#Stukkendeharte Hoofstuk 67  (Slot) - Rooi Mier

Max ry straataf met sy fiets. Hy hou skielik op fluit. Wat gaan hier in Upington aan? Het die mense hom verwag?

Vroeër vandag het hy iemand bekend, behalwe sy broer gesien en geskiet. Op daardie oomblik het hy nie besef wie dit was nie; hy moes net skiet. Nou besef hy dit was Paul Slingers, die meisie wat Candice laat ontvoer het, se broer. Hy maak altyd werk daarvan om sy slagoffers se families te ken. Nadat Candice hom die naam van die slagoffer deurgegee het, het hy sy navorsing gedoen.

Dan is daar ook iets anders wat hom pla. Gistermiddag het hy met sy aankoms by die vulstasie 'n figuur wat bekend lyk gesien. Na oordenking is hy seker dit moet die G karakter wees. Hy het mos vir Candice gewerk.  Is hy nou aan die kant van die vyand?

Skielik kom dit tot hom dat dit hy moet wees wat die polisie ingelig het oor hul roete met Yvonne uit George. Anders hoekom is hy nie iewers in die tronk nie. Dit moet net hy wees wat die verraaier was. Verraaiers moet sterf; en nie 'n maklike dood nie. Hy kan dankbaar wees dat ek vir eers moet laag lê. 

Hoekom het hy deur al die jare nog nie die polisiemag in Upington infiltreer nie? In elke stad het hy beamptes op sy betaalstaat. Hoekom nie hier nie. Hy sal dit moet regstel.

Dit is 'n jammerte dat Martin en Paul Slingers nog lewe. Sy eie broer het hom verraai. Noem jy dit nou bloed? 

Rachel moet ook nie dink ek is klaar met haar nie. 

"Ek het destyds  

 Keetmanshoop toe gevlug met haar om haar te beskerm. Daarna het ek my dood laat verklaar sodat sy kon lewe. Nou die verraad. Ek kan dit nie hanteer nie. Vir haar wil ek eers in die oë kyk."

Rachel sit in die wagkamer. 

"Hoekom het ek Martin betrek? As hy moet sterf gaan dit my skuld wees. Max is 'n gewetenlose vark om sy eie broer te wil vermoor.

Hoe was ek so lank getroud met hom en het dit nie besef nie? Hulle sê mos die naaste mense  aan 'n persoon is die laaste om te weet."

Sy wag ook om te hoor van Paul.  

Sahara en Larisa was albei gevra om buite te wag aangesien die hospitaal huidiglik in chaos is. Sahara het gevra dat Larisa by haar in haar motor moet sit terwyl hulle wag vir nuus op Paul. 

Sahara is nie bewus van Larisa se gevoelens teenoor hom nie en daarom is sy ook nie bewus daarvan dat daar jaloesie is nie.

"Sahara, het jy en Paul saamgekom?"

"Nee. Ek was so verbaas om hom vanoggend in die parkeerarea gewond aan te tref. Die Meneer M is 'n wrede vent."

"Ek het jou ook nie hier verwag nie. Het jy gekom vir die verlowing?"

"Watter verlowing?"

"Lawrence en Janice sou gisteraand verloof geraak het."

"O, dit is nuus. Ek het saam met my werkgewer gekom, Martin Adriaanse. Hy en Max se vrou wou inligting bekom hier by die hospitaal oor wie sy dogter is. Ek moes vandag hier by ons tak 'n kontrak  nagaan . Nou verneem ek hy lê ook gewond in die hospitaal."

"Nee sies, wie wil nou Max se dogter wees? Ons sal dan seker by Paul moet hoor hoekom hy hier is. Is daar iets tussen julle?"

Sahara is bietjie uit die veld geslaan oor die vraag. Sy besef dat Larisa seker jaloers is.

"Nee, nee, nee Larisa. Ek het net gaan koffie drink met hom. Jy mag maar vir hom gaan. Ons gaan dalk weer koffie drink maar ek sien hom nie meer as 'n vriend nie."

Sy glimlag.

'n Verpleegster kom aangestap. Die dokter het gevra dat ek julle moet inlig want hy het nog 'n operasie om uit te voer. Paul is buite gevaar. Die koeēl is verwyder en die operasie was 'n sukses. Ons is nie eintlik veronderstel om julle in te lig nie maar aangesien daar niemand wat familie is hier is nie, het die dokter gesê dit is reg so.

Larry is bekommerd oor sy ma en sy eie veiligheid. Wat maak Meneer M in Upington? So dit was hy gister by die vulstasie. Hy besef hoe na aan sy dood hy was. As Meneer M hom herken het..

Lawrence en Janice is nou meer ontspanne. Dinge is besig om na normaal terug te keer. Die hoofhek is weer oop en mense beweeg nou in en uit. Daar is welliswaar seker meer mense hier as gewoonlik, mense wat kom kyk het of hul familielede oraait is maar almal is kalmer.

Hulle gaan buite sit. Lawrence dink daaraan dat hy op die punt was om verloof te raak aan Janice. Nou moet dit maar wag tot die twee uit die hospitaal is.

Hulle sien Sahara en Larisa en stap na hulle toe.

Max fluit weer terwyl hy rustig voort ry. 

Hy onthou die eerste keer dat hy aan misdaad bekend gestel was. Hy het begin deur dagga te verkoop aan studente. Almal het geweet as hulle bietjie boom (wat die studente destyds dagga genoem het) wil klim moet hulle Max opsoek. 

Hy het gou geleer om bietjie ekstra te maak. As jy nie kontant gehad het nie dan het jy 50% meer betaal op skuld. Dit was die sorgvrye dae van sy jeug. Hy was nooit bekommerd dat hy gevang sou word nie en hy was ook nooit gevang nie.

Van dagga af het dit harde dwelms geraak. Hy het omtrent elke dwelm onder die son probeer verkoop. Dit is interessant dat hy gestop het om dwelms te gebruik toe hy besluit om dwelms sy lewe te maak.

Hy het gevorder van 'n smous na 'n dwelmbaas. Dieselfde tyd het hy ook van iemand wat net straf uitdeel as sy werkers oortree het tot iemand wat die doodstraf opgelê het. Soms het hy dit sommer self voltrek. Dit het hom laat voel dat niemand hom kan aanraak nie. 

Dit het wel verander toe sy seun doodgemaak was. In Keetmanshoop het hy egter 'n besluit gemaak hy gaan sy seun se dood wreek. Dit was toe dat hy sy eie dood beplan het.

Op 'n dag het 'n Willem Slingers hom aan diamante voorgestel. Dit was nie lank nie toe het hy Willem verbygesteek. Een dag moes hy wat Willem is ontdek dat hy nou aan Max moes rapporteer. Willem was te versigtig. Nou is die arme drommel dood. Hy het ook nooit eers sy geld geniet nie.

