slaan vir middagete. Sy haal ook vleis uit om later aandete te begin.

"Middag Antie. Dinge het goed afgeloop by die bank. Kan ek vir ons sap skink?"

"Hou net so vyftien minute vas dan kan ons sommer middagete geniet. Ek wil juis vir jou sê dat ek môre Kaapstad toe wil gaan na my dogter toe. Ons moet klaar gesels. Ek moet nog my bespreking gaan doen."

"Ek sal dit sommer op die internet doen Antie."

"Ok, laat ek gou my identiteitsnommer gaan kry. Ek kan dit nooit onthou nie. Jou ma het my altyd probeer verduidelik hoe om dit maklik te onthou maar my kop wil net nie."

Sahara lag. "Mammie het daarop aangedring dat ek myne ken. Sy het altyd gesê daar is eintlik net vyf nommers om te onthou van die dertien. Die eerste ses ken jy klaar want dit is jou geboortedatum. Die volgende vier moet jy leer; as jy 'n vrou is begin dit met 'n nul tot vier, mans met vyf tot 9, daarna is almal 08. So jy moet dan net die laaste een leer."

"Sal net sy wees. O ja, ek moet my bankbesonderhede ook bring."

"Los Antie, ek betaal en moenie stry nie."

Sahara gaan haal haar skootrekenaar terwyl Jenny haar Id gaan haal. Na'n paar minute is die bespreking gedoen. 

"U bus vertrek eers môreaand 18:00. Reël dat hulle u afhaal by Kaapstad stasie om 06:00 die volgende oggend."

"Reg so. Dalk gebruik ek 'uber'. Kom ons eet."

Sy bedien gestoomde vis en slaai.

"Kom ons praat klaar. Jy wou mos nog geweet het van jou ma.

Daardie aand met die bakleiery was daar 'n jongman wat gebloei het. Jou ma het hom na sy kamer vergesel om sy wond te verbind.

Na die wond verbind was (dit was glo glad nie netjies nie want sy was onder die invloed van drank) het hulle gesels. Hy wat vir die eerste dwelms gebruik het en sy wat vir die eerste keer drank gebruik.

Soos hulle sê, die een ding het gelei tot die ander.

Die volgende oggend het sy in sy bed wakker geword. Sy het haar maagdelikheid in die proses verloor.

Toe die jongman wakker word kon sy van sy reaksie aflei dat hy dink hy het haar forseer.

Dit was eintlik nie 'n logiese afleiding nie omdat sy nog steeds daar was. 

Jou ma was skaam en het hom nie reggehelp nie; net aangetrek en haastig sy kamer verlaat. Op daardie stadium het sy nog nie sy naam geken nie."

"So sy het het nie eers my pa se naam geken nie?"

"Laat ek klaar praat. 'n Maand en paar dae later het sy 'n roetine mediese ondersoek ondergaan. Sy het uitgevind sy is swanger. 

Toe sy by die dokter se kamer uitkom het die suster 'n aanmerking gemaak van jongmeisies wat nie sedes het nie en dan moet die arme kindertjies daaronder lei. 

Die jongman het daar sit en wag vir sy beurt om die dokter te sien. Hy het opgestaan en na haar beweeg. Terwyl hy besig was om haar te bedank dat sy hom nie aangegee het vir verkragting nie; sy ouers het hom nie so grootgemaak nie; vra die suster of hy die onnosel pa is.

Maria het hom net aan die arm uitgetrek by die spreekkamer se deur. Sy het net vinnig gesê sy is nie swanger nie en weggestap.

Hy het toe sy naam aan haar geskree terwyl sy wegstap."

Jenny se selfoon lui. Sahara gee haar haar privaatheid en gaan na haar kamer. Sy raak aan die slaap. Heelwat later raak sy wakker. Die huis is stil. Daar is 'n nota dat Jenny en Sandra uit is. 

Sahara herkou aan alles wat sy gehoor het. So haar ma was ten minste nie verkrag nie. Sy was wel in dronkenskap verwek. Hoe voel mens oor dit?

"Wil ek werklik weet wie my biologiese pa is? Die pa wat my grootgemaak het kan nie vervang word nie. Ek wil nie regtig weet wie hy is nie."

Daardie aand sit sy laat met haar skootrekenaar en skryf 'n gedig wat sy opdra aan haar pa. Sy het onlangs ontdek dat sy nogals daarvan hou om gediggies te skryf. Die anderdag het sy 'n gedig gelees getitteld "Die Bruid", geskrywe deur iemand wat homself "Rooi Mier" noem. 

"Ek wonder hoekom "Rooi Mier" en hoekom? Ag hy of sy het seker maar sy of haar redes," dink sy. Toe sy moeg is vir dink kyk sy na een van Rowen G se videos. Dit gaan oor hom wat in 'n taxi gery het en 'n gesprek op whatsapp van iemand anders gevolg het. Dit beur haar op. 

