#Stukkendeharte Hoofstuk 63 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 63 - Rooi Mier

Rachel word die oggend wakker. Sy voel redelik gespanne. Die huis is stil want Martin en John is weg werk toe sy het besluit om liewer tuis te wag alhoewel die koerier die tas by Martin se firma gaan aflewer. Sy pak vir haar 'n tassie om op kort kennisgewing  te kan vertrek. Sy hoop sy gaan dit waarvoor sy soek in die tas vind. Om een of ander rede glo sy daai boekie tussen sy besittings is die sleutel.

Sy voel opgewonde. As kind wou sy altyd 'n speurder word. Haar ouers het egter geglo meisiekinders raak verpleegsters of onderwyseresse. 

Sy verwonder haar daagliks oor hoe die sienings van mense verander het. Meisies kan deesdae word net wat hulle wil. Van 'n staatspresident tot 'n straatveër, chef tot rugbyspeler, model tot trokbestuurder, ja, die wêreld is oop vir almal wat iets daarvan wil doen.

Nou voel sy soos 'n speurder op 'n groot misie; afwagtend, opgewonde en gereed vir enige aksie.

Martin skakel vir Rachel. 

"Die koerier het so pas die tas afgelewer. Moet ek dit huistoe stuur of moet John jou kom haal?"

"Laat John my kom haal. Julle twee kan my dalk help om vinniger te soek as jy nie te besig is nie."

"Ek stuur hom. Ons kan die leë kantoor gebruik."

"Dankie, ek wag."

'n Uur later is hulle in die leë kantoor by Martin se maatskappy. Rachel maak die tas oop. Daar is verskillende items in, van 'n Rolex horlosie tot notaboekies. Alles word soort by soort uitgepak. 

Daar is 'n paar items in wat heelwat geld moes gekos het. Rachel het nooit veel aandag daaraan gegee nie en doen ook nie so nou nie.

Martin hou 'n goue sigaretaansteker in sy hand.

"Dit moes 'n hele paar rand gekos het. Sover ek onthou het hy nie gerook nie."

"Nee, hy het nie Martin."

"So dit was maar net een van die goed wat hy wou hê omdat iemand anders dit het."

Rachel tel 'n boekie op wat lyk of daar heelwat notas in gemaak is. Sy vra John om ook een van dié boekies deur te gaan. Martin begin ook deur 'n boekie te soek.

Na so 'n paar minute roep John opgewonde uit;

"Hier is iets. Die inskrywing sê sy is swanger."

Rachel neem die boekie en besef as sy wil weet wie swanger is sal sy bietjie terug moet blaai.

John en Martin wag in spanning. 

Rachel gaan sit op 'n stoel. Sy kan haar geluk nie glo nie.

"Ek het dit. Hier is die hele storie. Die vrou het in Upington gewoon. Hy noem egter nie haar naam nie."

Sy blaai verder in die boekie. Amper aan die einde van die boekie is 'n inskrywing wat sê;

"Ek het vandag gehoor dat ek 'n dogter het. My dogter is gebore in die Oranje Hospitaal in Upington. Ek hoop haar ma maak haar goed groot want ek kan haar nie as my dogter opeis sonder om myself te inkrimineer nie.

Ek wonder hoe lyk sy. Het sy my karaktertrekke?"

Martin skryf die datum van die kind se geboorte neer en skakel onmiddelik sy privaatspeurder. Hy moet onmiddelik probeer vasstel hoeveel meisies was dié dag gebore in dié hospitaal en wie die vroue was wat geboorte gegee het.

Rachel, ons moet onmiddelik Upington toe. As ek dit nie mis het nie is Sahara ook van Upington. Sy moet saamgaan sodat sy ons kan help. 

Hy skakel onmiddelik die lughawe om vas te stel of daar 'n vlug is nog vandag.

Daar is plek. Hy bespreek drie sitplekke. 

Shane ontvang 'n oproep van Martin Adriaanse af. Martin vertel hom van sy ontdekking. Van die oproep is Shane onmiddelik op die foon hoofkantoor toe. 

Hy moet 'n onmiddelikke magtiging kry om sy span in Upington te kry. Die feit dat hy noem dat Max Adriaanse alias Meneer M dalk daarheen oppad is help natuurlik. Binne 'n uur het hy die magtiging. Die wiele is aan die rol met vlugbesprekings en akkomodasie. Transport word aan die anderkant gereël.