Hy het 'n afkeer in Willem ontwikkel toe hy verneem dat hy sy klein niggie verkrag het. Max het nooit tot daai vlak gedaal volgens hom nie. Hy sal liewer doodmaak as verkrag Verkragters is laer as skangmis maar as jy iemand se lewe neem is jy bo-aan die leer.

Hy het eendag gehoor hoe belonend dit was in mensehandel. Dit is toe hy die veld betree het. Hy is eintlik 'n multimiljoenêr maar hy voel hy moet nog meer hê.

Hy swaai uit vir 'n motor wat geparkeer staan. Hy fluit nou die deuntjie van die lied, 'Don't worry, be happy.' 

Upington is 'n mooi plek. Miskien moet  hy teen sononder 'n ietsie gaan drink op die arkie terwyl die polisie die poorte uit die stad bewaak. Max bars uit van die lag. Daar is niks so snaaks vir hom as onbeholpe polisielede wat hom probeer vastrek nie.

Max trap rustig voort. Hy onthou nou dat hy in Upington is om sy dogter te vind. Hy sal egter nie gou weer by die hospitaal kan draai nie. Sodra hy haar gevind het wil hy 'n bietjie wegkom uit die land. Miskien sal sy saamgaan. Dan kan hy haar touwys maak.

Shane skakel sy voertuig aan. Meneer M is darem op sy gemak né. Hy het so rustig en al fluitende verby hom gery. 

Hy skakel 'n nommer.

"Hy is oppad manne. Gee nog so 'n paar sekondes dan kom julle om die hoek.

Max kry skielik 'n gevoel dat iets nie pluis is nie. Hy loer oor sy skouer en besef dat die voertuig wat geparkeer was nou beweeg maar dit is juis die feit dat dit so stadig beweeg wat hom waarsku.

Hy stop skielik. Gooi die fiets neer en hardloop by 'n erf in. Die voordeur van die huis staan oop en hy hardloop in.

Shane besef dat Max nou weet van hulle. Hy versnel en stop voor die huis. Die res van die manne kom om die hoek. Hulle het saam met Shane drie voertuie.

Shane besef dat Max 'n gladde kalant is. Hy stuur dus een voertuig om na die volgende straat toe in geval die kalant weer anderkant wil uit. Shane storm die huis binne. Die mense se lewens kan in gevaar wees.

"Asseblief meneer, asseblief. Moet my nie doodmaak nie. Ek sal alles doen wat u sê."

Shane hoor die benoude gepleit maar dit is nie in die voorportaal nie. Nou moet hy versigtig wees want hy wil nie die dood van iemand veroorsaak nie.

"Max! Jy kan my vat. Los haar skree hy."

Die smekery gaan egter aan. Shane sien deur die venster hoe die ander manne agterom die huis hardloop.

Hy gaan versigtig om 'n hoekie. Die vrou wat so smeek staan met haar rug na hom. Max moet seker om die draai staan in 'n kamer. Die vrou hoor Shane en draai om.

"Meneer, hy het gesê ek moet so skree anders kom maak hy my dood. Hy het gesê ek moet u aandag aftrek."

"Nou waar is hy nou?"

Shane vererg hom vir die vrou wat so sy aandag aftrek.

"Hy is oor die muur hier agter."

Shane skree die manne hulle moet versigtig wees. Max is oor na die huis agter. Hy hoop die manne in die agterste straat is gereed. Kommunikasie is moeilik sonder radio's.

Die manne aan sy kant spring een vir een oor. Skielik begin die hond aan daai kant hard te blaf en dreig om een van sy beamptes aan te val volgens sy houding.

Shane besef iets is nie pluis nie. Hoekom het die hond nie geblaf toe Max daar oor is nie. Hy kyk terug en sien 'n gewapende Max gereed om op hom te skiet. Adrenalien neem oor en hy duik eenkant toe. Sy kop stamp skrams teen 'n wasgoed paal. Die eerste skoot is teen die muur agter hom. 'n Tweede skoot weerklink van die gegalvaniseerde paal af.

Skielik begin Max te hardloop voor uit die huis straat toe. Die stil breë strate van Die Rant raak nog stiller. Aan die oorkant word 'n gordyn toegepluk en by 'n ander huis klap 'n traliehek toe. Max hardloop wapen in die hand reguit op 'n voertuig wat aankom af.

Shane skud die pyn van die kopstamp af en hy hardloop om die huis. Hy sien hoe 'n vrou uit 'n motor forseer word. Sy is in die pad. Hy kan nie skiet nie. Hy vang iets blink uit die voertuig en duik weer instinktief. 

Die voertuig trek weg met spoed. Shane skiet na die voertuig toe maar dit vesnel steeds. Hy hardloop en spring in sy eie voertuig. Dit voel soos 'n ewigheid voor hy wegtrek. Max is al om die draai. 

"Nie alweer nie."

Shane skree terwyl hy agterna jaag. Hy is gefrusteerd. Om die draai sien hy die voertuig ver voor hom jaag. Hy versnel. Skielik swenk die voertuig wat hy agterna sit skerp en in 'n paal vas.

Shane gaan stop naby maar hy weet Max kan hom dalk skiet. Daar is egter geen beweging van sy kant af nie. Shane nader versigtig. Max lê met sy kop op die stuurwiel. Shane nader nog steeds versigtig.

Skielik lig Max sy kop op. Die vuurwapen blink in sy hand gerig op Shane.

"Ek het jou," sê hy en lag.

Hy druk die sneller twee keer. Shane was heeltemaal onkant gevang. 'n Vrouestem skree uit 'n huis.

Die wapen maak net klik, klik. Daar is nie meer ammunisie in nie. Shane sug van verligting. Hy stap nader.

"Hande in die lug."

Max lag nog steeds terwyl hy die wapen laat val en sy hande oplig. 

"Jy kan bly wees die sitplek druk my vas."

Shane sien bloed aan sy skouer. Hy moes Max raakgeskiet het toe hy weggery het met die voertuig.

"Max Adriaanse alias Meneer M, ek neem jou in hegtenis vir .."

Max raak bewusteloos.

Die musiek in Shane se kop stop. Hy besef skielik dat hy 'n eensame lewe lei. Nou wil sy vrou ook nog vir hom verlaat. Dan gaan hy heeltemaal alleen wees.

"Here, U het weereens U grote genade aan my bewys. Al wat ek van U vra is dat U wil sal geskiet."

