#Stukkendeharte S2 Hfst 48 - Rooi Mier

Ek neem my mag terug. My naam is nie meer Valencia Smith wat iewers oorsee studeer en versteek word nie, ek is Yvonne Slingers, eens op 'n tyd 'n slagoffer maar nou nie meer nie.

Yvonne stap dreigend met die naald nader. Waar moet ek die gif inspuit? Direk in jou hart is 'n goeie plek, maar dan vrek jy te vinnig. Ek wil hê dit moet stadig wees. Dit moet eers deur jou bloedstroom loop voor dit jou die emmer laat skop.

Max se oë rek groot. Vir die eerste keer wys daar vrees op sy gesig.

Yvonne stap nader en spuit hom in die arm.

Nou kan jy rustig aan die slaap raak. Sy begin sing.

"Slaap my Maxie, slaap sag. 

Onder nagmerries vannag.

Eers die armpies vasgemaak

Dan jou doodskleed aangetrek."

Sy stap na die deur.

"Dit was maar net jou medikasie maar dit kon net sowel gif gewees het."

Die deur gaan op daardie oomblik oop. Andy stap binne.

"Jy moet nou nie die man so ontstel nie. As hy doodgaan voor hy van al sy skatte ontslae geraak het, was alles verniet."

Hy kyk na Max en grynslag. 

"Ai, ek kry nou lekker tot in my klein toontjies. Môre is d-dag. Jy gaan brandarm wees na môre."

Rencia stap by haar en Shane se geheime ontmoetingsplek in. Sy kyk hom waar hy by 'n lessenaar sit en skryf en dink by haarself, 

"Nogals nie sleg op die oog nie. Hy is mos darem geskei so ek mag maar kyk."

"Kom sit Rencia, jammer, Kaptein Witbooi."

Shane kyk nie op van waar hy sit nie. Hy is bang dat sy oë sal verraai hoe hy voel. Na sy vrou het hy nog net na Sahara geloer maar het gou besef hy sal nie ver kom nie. Van die eerste dag wat Rencia by hom geplaas was, was daar iets, ten minste van sy kant af.

"Goeie dag Kolonel. Ek verstaan dat die Mercedes wat die vreemde man altyd bestuur het verlate langs die pad gevind is."

"Ja maar ons weet nou nog nie aan wie dit behoort het nie. Hulle vee dit juis vir vingerafdrukke. Pragtige voertuig, die eienaar het beslis 'n paar pitte."

Sy telefoon lui.

"Middag Luitenant, kon julle iets vind?"

"Niks soos in niks Kolonel. Die persoon wat ontslae geraak het van die vingerafdrukke weet wat hy doen. Hy is proffesioneel."

"Ag nee man. Ek is seker dat die eienaar of bestuurder van daai Mercedes iets te doen gehad het met Max se verdwyning. Hou aan soek. Ons praat weer. Totsiens."

"Dit klink my hulle kon niks vind nie Kolonel."

"Die voertuig is skoon."

"Die man is ook nie meer te sien by die hospitaal vandat Max verdwyn het nie."

"Ons sal beslis ons sokkies moet optrek Kaptein. Hulle gaan begin dink ons is onbevoeg."

"Net jy Kolonel."

Shane kyk vinnig op.

"Wat bedoel jy?"

"Ek dra nie sokkies nie Kolonel, net sy sagte kouse."

Die glimlag wat sy vir Shane gee laat sy hart net so bietjie vinniger klop.

"Of jy nou kouse dra of sokkies, ons albei word verantwoordelik gehou. Wanneer gaan jy skietbaan toe? Ek het ook oefening nodig."

"Kolonel, ons mag nie buite hierdie gebou saamgesien word nie."

Shane sug swaar.

"Kom laat ek jou uitsien."

Hy stap na die deur om dit oop te maak. Dit voel of sy net te na aan hom verby beweeg en huiwer.

Shane vat haar skielik aan die arm, trek haar nader en soen haar. Sy beweeg nie weg nie; inteendeel, sy soen terug.

Skielik laat Shane los.

"Ek is so jammer; ek weet nie wat oor my gekom het nie."

Sy asem jaag. 

"Ek weet ek het onbehoorlik opgetree. Glo my, ek het dit nie bedoel nie Kaptein."

"Kaptein my nog een keer dat word dit seksuele mishandeling."

Sy glimlag egter en stap uit. Buite die deur leun sy vir 'n oomblik teen die muur om haarself tot verhaal te bring voordat sy verder aanstap. 

"Sjoe Rencia. Jy het darem maklik ingegee. Dit is mos nie soos ek myself ken nie. Mans hardloop agter my aan, nie anders om nie.

Ai, maar dié man laat my met jellie bene. So, so aantreklik en goedgebou."

Rencia se gesig raak warm toe sy besef dat sy na meer as net sy gesig gekyk het.

Shane gaan sit weer agter die lessenaar. 

"Jy speel met jou loopbaan Shane Cupido. Dit was nou baie onverantwoordelik.

Wat as Rencia besluit om 'n klag teen jou te lê? Ek hoop maar sy vergewe my. Jy is mos nie meer 'n kind wat deur hormone gedryf word nie."

Shane kan egter nie sy gedagtes van haar af kry nie.

"Mooi was nog nooit lelik nie."

Hy staan op en loer haar deur die venster waar sy na haar motor toe stap.

Yvonne stap oor Scottstraat na 'n klerewinkel toe. Tot dusver het sy weggekom met haar rooi gekleurde hare en groot brille wat in die son donker word. 

Net voordat sy die klerewinkel instap sien sy die twee mans aangestap kom. Dit is sowaar haar broer en G. 

"Wat maak Paul in Upington? Vermoed hy dat sy hier is? Dan is hy nog saam met G, of liewer Larry soos hy nou bekend staan."

Paul en Larry stap by 'n ander klerewinkel in. 

"Ek sal maar liewer later weer terugkom want hulle kan dalk na dié winkel toe ook kom."

Sy stap terug oor die pad en gaan klim in die motor wat sy onlangs gekoop het met die geld wat sy by Andy ontvang het. Sy noem die motor Larisa omdat sy voel dat Larisa genoeg vir haar omgegee het destyds om haar te waarsku teen Candice.

Sy kan egter nie wegry nie.

"Ek verlang regtig na my ma en my boetie."

Sy sal na hom toe wil hardloop en hom omhels maar sy weet hy sal nie haar planne goedkeur nie.

Dit is ook nie lank nie of hulle kom uit die winkel met leë hande en stap in waar sy sou gewees het.

Janice wonder waar Larry so skaars is. Sy is seker dat hy teen die tyd weet dat Lawrence nie meer haar man is nie. Sy raak so gefrustreerd omdat sy nie kan beweeg waar sy wil nie. 

"Meneer M, dit is alles jou skuld. Jy het my in die rystoel geplaas. Ek hoop jy verrot in die hel."

Haar gedagtes gaan van Max na Sahara.

"Sy is mos Max se dogter. So, miskien kan ek nog my wraak kry.

Verbeel ek my of het ek nou net 'n effense steekpyn in my regterbeen gevoel?"

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023