Sy is in die bed en dink aan Lawrence toe Jenny kom. Dit was al laat.

Lawrence lê ook op sy bed en dink aan Sahara. Waar is sy? Hy moet weer 'n draai ry om te kyk of sy nie dalk teruggekom het uit die Kaap nie. Dan weer dink hy aan Janice. Hy het immers met haar geslaap. Kan hy net aanbeweeg asof niks gebeur het nie? Hoekom is sy so afsydig? Met sy gedagtes terug by Sahara raak hy aan die slaap.

Die volgende oggend is Lawrence effens opgewonde oppad skool toe. Hy ontmoet Anton langs die pad.

"Môre buds. Om te dink dit is ons laaste dag van klas. 'n Man voel nogals opgewonde maar ook hartseer."

"Hi die L. Ja wat, van ons ander vriende in ander klasse gaan ons nou net in die verbygaan sien. Hulle skryf mos nie dieselfde vakke as ons nie behalwe die tale."

"Ek is aanvaar vir medies by Stellenbosch en Wes Kaap. Moet nog besluit watter een. Wat van jou buds. Jy gaan mos regte doen."

"Ek is ook aanvaar L. Ook Wes Kaap en dan Vrystaat, maar ek gaan Kaap toe. Wou nog altyd die Kaap leer ken. Ek was nou nie so bevooreg soos jy wat gereeld daar kuier nie."

"Jy gaan mos nie om op die beach te gaan lê nie. Jy gaan study."

"Lmk. As jou toppie nou hoor hoe meng jy die tale is jy in die rooi."

"Ag man, hy beter sy bek hou." Lawrence klink skielik driftig. Hy het nog nooit so met of van sy pa gepraat nie. "Ek het hom altyd gerespekteer maar nie meer nie."

"Wat is dit nou L. Jy klink nie lekker nie."

"Los dit buds." Hy klink nors en duidelik omgekrap.

Anton verander maar die onderwerp. "Dink jy nie dis 'n plan om albei Wes Kaap toe te gaan nie? Dan kan ons mos saam bly." 

"Nogals. Kom ons soek op die internet vir studente akkomodasie."

Later sit hulle met Anton se selfoon en kry drie plekke. Bellville, Eersterivier en Kuilsrivier. Hulle stuur emails vir al drie. 

"Nou moet ons maar wag. My ouers is oraait met my wat liewer Kaap toe as Vrystaat toe wil gaan."

Larisa en Janice stap saam deur die skoolhek.

"Môre girlfriend."

"Hi Larisa."

 "Jy is baie stil die afgelope tyd. Mens sou dink dat jy in die wolke sou wees nadat jy en Lawrence .. jy weet."

Vandat Anton en Larisa uitgaan het die twee meisies bevriend geraak. Waar hulle voorheen net klasmaats was gesels hulle meer soos vriende.

Janice loop en kyk op die grond. Dit lyk of sy saggies begin huil het.

"Girl, wat gaan aan? Kom ons gaan praat."

"Nie nou nie. Ek wil my gesig gaan was voor die klok lui."

Hulle stap saam na die badkamer.

"As jy reg is kan jy maar met my praat."

Die klok lui en hulle stap klas toe.

Lawrence en Anton is ook net oppad klas toe en sien hulle aankom.

"Hier kom die mooiste girl suid van die ewenaar. Larisa is darem net te mooi vir woorde né die L"

"Gaan soontoe man. Sahara is die mooiste alkant van die ewenaar."

Lawrence besef nie dat hy hardgenoeg gepraat het sodat Janice hom kon hoor nie.

"Hallo julle" groet hy.

Janice stap verby hulle die klas binne sonder 'n woord. Sy kyk nie eers na hulle nie. 

Larisa wat agter haar loop beduie dat hulle moet stilbly.

Toe die klok vir pouse lui, neem Larisa Janice aan die hand en lei haar na 'n stil gedeelte van die skoolgrond.

"Kom girl, wat gaan aan? Ek het gedink jy is gelukkig noudat jy en Lawrence saam is. Ek het altyd geweet jy het gevoelens vir hom, selfs die tyd toe ek hom wou hê."

"Was dit dan so ooglopend? Ek het gedink niemand weet nie, veral omdat hy net oë gehad het vir Juffrou Muller. Eintlik nog steeds het."

"Wat bedoel jy met nog steeds het?"

"Net wat ek sê, hy is nog nie oor haar nie."

"En wat was dit dan die aand van die matriekdans? Hy is mos nie die soort wat meisies net gebruik nie; baie respekvol."

"Ek het ook so gedink. Dit was duidelik 'n verkeerde siening." Janice raak weer tranerig. "Hy het my so baie seergemaak en verneder."

"Wat het gebeur?"

"Hy het my Sahara genoem, en nie net een keer nie. Dit was net te veel toe hy dit in ons intiemste oomblik doen."

"Wow girl. Nou verstaan ek hoekom jy so lyk. Die gemors! Dit was baie gemeen."