Ja, die lewe wil gelewe wees. Niks is maklik nie. Soms kruis iets onverwags en buitengewoons ons pad en ons geloof word getoets waar mosterdsaadgeloof net te min blyk te wees. Miskien help twee mosterdsaadgelowe en daarvoor het jy 'n tweede persoon nodig.  Is ons braaf genoeg om die kruisdoodoorwinning ons eie te maak terwyl die boodskapdraers die onvermydelike einde voorhou in die vorm reuse, nee, reusagtige reuse? Hoe gaan jy stroomop waar die versnellingstroom jou dra na die waterval se neerstorting in diep poele daaronder.

Dit is waar ons besef dat net 'n Hoër hand die leeu se bek toe kan hou daar in die kuil. 

Ag Here, wat is die mens dat U aan hom dink?

©Rooi Mier 13.07.2022

Baie dankie my vriende. Ons het saam gelag, saam kwaad geword vir Willem en Max, saam met Sally seergekry. Ons het geheime ontbloot maar meestal was ons harte stukkend geruk deur die lewe.

Daar lê egter nog lewensdramas voor. Nou kan ons saam uitkyk vir Series 2.

Wie is Max se dogter?

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

Hoofstuk 1

Onder die Brug 1

My bruid

Woes en leeg

Een dag na ses dae

Agter daai deur

A state of hopelessness

Wanneer wanhoop oorweldig

My stompies gaan eendag lank wees

Verandering is pynlik

Dronkaard

Zeng van China se storie

Groei is 'n morsige storie

Karoonagvrede

Opvoeding Bevry

Sommer net Woorde

#Stukkendeharte Hoofstuk 66 - Rooi Mier

Shane ry uiteindelik by die hoofingang uit en draai in die rigting waarheen Max gery het. Op die stadium is hy nog nie eers seker of dit Max is wat in die voertuig wegvlug nie. Al hoekom hy dink dit is hy is omdat daar geskiet is op Martin en Paul.

Hy wonder hoe dit met hulle gaan. Gelukkig is dit op die hospitaal se parkeerarea so hulle behoort gou hulp te kry. Die voertuig wat hy ry het nie die blou lig van 'n polisievoertuig nie omdat hy dit gehuur het. Dit is vir hom belangrik dat selfs die plaaslike polisie nie weet wie hy is nie. 

Hy het 'n groot fout begaan. Vir hom was die besoek aan die hospitaal niks groots nie. Hy moes net inligting kom kry daarom het hy alleen gekom. Die res van sy span is nog by die Bread en Breakfast. Hy het gesê hulle moet maar bietjie laat slaap want hy wou hê hulle moes probeer inligting opvolg oor waar Max hom kan bevind. Nou is hy met sy broek op sy knieë betrap.

Die hele situasie kon dalk anders verloop het as hy soos gewoonlik op instink gewerk het. As hy eerlik moet wees pla die situasie met sy vrou hom nogal.

Hy kan nie nou vir hulle kontak om te kom nie. Dan moet hy aftrek om dit te doen en dalk die voortvlugtige heeltemaal verloor. Dit is nog vroeg en die paaie is besig. Shane probeer om so vinnig en veilig moontlik tussen die motors deur te vleg. Waar is die voertuig? Hy sien niemand wat probeer wegjaag nie.

By die hospitaal hardloop dokers en verpleegsters uit met noodhulpsakke. Die eerste persoon wat hulle sien is die ouman wat in die pad lê. Na vlugtige ondersoek word bevind hy is dood. 

 'n Ander dokter sien die ouvrou op die neus van 'n voertuig lê. Sy haal asem. Hy beduie aan nooddienste personeel met 'n draagbaar om na hom toe te kom. Daar is nie ooglopende bloeding nie en hy skree dat hulle haar in die teater moet kry maar hulle moet versigtig wees want sy het waarskynlik meer as een breuk opgedoen.

'n Verpleër vind vir Martin. Hy is in die bors geskiet. Dit is naby die hart maar hy lewe nog. Hy  bloei verskriklik baie. Die verpleër probeer dit stop. Hy skree op noodpersoneel om hom onmiddelik in die teater te kry en die bloeding te stop. Daar is nie nou 'n dokter naby nie so hy maak die basiese besluite. 

Terwyl die noodpersoneel met Martin na die hospitaal toe beweeg hardloop hy vooruit om 'n dokter te probeer vind. Martin is in 'n kritieke toestand.

Sahara het vanoggend verneem dat Janice nog in die hospitaal is met die  tweeling. Sy besluit om reguit hospitaal toe te ry. Net nadat sy deur die hoofhek is word dit afgesper.

"Wat gaan hier aan? Die parkeerarea is chaoties. Mense hardloop op en af. Daar is selfs mediese personeel."

Sy parkeer liewer by die verste punt. Soos sy stap na die ingang voel dit of sy in 'n fliek is. 'n Vrou sit in haar motor en huil. Sahara sien dat daar bloed aan haar skouer is. Sy hardloop daarheen om haar te gaan help. In die motor langsaan sit 'n vrou wat lyk of sy bid.

Sahara maak die voertuig van die eerste vrou oop. Dit lyk of sy beseer is in die skouer. 

"Wat het gebeur?"

"Ek is raakgeskiet", antwoord die vrou. 

"Wag gou, ek kry hulp."

Sy hardloop na waar sy noodpersoneel sien. Hulle is besig met iemand maar miskien kan een van hulle die vrou gaan help.

"Wat het regtig hier gebeur? Dit lyk of daar op meer as een persoon geskiet is."

Daar is drie lede. Sy klop op die skouer van die enigste vrou onder hulle.

"Daar is 'n vrou in die motor daar anderkant wat gewond is."

Die vrou draai na haar en Sahara sien verby haar. Dit lyk dan na Paul. Dit kan mos nie wees nie. Hy is mos in die Kaap?

"Sahara, droom ek?"

"Paul? Is dit regtig jy?"

Sy oë val weer toe. 

"Staan weg dame. Hy moet dringend in die teater kom."

Nadat hulle hom op die draagbaar het stoot twee van hulle dit na die ingang van die hospitaal.

Sahara wou saam gaan maar die vrou roep haar.

"Kom wys my waar die gewonde vrou is."

Sahara stap vinnig vooruit. Haar gedagtes is by Paul. Hoekom is hy hier? Hoekom is hy geskiet? Sy struikel maar gelukkig val sy teen 'n stilstaande voertuig. 

"Hier lê iemand. Laat ek gou kyk."

Sahara sien vir die eerste keer die man wat daar lê. Hy lyk dood.

Die vrou kyk gou of daar asemhaling en pols is.

"Hy is dood. Wys my waar die gewonde vrou is dan gaan sê jy asseblief vir die sekuriteit by die ingang om iemand hierheen te stuur. Dankie vir jou hulp."

Nadat Sahara haar gewys het waar die gewonde vrou is haas sy haar na die ingang. Sy is skoon uitasem, lanklaas soveel oefeninge so vroeg in die môre gehad. Haar gedagtes is nog steeds by Paul.