Shane voel weer daai opgewondenheid wat hom laat dans. Dit is egter van korte duur. Hy moet nog die nuus dat hy weer moet weggaan tuis gaan oordra.

Sy vrou is glad nie gelukkig nie. Net die anderdag het sy van skei gepraat. Hy vermoed egter dat dit nie regtig sy wegganery is wat die probleem is nie. Daar is 'n ander meneer wat maar net te gretig is om sy plek vol te staan as hy weg is.

Shane is bekommerd oor sy kinders. Hy kon nog nie vasstel wie dit is nie want sy vrou ontken dat daar iemand is. As iemand wat daagliks met misdaad te doen het kan 'n mens verstaan dat hy wil weet wie in sy kinders se binnekring gebring word.

Sahara is verbaas oor die feit dat sy ook Upington toe moet gaan. Dit sal nogals lekker wees. Martin vra of sy akkomodasie kan aanbeveel. Sy wou eers die Oranjehotel aanbeveel maar onthou dat daar nog 'n vrou by is. Dit sal dus nie vreemd lyk as sy haar eie woning voorstel nie. Sy weet haar werkgewer hou van eenvoudigheid. Sy voel soms hy is soos 'n pa en hy behandel haar ook soos 'n dogter buite die werksverband. 

Buitendien, sy kan haarself nie op 'n ander plek behalwe haar eie sien terwyl sy in Upington is nie.

Max het sy vermomming versigtig voorberei. Hy het sy valse identiteitsdokument en bestuurslisensie gereed. Die voertuig wat hy gehuur het is nie luuks nie en kan deurgaan as 'n voertuig wat 'n middelklas ouerige persoon sou huur wat oppad is na sy familie toe. Hy het selfs eetgoed gepak want hy wil nie onnodig stop behalwe vir brandstof nie. 

Sy vermomming is van 'n persoon in die middel tot laat vyftigs. Die kierie is afwesig. Hy dra 'n hoed soos Bheki Cele. Upington, hier kom Meneer M.

Larisa wil graag met Paul praat. Dit gaan egter desperaat lyk as sy sommer net bel sonder 'n rede. So sy moet maar Yvonne gebruik.

"Middag Paul, dit is Larisa hier. Hoe gaan dit?"

"O hallo Larisa, dit gaan goed en jy?"

"Dieselfde die kant. Hoe gaan dit met my vriendin?"

"Ons het ongelukkig geen direkte kontak met haar nie. Alles gaan via die polisie. Volgens hulle gaan dit goed.

Is jy nog op die kampus?"

"Nee, ek is in Upington, my tuisdorp."

"Wat 'n toeval. My maatskappy benodig iemand om dringend 'n ondersoek daar te gaan doen. Die tak in Kimberley kan dit nie hanteer nie. Ek is nog vanaand oppad daarheen. Ons kan dalk een aand iets gaan eet."

"Dit sal goed wees ja."

"Larisa, ek moet nou gaan. Ons praat weer as ek daar is."

Larisa probeer om nie te opgewonde te klink nie.

"Veilig ry. Totsiens."

Larisa kan haar geluk nie glo nie. Paul gaan in Upington wees terwyl Sahara in die Kaap is. Sy begin sommer te sing.

Janice begin haarself gereed te kry vir aandete met haar aanstaande skoonouers. Sy is nie eintlik lus nie maar potensiële skoondogters moet seker maar 'gesig koop.'

Sy wil nie vir haar ouers sê sy voel nie te goed vandag nie. Dit is immers nog twee tot drie weke voor die tweeling moet opdaag.

Upington is nie so warm soos gewoonlik nie want dit is al 'n week in Junie. Dit is amptelik Winter. Wat die Upingtonners egter nie weet nie is dat dit gaan kook nie.

Paul is oppad Upington toe. Martin, Rachel en sy Sahara gaan enige oomblik land. Shane en sy span is oppad na Kaapstad Internasionaal om hul vlug Upington toe te haal. Daar is 'n privaatvlug vir hulle gereël.

Die nuus van die dag, die man wat almal aan die praat het, trek op by 'n vulstasie in Upington. Dit is nou die berugte, voortvlugtende Meneer M.

***

Spreuke 12:5 Die gedagtes van die regverdiges is wat reg is, die slim planne van die goddelose is bedrog.

©Rooi Mier 13.07.2022