"Ek dink nie dit was bedoeld nie, hy was onder die invloed van drank."

"Hoe verdedig jy nog die man?"

"Dit is nie wat ek doen nie. Ek dink die alkohol het hom net die waarheid laat besef. Miskien wou hy aanbeweeg maar sy hart wou nie."

"Laat ek liewer stilbly. Ek hoop julle het ten minste beskerming gebruik."

"Nee, ons het nie. Dit was nie beplan nie."

"Girl! Ek hoop van harte jy is nie swanger nie. Om 'n kind te hê van 'n man wat nie lief is vir jou nie is nie 'n goeie ding nie. Eintlik is dit nie goed om 'n kind op jou ouderdom te hê met studies wat voorlê nie. Ons bid maar dit is nie so nie."

Sahara lê maar laat want sy weet Jenny gaan nie vroeg op wees nie. Sy weet Sandra hou daarvan om 'n drankie of twee te neem, of sal ons sê 'n drankie of vyf en meermalle nader aan die vyf. Sy en Jenny was uit en haar antie is self nie skaam nie.

Sy neem haar skootrekenaar en lees deur haar gedig tot dusver. Dit handel oor onbeantwoorde liefde. Sy kan nie gepaste woorde vind om haar gedig mee af te sluit nie.

Teen tienuur staan sy op, gaan stort en trek aan. Met Jenny wat nog slaap gaan sy maar net brood met koue vleis op met koffie eet.

Sy sal dan later iets voorberei vir 'n vroeë aandete aangesien Jenny om 17:30 by die busstop moet wees. 

Sy lees haar e-posse. Meestal 'n klomp gemors. Dan sien sy een van 'n verspreidingsmaatskappy in die Kaap. Sy het daar aansoek gedoen vir 'n pos as persoonlike assistent. Die e-pos sê dat sy op 'n kortlys is. Hulle wil weet of sy nog belangstel omdat die aansoek maande gelede gedoen was. As haar antwoord positief is moet sy laat weet en dan kan sy reël vir 'n onderhoud nog dié week of sy kan reël vir 'n skype onderhoud.

Sy laat weet onmiddelik dat hulle met haar maar 'n skype onderhoud kan doen op 'n tyd wat geleë is vir hulle.

'n Uur later het sy 'n datum en tyd en ook dat die pos eers in Januarie beskikbaar is. Dit sal haar pas want dit gee haar tyd om 'n huurder te kry vir haar huis. 

"Ek moet hier wegkom. Hier is nie 'n toekoms vir my met Lawrence nie. Dit is duidelik dat hy aanbeweeg het met iemand sy ouderdom," dink sy.

Jenny het so 'n uur gelede eers opgestaan. Nadat sy gebad het het sy haar tasse gaan pak. Sy kom nou by die sitkamer ingedrentel en lyk duidelik siek.

"As Mammie nou hier was het sy antie behoorlik vasgevat. Lekker aand gehad?"

"Moenie my herinner nie. Daai dierbare suster van my sou nooit ophou neul het nie. Wees jy net bly jy het nie 'n suster nie. Of miskien het jy, mens weet mos nie.

Ek moet jou seker klaar vertel. Jou ma het besluit om eerlik met jou pa te wees en het hom alles vertel. Sy kon nooit geheime hou nie."

"Behalwe dat sy geheime van haar dogter kon hou," val Sahara haar in die rede.

"Sy wou jou sê maar jou pa het gevra dat sy jou nooit moet vertel nie. Jy laat my nou die storie vooruitloop.

Nadat sy hom vertel het, het hy gesê hy is klaar met haar. 'n Week later het hy gebel en gesê hy kan nie sonder haar nie. Hy het gevra of hulle so spoedig moontlik kan trou. Hy gaan die kind grootmaak as sy eie en niemand moes daarvan weet nie. Die kind sou grootgemaak word as sy eie.

Natuurlik het hy nie geweet ek weet daarvan nie. Maria het my laat sweer om nooit vir enigiemand te vertel nie, nie eers ons ouers nie.

Sy het die universiteit opgeskop en jou pa het uit Johannesburg gekom tot in Bloemfontein en hulle het in die hof getrou.

Daarvandaan het hulle Upington toe gekom om sy en ons ouers in te lig van die troue.

Almal was geskok want hulle sou eers die volgende jaar trou. Die ouers aan albei kante was erg omgekrap.

Hulle het net gesê hulle moes trou. Die ouers het maar net aanvaar dat sy swanger is van hom. Ons ma was natuurlik glad nie tevrede want sy het daardie visie gehad van albei haar dogters in wit trourokke en die onthaal.

Sy het vir maande lank haar ontevredenheid uitgespreek; totdat sy besef het haar eerste kleinkind is oppad en dat dit 'n meisiekind gaan wees.

Pappa was natuurlik meer teleurgesteld omdat sy, volgens hom, haar toekoms weggegooi het."

©Rooi Mier 13.07.2022