Janice en Lawrence se eerste gedagte was by by die tweeling toe hulle die skote hoor hulle het hulle daarheen gehaas met Larisa kort op hul hakke. Al drie wonder wat daar buite gebeur het.

Die personeel begin praat van Max se broer wat op die parkeerarea geskiet was. Hulle maak die afleiding dat dit Max was. Die storie versprei vinnig van Max wat sy broer by die hospitaal geskiet het en gevlug het. Upington self is skielik in rep en roer. Die storie versprei vinnig. Die banges maak dat hulle binne geboue kom. Wie wil nou 'n prooi van 'n gewetenlose moordenaar word? 

Die nuuskieriges vaar die strate in met die nuus. Die opgewondenheid strek ver en wyd. Binne minute weet mense in Pabalello, Hillside, Die Rand, Vaalkroek en Louisvale van die gebeurtenis. Ouers is oppad skool toe om hul kinders te gaan kry, motors drom saam voor die afgesperde hoofhek van die hospitaal. 

Dit is nou aan die binnekant wat mense  wil wegkom; aan die buitekant mense wat familie in die hospital het en nuuskieriges. Joernaliste probeer deurkom.

Larisa staan in die gang buite die babasaal. Sy mag nie in nie. 'n Trollie met 'n pasiënt word verby gestoot. Paul? Wat soek hy by die hospitaal? Is hy geskiet? Hoe ernstig is dit?

Sy het nog gewag om te hoor van hom aangesien hy in Upington is maar dit is nog vroeg so sy was nie bekommerd nie. Nou is hy op 'n trollie. Die rigting volgens die pyltjies is teaters toe. 

Sy volg instinktief. Skielik besef sy dat Lawrence en Janice haar gaan soek. Sy draai om en loop amper vir Sahara onderstebo.

"Sahara? Is jy ook in Upington?"

"Ek is hier vir werk. Paul is beseer. Ek is opsoek na hom."

"Hulle is oppad teater toe met hom."

Sy beduie die rigting.

Max merk dat daar skielik meer polisie op die pad is. Hy trek af in Schroeder Straat, verlaat die voertuig en stap na Scott straat toe. Hy gaan in by Pep Stores. Hy hoor 'n aankongiging op Radio Riverside dat hy in Upington is.

Hy verlaat onmiddelik die winkel. Buite by 'n stalletjie koop hy 'n wolpet en donkerbrille, trek sy baadjie uit en gooi dit ongesiens neer by die Dawid Kruiper Munisipaliteitsgebou en stap aan.

Shane sien die motor langs die pad staan. Die registrasie het sy kop vasgesteek. Dit ís die motor. Hy trek af. Die bestuurder is nêrens in sig nie. Het Max alweer weggekom? Dit is vir jou 'n gladde kalant. Hy kry uiteindelik kans om sy span te bel. Ten minste weet hy nou hoe Max huidiglik lyk. Hy weet dit dat hy teen dié tyd seker alweer anders lyk. Hy skakel hoofkantoor waar hy versoek dat alle uitgange uit Upington onmiddelik afgesper word.

Polisiepersoneel wat afdiens is kry almal oproepe om onmiddelik aan te meld by die naaste stasie aan hul woonplek sou dit nie hul stasie vanwaar hulle werk nie. Hulle word daarvandaan ontplooi na die verskillinde uitgange van die stad.

Shane en sy span begin  'n lys te maak van die verskillende motorhuur maatskappye en woonplekke waar toeriste tuisgaan.

Daar is nog 'n berig op Radio Riverside. Dit word genoem dat Meneer M nou ook gekoppel word aan moord op twee slagoffers. Een was doodgeskiet, 'n ander doodgery; drie  ander persone is ook nog kritiek in die hospitaal opgeneem en iemand is liggies gewond.

Max kom by die Bed en Breakfast waar hy tuisgegaan het aan op 'n fiets wat hy vir R1 000 oorgekoop het. Hy boek uit, neem sy sak en ry weer weg op die fiets. 

Max fluit 'n opgewekte deuntjie terwyl hy wegry.

***

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 65 - Rooi Mier

Voordat Derek die nooddienste bel, bel hy eers Janice se ginekoloog. Sy opdrag was altyd dat hulle moet uitvind waar hy hom bevind voor hulle hospitaal toe gaan sou die babas vroeër hul opwagting wil maak. Hy is aan diens by Gordonia Hospitaal  en vra dat Janice daarheen gestuur moet word.

Angela ry saam met Janice in die ambulans. Die res volg in Bennie se motor.

Dit word 'n lang nag. Die ginekoloog sê Lawrence mag maar in die kraamsaal toegelaat word. Iris dop haar oë om. Die kinders is nog nie eers getroud nie; waarheen gaan die wêreld. Die dokter sê haar dat dit nou te laat is vir sedes. Dit moes daar gewees het voor die babas verwek was. Lawrence is egter te senuweeagtig. Hy glo hy gaan omkap daarbinne. Angela mag maar in sy plek gaan. 

Die drie mans loop op en af, op en af. Alhoewel dit nie 'n eerste keer vir die ouer mans is nie bly hulle maar senuweewrakke. Derek het selfs flou geword met Janice se geboorte.

Lorenzo Anton word om 01:55 gebore. Dit lyk of nie of Lanice Lauren haastig is nie. Na 'n halfuur het die ginekoloog begin bekommerd raak omdat die meeste tweelinge binne minute van mekaar gebore word. 

Hy staan op die punt om haar met 'n keisersnit die wêreld in te bring toe sy besluit dit is nou tyd. Hulle het nie nodig om haar 'n rapsie te gee nie. Sy is mamma se raasbekkie en laat die wêreld kennis neem daarvan. Lorenzo blyk meer die Lawrence tipe te wees, stillerig en bedagsaam. Hy het nie effens gehuil toe hy 'n houtjie op die boud gekry het.

Die dokter kom doen die aankondiging en daar word oor en weer gelukwense gedoen. Hy noem ook dat die kinders 'n paar dae gaan bly vir observasie omdat hulle bietjie vroeër hul opwagting gemaak het. Janice moet dus ook 'n dag of twee bly om naby die babas te bly.

Sahara se sel lui. Wie sal haar nou voor drie in die oggend bel. 

"Lawrence? Is daar fout?"

"Jammer Sahara, ek is nou amptelik 'n pa!"

"Wow!! Veelsgeluk Lawrence. Dit beteken ek is nou amptelik oud. Ek is iemand se tannie. Is die babas gesond? Is hulle nie bietjie vroeg nie?"

Sahara kan nie ontken dat daar tog 'n klein bietjie jaloesie is nie. Aan die anderkant is sy opreg bly vir haar broer; dit is nou as dit moontlik is.

"Hulle moet 'n dag of twee bly omdat hulle bietjie vroeg is, verder is hulle en die ma gesond. Jammer Sahara. Dit is voor drie. Ek besef nou eers. Ons praat later vandag weer."

Lawrence besef nie eers dat hy tot later die dag kon gewag het om Sahara te bel nie. Hy voel vreemd dankbaar dat sy in sy vreugde kon deel.

Tuis tel Lawrence die ring op die eetkamer se vloer op. Hy moes dit laat val het. Hy plaas dit in die houer en neem dit saam kamer toe. Dit pla hom nie dat Janice nie kans gehad het om ja te sê nie. Hy het net vinnig sy babas gesien. Sy gedagte is by hulle. Dit is voor vyf toe hy uiteindelik aan die slaap raak.

Dit is 09:00 die oggend. Shane klim uit sy gehuurde voertuig by die hospitaal. Hy hoop hulle gaan nie moeilik wees nie. Omdat hy nie die lasbrief van die plaaslike politiekantoor kan verkry nie, saak is te sensitief. Die hoofkantoor moet dit per e-pos aanstuur. 

Twee parkeerplekke verder maak Max seker dat sy vermomming goed lyk. Die spieëltjie wys dat hy homself nie sou herken nie.  Hy maak sy motordeur oop en hy en Shane kyk vir 'n oomblik na mekaar. Albei sluit hul deure met afstandbeheer. Shane stap onmiddelik na due ingang. Max probeer ongemerk vasstel of daar enige polisie is maar hy sien niemand. Hy stap stadig na die hoofingang. Hy voel in sy sak of hy kontant in sy sak het om iemand om te koop.

Martin en Rachel trek by parkering in terwyl Paul besig is om parkering te soek. Die oggend vroeg het Paul 'n elektroniese leêr ontvang met foto's van die kliënt, Martin. Dit is die eerste keer dat hy direk met hom gaan deel. 

Terwyl hy in die parkering trek sien hy vir Martin en 'n vrou na die hoofingang stap. Die vrou kyk om en hy sien dat dit Yvonne is, Max se vrou. Hy onthou haar van die nuus af. Hy onthou onmiddelik dat Martin mos Max se broer is. So hierdie ondersoek het te doen met Max? 

"Meneer Adriaanse!"

Paul roep want hy is bang dat Martin hulle in die gang kan verdwyn. Hulle steek in die ingang vas en kyk vraend om. Paul lig sy hand as teken dat dit hy was wat geroep het. Hy stap sluit die motor en stap vinnig nader.

"Ek is Paul Slingers, privaatspeurder. Die maatskappy het my uit die Kaap gestuur omdat Kimberley nie die saak kan hanteer nie. Hulle hande is vol."

"Aangename kennis Menneer Slingers. Dit is Mevrou Adriaanse.

Is u hier vir die rekords van Max se kind?"

"Dit is presies wat ek hier is om te doen. Ek wil u samewerking vra. Wil u nie asseblief dit oorlaat aan my nie? Dit sal vir my as privaatspeurder makliker wees om toegang tot die rekords te verkry maar dan moet ek alleen wees"

"Nee Meneer Slingers, ek wil daar wees."

Rachel klink driftig. 

"Ek het nie verniet so ver gekom net om leë hande om te draai nie."

"Mevrou, ek verstaan. Kom ons praat hieroor. Meneer Adriaanse en u was op TV. Sodra die personeel u herken kan dit opgewondenheid veroorsaak en aandag op u plaas. As ons weer sien is hier verslaggewers wat u storie wil hoor. Dink u ons sal dan die inligting verkry? Max sal dan ook uitvind dat u hier is."

"Hy maak sin Yvonne. Ons moet so gou as moontlik in die motor kom voordat ons herken word. Ons kan liewer daar wag."

Hulle stap vinnig terug motor toe terwyl Paul ingaan. 

Janice voel nie meer so seer nie. Sy stap in die gang af na waar die babas gehou word vir observasie. Dit is al haar tweede keer nadat sy wakker geword het. Dit is nog steeds vir haar 'n wonder dat sy lewe kon voortbring.

Sy stap verby 'n man met 'n swart hoed op soos Bheki Cele. Sy loer net na hom en stap aan. Hy kyk ook net vlugtig na haar. Hy herinner haar aan iemand maar sy skud dit onmiddelik af.

Larisa se foon lui. 

"Goeie môre Lawrence. Wat is jy so vroeg op die lug? Het alles goed afgeloop? Is jy niu 'n verloofde man."

"Nee man. Ek het wel 'n pa geword. Janice het geboorte geskenk aan ons babas."

"Wow! Geluk die L. Anton sou nou so oogewonde gewees het. Hy sou jou kinders van dag een af wou bederf."

"Ek mis hom juis vandag. Wil jy saam met my hospitaal toe gaan? Janice en die kinders gaan 'n paar dae bly. Ek gaan nou."

"Kom kry my. Ek maak vinnig klaar."

Lawrence moes so vyf minute wag vir Larisa voor hulle vertrek. Hulle kom by die hospitaal aan net toe Martin en Yvonne terug motor toe loop.

"Is dit nie Max se broer en sy vrou wat daar loop noe?"

Lawrence is nie onmiddelik by nie.

"Max?"

"Meneer M man."

"O ja." 

Hy kyk in die rigting wat sy wys.

"Ja, dit is hulle. Wat soek hulle dan in Upington? Hulle was mos in die Kaap."

"Hulle skuil seker hier. Meneer M klink gevaarlik."

Hulle stap binne en kry vir Janice in die gang.

Die dame by argiewe wil nie vir Shane help nie. Sy hou vol hy moet eers sy magtigingsbrief wys. Hy is gefrustreerd. By hoofkantoor belowe hulle hy sal binne 10 minute die lasbrief hê. Hy sal maar buite gaan wag.

Max stop by navrae om te verneem waar argiewe is. 

"Janice, veelsgeluk my vriendin. My tjommie is nou 'n ma."

"Haai vriendin. Moenie my oud laat voel nie. Ek is juis oppad na hulle toe. Jy mag egter nie daar in nie. Net die pa. Jy kan deur die glas kyk. Ek sal hulle nader bring."

"Jy deel mos die hospitaal met bekendes vriendin."

Meneer M kyk vererg op. Die jongmense moet altyd gehoor word. Hy kyk na Janice, dan na Larisa. Hy wonder of sy dogter ook so luidrugtig is.

"Wie nou?"

"Meneer M se broer en sy vrou is hier buite."

Max verstar.

"Is jy seker? Ek het hulle nie gesien nie."

"Hulle het nou net in 'n motor geklim hier buite."

Paul het dit ook gehoor. Hy het net uit die ruskamer gekom toe Larisa hulle praat. Larisa het hom nie gesien nie. Hy moet buite kom om Martin en Yvonne  te waarsku dat hulle herken was. Hy stap uitgang toe. Voor hom stap 'n ouerige man met Bheki Cele se hoed.

Shane het ook besluit dat hy liewer buite gaan wag. Hy kyk kort-kort op sy foon of die e-pos gekom het. Die figuur voor hom lyk bekend. Hy stap bietjie vinniger.  Miskien kan hy hom buite sien. 

Buite stap die man reguit na 'n motor toe waar 'n man en 'n vrou in sit. Hulle klim uit toe hy aankom. 

Shane kan sy oë nie glo nie. Dit is mos Yvonne, Max se vrou daai. Wat soek sy hier? Is dit toevallig? Daar is Martin ook. Hy kon nog nie die man wat vir hom bekend gelyk het se gesig sien nie.

Hy loop met 'n draai. Iets is aan die gang. Sy instinkte was nog nooit verkeerd nie. Dit is Paul Slingers, die privaatspeurder. Die mense speel met vuur. Hulle kan sy ondersoek verongeluk.

Shane voel aan iets gaan gebeur. Hy raak vreeslik gespanne. Sy hand gly in die binne sak van sy baadjie. Sy wapen is daar. Hy lig die veiligheidsknip terwyl die wapen in sy sak bly.

Skielik klap 'n skoot. Toe nog een. Martin val aan die anderkant van die voertuig. Paul val aan die duskant vorentoe teen Yvonne.

Daar heers vir 'n oomblik van stilte. Almal lyk geskok. Shane kry sy stem terug.

"Val plat almal! Val plat!"

Hy duik self tussen twee voertuie in en begin kyk of hy die oorsprong van die skote kan opspoor. Die adrenalien pomp in sy are.

Skielik begin die mense te skree. Van hulle hardloop na die hospitaal toe ander na hul motors toe. Mense begin uit die hospitaal te hardloop.

Shane beweeg vinnig tussen die motors deur na waar die geskiet vandaan gekom het. Die mense veroorsaak chaos en maak dit moeilik vir hom.

Skielik hoor hy 'n voertuig wat met skreeuende bande wegtrek. Die rook draai soos die wiele spin. Die voertuig pyl af op twee oumense wat probeer wegkom uit die chaos. 

Daar is 'n stamp geluid. Die ouvrou val op 'n motor wat geparkeer is se neus en die motor hop oor die liggaam van die ouman. 

Shane is magteloos. Hy kan nie skiet nie daar is te veel chaos. Hy hardloop na sy motor. Nog drie skote klink op terwyl die voertuig na hoofhek jaag en uit.  Dit draai links in die rigting van die middedorp.

Shane sukkel om uit die parkeerarea te kom. Soveel chaos. 

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 64 - Rooi Mier

Larry het altyd gehou van stap. Terwyl hy vir Candice gewerk het as G het hy sommer vir maande aaneen nie gestap nie. Nou maak hy gebruik van sy vryheid van Candice maar gevangene van Meneer M. Die man is nie eers naby nie en tog moet hy wegkruip onder 'n valse naam en voorkoms. 

Die polisieman wat in privaatklere hom vergesel is glad nie so geneë nie. Hy wil baie rus daarom stap hulle nou by 'n vulstasie aan om 'n koeldrank te kry. Larry dink by homself dat die offisier nooit as te nimmer 'n misdadiger wat hardloop sal kan aankeer sonder sy vuurwapen nie.

Hy kom by die vulstasie se winkel uit en kyk in die oë van 'n man van so middel tot hoë vyftigs. Die man kom bekend voor maar Larry skud dit af. Hy het beslis nog nooit die persoon gesien nie.

Die polisieman se aandag is by die lekker koue blikkie koeldrank.

Max betaal vir sy brandstof. Daar stap twee persone verby sy motor en hy merk dat die een na hom kyk. Hy het al foto's van G gesien, soos met almal wat vir hom werk in sy mensehandel netwerk. Larry lyk egter anders daarom gee Max hom nie 'n tweede kyk nie. Hy mag in elk geval nie na mense staar nie om nie aandag op homself te trek nie. 

Daar is wel iets bekends aan die manier waarop die jongman stap. Onder normale omstandighede sou sy nuuskierigheid die oorhand gekry het want hy hou nie van onsekerheid nie. 

Die vulstasie is naby 'n hospitaal. Hy lees 'Dr Harry Surtie Hospitaal.' Volgens wat hy onthou was sy dogter by Gordonia Hospitaal  gebore. Hy stel gou sy gps. Sy eerste prioriteit is om sy dogter te vind. Iewers by die hospitaal sal hy iemand vind wat vir hom inligting sal verskaf vir 'n paar Rand.

Halfpad daarheen besef hy dat dit te laat is. Dit is al jare terug, dus sal daai inligting in die argiewe wees. Die personeel wat toegang tot argiewe het werk gewoonlik nie skofte nie. Dit is nou al 16:45 so hy gaan nie nou inligting kan bekom nie.

Janice en haar ouers is oppad na die Van Wyk's woning. Sy geniet altyd Antie Iris se geselskap maar haar oortollige besorgdheid irriteer haar deesdae; as sy eerlik moet wees irriteer alles haar deesdae. Dit is haar ongemaklikheid reken sy. Hoekom noú juis 'n ete wil hê gaan haar verstand te bowe. As Lawrence hier was sou sy beslis nie omgegee het nie.

Bennie maak die deur oop en hy en Iris verwelkom hulle. 

" Goeie naand Derek, Angela en Janice. Kom geniet die aand saam met ons." 

Bennie klink opgewek.

Iris gee Angela en Janice drukkies. Sy het Angela het goeie vriendinne geword. 

Dit lyk of hulle baie moeite gedoen het. Daar is tekens van feestelikheid. 

Bennie het op universiteit al besluit dat hy nie weer aan alkohol of dwelms gaan raak  na wat tussen hom en Maria, Sahara se ma gebeur. Hy vra vir Derek om verskoning omdat hy vergeet het om wyn te koop. Hy noem nie dat Iris nie alkohol van enige soort in haar huis toelaat nie. Die naaste wat jy aan wyn kom in dié huis is druiwesap.

Jy gaan haar nie beïndruk deur te sê dat die mense in die Bybel wyn gedrink het nie. Sy sal daardie selfde Bybel vat en vir jou wys dat die Bybel soms na druiwesap verwys het as wyn.

Martin, Sahara en Rachel sit aan tafel by Sahara se woning. Rachel het vinnig breyani aanmekaar geslaan met 'n groen slaai.

"Môreoggend die eerste ding moet ons by Gordonia Hospitaal uitkom. Dit sal seker die beste plek wees om te begin.

Daarna moet ek vinnig by ons tak gaan inloer. Ek het 'n afspraak daar so teen 12:00. Sahara, ek wil hê jy moet dan by my aansluit.

Rachel, jy gaan seker saam met my né."

"Dit is reg so Martin. Ek wil met elke stap by wees. Die onskuldige meisiekind gaan die skok van haar lewe kry as sy moet uitvind Max Adriaanse is haar pa. Sy sal beslis my nodig hê."

"Ai skoonie, jou hart is te groot. Haar ma sal daai rol wil speel."

Rachel lag net.

"Moenie my probeer verander nie."

"Meneer, ek sal daar wees. Ek gaan môreoggend eers by my pa 'n draai maak."

"Haai my kind. Ek vergeet jy is van Upington. Natuurlik. Jy kan maar die dag af kry en met jou familie spandeer."

"Nee meneer. Ek is hier om te werk. U gee my hopeloos te veel af. Ek gaan nie meer tyd afvat as wat nodig is nie."

"Goed dan. Daar is 'n paar kontrakte wat aandag nodig het. Eintlik net een. Ek weet nie hoekom ek nie daaraan gedink het toe jy onlangs hier was nie."

Paul maak hom klaar vir 'n heelnag rit op die bus. Hy kon nie plek kry op 'n vlug voor môre nie. Hy wil vroeg in Upington wees want hy moet by Gordonia Hospitaal uitkom.  Dit sal die beginpunt van sy soektog wees. Hy moet net vroeg môreoggend  die kantoor in Kaapstad skakel om die datum te kry. 

Hy laat sy sitplek so ver moontlik agtertoe sak om homself gemaklik te maak. Hy maak maar sy sosiale media oop om homself besig te hou. Sahara antwoord nie haar foon nie. Alhoewel daar nog niks tussen hulle is nie wou hy haar maar net laat weet hy is nie in Kaapstad nie.

Bennie se sel lui. Sahara se naam is op die skerm. Hy stap uit om te antwoord.

"Goeie naand my kind. Hoe gaan dit met jou."

"Goed pa. Ek bel net om te sê ek maak môreoggend 'n draai. Dit sal so teen 10:00 wees."

"Is jy dan in Upington?"

"Vroeër hier aangekom pa. U sal natuurlik by die werk wees maar ek sal graag vir Antie Iris en Lawrence wil groet."

"Ek sal sorg dat ek teen 10:00 tuis sal wees dan kan ek weer gaan werk. Jy moes laat weet het jy is hier. Ons het 'n spesiale ete met die Louw familie. Dit is Janice hulle."

"Reg so. Sien pa môre."

Hy stap terug binnetoe net toe Iris sê hulle moet gaan aansit. 

Daar is 'n ekstra plekkie gedek. Hulle verwag seker nog iemand. Daar speel sagte romantiese musiek.

Die musiek raak sagter. 

"Ons het vanaand 'n baie spesiale versoek vir 'n baie spesiale dame."

Janice dink die stem klink darem baie bekend. Kan dit wees? Dit is seker maar iemand wat klink soos hy.

"Die versoekie gaan uit vir 'n sekere Janice Louw."

Janice sit skielik regop. Dit is Lawrence se stem. Hy is seker op die telefoon met Radio Riverside. 

Haar ouers kyk ook verwonderd rond. 

"Janice Louw, jy gaan binnekort ons tweeling op die aarde bring. Ons eie Lorenzo Anton en Lanice Lauren van Wyk. 

Hierdie twee kinders verdien om hul twee ouers bymekaar te hê. Ons hoort saam Janice."

Die stem raak stil. Janice wonder of Lawrence per ongeluk afgesny is, maar die radio is dan ook nou stil. Sy sien dat almal agter haar kyk.

"Janice Louw, sal jy met my trou?"

Sy probeer omdraai maar hy is alreeds langs haar op sy knieë. Hy hou die mooiste ring in sy hand.

Sy probeer opstaan maar hy druk haar terug en vat haar linkerhand.

"Hu, hu, eina."

Janice laat sak haar kop vooroor. Sy ruk haar hand uit Lawrence sn en plaas dit op haar maag. 

"Oeeh! Dis seer. Baie seer!"

Iris en Angela vlieg gelyktydig op en probeer haar te hulp te snel. Angela merk die water by haar voete op. Lawrence staan vinnig en verbouereerd op.

"Ons moet 'n ambulans kry! Die babas is oppad."

***

Spreuke 17:6 *Kindskinders is 'n kroon vir grysaards, en vir die kinders is hulle vader 'n eer.

Deut 4:40 En jy moet sy insettinge en sy gebooie hou wat ek jou vandag beveel, *dat dit met jou en jou kinders ná jou goed mag gaan, en dat jy die dae mag verleng in die land wat die Here jou God jou vir altyd sal gee.

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 63 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 63 - Rooi Mier

Rachel word die oggend wakker. Sy voel redelik gespanne. Die huis is stil want Martin en John is weg werk toe sy het besluit om liewer tuis te wag alhoewel die koerier die tas by Martin se firma gaan aflewer. Sy pak vir haar 'n tassie om op kort kennisgewing  te kan vertrek. Sy hoop sy gaan dit waarvoor sy soek in die tas vind. Om een of ander rede glo sy daai boekie tussen sy besittings is die sleutel.

Sy voel opgewonde. As kind wou sy altyd 'n speurder word. Haar ouers het egter geglo meisiekinders raak verpleegsters of onderwyseresse. 

Sy verwonder haar daagliks oor hoe die sienings van mense verander het. Meisies kan deesdae word net wat hulle wil. Van 'n staatspresident tot 'n straatveër, chef tot rugbyspeler, model tot trokbestuurder, ja, die wêreld is oop vir almal wat iets daarvan wil doen.

Nou voel sy soos 'n speurder op 'n groot misie; afwagtend, opgewonde en gereed vir enige aksie.

Martin skakel vir Rachel. 

"Die koerier het so pas die tas afgelewer. Moet ek dit huistoe stuur of moet John jou kom haal?"

"Laat John my kom haal. Julle twee kan my dalk help om vinniger te soek as jy nie te besig is nie."

"Ek stuur hom. Ons kan die leë kantoor gebruik."

"Dankie, ek wag."

'n Uur later is hulle in die leë kantoor by Martin se maatskappy. Rachel maak die tas oop. Daar is verskillende items in, van 'n Rolex horlosie tot notaboekies. Alles word soort by soort uitgepak. 

Daar is 'n paar items in wat heelwat geld moes gekos het. Rachel het nooit veel aandag daaraan gegee nie en doen ook nie so nou nie.

Martin hou 'n goue sigaretaansteker in sy hand.

"Dit moes 'n hele paar rand gekos het. Sover ek onthou het hy nie gerook nie."

"Nee, hy het nie Martin."

"So dit was maar net een van die goed wat hy wou hê omdat iemand anders dit het."

Rachel tel 'n boekie op wat lyk of daar heelwat notas in gemaak is. Sy vra John om ook een van dié boekies deur te gaan. Martin begin ook deur 'n boekie te soek.

Na so 'n paar minute roep John opgewonde uit;

"Hier is iets. Die inskrywing sê sy is swanger."

Rachel neem die boekie en besef as sy wil weet wie swanger is sal sy bietjie terug moet blaai.

John en Martin wag in spanning. 

Rachel gaan sit op 'n stoel. Sy kan haar geluk nie glo nie.

"Ek het dit. Hier is die hele storie. Die vrou het in Upington gewoon. Hy noem egter nie haar naam nie."

Sy blaai verder in die boekie. Amper aan die einde van die boekie is 'n inskrywing wat sê;

"Ek het vandag gehoor dat ek 'n dogter het. My dogter is gebore in die Oranje Hospitaal in Upington. Ek hoop haar ma maak haar goed groot want ek kan haar nie as my dogter opeis sonder om myself te inkrimineer nie.

Ek wonder hoe lyk sy. Het sy my karaktertrekke?"

Martin skryf die datum van die kind se geboorte neer en skakel onmiddelik sy privaatspeurder. Hy moet onmiddelik probeer vasstel hoeveel meisies was dié dag gebore in dié hospitaal en wie die vroue was wat geboorte gegee het.

Rachel, ons moet onmiddelik Upington toe. As ek dit nie mis het nie is Sahara ook van Upington. Sy moet saamgaan sodat sy ons kan help. 

Hy skakel onmiddelik die lughawe om vas te stel of daar 'n vlug is nog vandag.

Daar is plek. Hy bespreek drie sitplekke. 

Shane ontvang 'n oproep van Martin Adriaanse af. Martin vertel hom van sy ontdekking. Van die oproep is Shane onmiddelik op die foon hoofkantoor toe. 

Hy moet 'n onmiddelikke magtiging kry om sy span in Upington te kry. Die feit dat hy noem dat Max Adriaanse alias Meneer M dalk daarheen oppad is help natuurlik. Binne 'n uur het hy die magtiging. Die wiele is aan die rol met vlugbesprekings en akkomodasie. Transport word aan die anderkant gereël.

Shane voel weer daai opgewondenheid wat hom laat dans. Dit is egter van korte duur. Hy moet nog die nuus dat hy weer moet weggaan tuis gaan oordra.

Sy vrou is glad nie gelukkig nie. Net die anderdag het sy van skei gepraat. Hy vermoed egter dat dit nie regtig sy wegganery is wat die probleem is nie. Daar is 'n ander meneer wat maar net te gretig is om sy plek vol te staan as hy weg is.

Shane is bekommerd oor sy kinders. Hy kon nog nie vasstel wie dit is nie want sy vrou ontken dat daar iemand is. As iemand wat daagliks met misdaad te doen het kan 'n mens verstaan dat hy wil weet wie in sy kinders se binnekring gebring word.

Sahara is verbaas oor die feit dat sy ook Upington toe moet gaan. Dit sal nogals lekker wees. Martin vra of sy akkomodasie kan aanbeveel. Sy wou eers die Oranjehotel aanbeveel maar onthou dat daar nog 'n vrou by is. Dit sal dus nie vreemd lyk as sy haar eie woning voorstel nie. Sy weet haar werkgewer hou van eenvoudigheid. Sy voel soms hy is soos 'n pa en hy behandel haar ook soos 'n dogter buite die werksverband. 

Buitendien, sy kan haarself nie op 'n ander plek behalwe haar eie sien terwyl sy in Upington is nie.

Max het sy vermomming versigtig voorberei. Hy het sy valse identiteitsdokument en bestuurslisensie gereed. Die voertuig wat hy gehuur het is nie luuks nie en kan deurgaan as 'n voertuig wat 'n middelklas ouerige persoon sou huur wat oppad is na sy familie toe. Hy het selfs eetgoed gepak want hy wil nie onnodig stop behalwe vir brandstof nie. 

Sy vermomming is van 'n persoon in die middel tot laat vyftigs. Die kierie is afwesig. Hy dra 'n hoed soos Bheki Cele. Upington, hier kom Meneer M.

Larisa wil graag met Paul praat. Dit gaan egter desperaat lyk as sy sommer net bel sonder 'n rede. So sy moet maar Yvonne gebruik.

"Middag Paul, dit is Larisa hier. Hoe gaan dit?"

"O hallo Larisa, dit gaan goed en jy?"

"Dieselfde die kant. Hoe gaan dit met my vriendin?"

"Ons het ongelukkig geen direkte kontak met haar nie. Alles gaan via die polisie. Volgens hulle gaan dit goed.

Is jy nog op die kampus?"

"Nee, ek is in Upington, my tuisdorp."

"Wat 'n toeval. My maatskappy benodig iemand om dringend 'n ondersoek daar te gaan doen. Die tak in Kimberley kan dit nie hanteer nie. Ek is nog vanaand oppad daarheen. Ons kan dalk een aand iets gaan eet."

"Dit sal goed wees ja."

"Larisa, ek moet nou gaan. Ons praat weer as ek daar is."

Larisa probeer om nie te opgewonde te klink nie.

"Veilig ry. Totsiens."

Larisa kan haar geluk nie glo nie. Paul gaan in Upington wees terwyl Sahara in die Kaap is. Sy begin sommer te sing.

Janice begin haarself gereed te kry vir aandete met haar aanstaande skoonouers. Sy is nie eintlik lus nie maar potensiële skoondogters moet seker maar 'gesig koop.'

Sy wil nie vir haar ouers sê sy voel nie te goed vandag nie. Dit is immers nog twee tot drie weke voor die tweeling moet opdaag.

Upington is nie so warm soos gewoonlik nie want dit is al 'n week in Junie. Dit is amptelik Winter. Wat die Upingtonners egter nie weet nie is dat dit gaan kook nie.

Paul is oppad Upington toe. Martin, Rachel en sy Sahara gaan enige oomblik land. Shane en sy span is oppad na Kaapstad Internasionaal om hul vlug Upington toe te haal. Daar is 'n privaatvlug vir hulle gereël.

Die nuus van die dag, die man wat almal aan die praat het, trek op by 'n vulstasie in Upington. Dit is nou die berugte, voortvlugtende Meneer M.

***

Spreuke 12:5 Die gedagtes van die regverdiges is wat reg is, die slim planne van die goddelose is bedrog.

©Rooi Mier 13.07.2022