#Stukkendeharte S2 Hfst 57 - Rooi Mier

Ek sal jou nog kry Meneer M! Dit is al jare dat ek op jou spoor is maar die wraak gaan soet wees. Stroopsoet!”

Shane het gesien hoe Rencia die gebou binnegaan.

“Sy gaan seker na my kantoor toe. Ek kan haar egter nie volg nie want ek moet my oë op Paul en Larry hou. Dit lyk juis of hulle onrustig raak. Die wagtery raak seker nou te lank. Ek sal maar nog so ‘n paar minute wag, as niks gebeur nie gaan ek hulle sommer tromp op loop konfronteer.”

Na so ‘n minuut of twee sien hy die ambulans wat agter gestaan het verby hom ry. 

“Die persoon is seker oraait want die ambulans jaag nie.”

‘n Verpleegster kom voor by die gebou uitgehardloop en klim in haar privaatmotor. Sy trek vinnig uit en ry verby hom.

“Yvonne? Ek kan sweer dit is Yvonne.”

Paul en Larry staan en kyk na iets in die vertoonvenster van ‘n winkel. Hulle hoor ‘n motordeur toe klap. 

Larry draai om en kyk na waar die persoon is maar sien niemand.

Iemand se motorenjin word aangeskakel, dan sien hy Yvonne sê motor se truligte gaan aan. Die motor stoot vinnig terug.

“Paul, sy kom weg.”

“Wie kom weg? Wat sê jy?”

“Yvonne!”

Larry begin hardloop na sy motor.

“Kom jy? Yvonne gaan wegkom!”

Paul sien hoe Yvonne wegtrek en hy hardloop agter Larry aan.

Rencia hardloop na die voorkant van die gebou net om te sien hoe Yvonne vinnig by die parkeerarea uitry.

“Ek hoop ek gaan betyds wees om haar te kan volg.”

Oppad na haar motor toe sien sy Paul en Larry in ‘n voertuig spring.

Sy bereik haar motor toe hulle uittrek. Dit voel of dit ‘n ewigheid vat om die voertuig aan te skakel. Uiteindelik kan sy uittrek. Sy ry amper in ‘n ander voertuig vas wat ook besig is om uit te ry en trap hard op haar remme.

Dit voel of die ander voertuig eeue vat om verby te beweeg.

Shane verwens die feit dat sy voertuig aan die ander kant van die gebou staan. Hy hardloop so vinnig moontlik om daar uit te kom. 

“Gaan ek nou betyds wees om Yvonne te volg? Dit blyk of sy betrokke is met die verdwyning van Max. As ek haar kry kan ek hom kry.”

In sy motor haal hy sy blou lig uit en sit dit op die dak. Hy skakel dit egter nog nie aan nie want dit sal aandag trek.

Hy trek vinnig weg. 

“Daar ry Yvonne! Hopelik sien sy nie dat iemand haar volg nie. Ry vinniger Larry!”

‘n Verkeerslig voorkant verander na oranje. Yvonne versnel om oor te jaag. Die lig verander na rooi maar sy ry aan. ‘n Verkeerskamera flits.

Larry trap hard remme. Hy gaan nie betyds wees voor die voertuig aan die linker- en regterkant van die verkeerslig begin beweeg nie.

Paul slaan hard met sy vuiste op die paneelbord en los ‘n kragwoord.

“Jy moes nie stop nie man.”

“En ‘n ongeluk veroorsaak het? Dalk kan ons haar nog kry.”

Larry trek sy skouers gelate op.

Agter hulle kom ‘n voertuig met skreeuende remme tot stilstand.

“Ag nee! Vervlaks! Ek moes al lankal my bloulig gaan afhaal het by die polisiestasie. Dit kom nou van uitstel.”

Rencia het so amper in Larry vasgery. Dit sou nou ‘n gemors afgegee het. Sy is naby genoeg om sy verskrikte oë in die truspieël te sien. 

“Gelukkig ken hulle my nie.”

Yvonne se voertuig snel voort.

‘n Entjie voor haar is ‘n ambulans.

“Ag nee man. Nou is ek verplig om my bloulig aan te skakel”

Die bloulig begin flits en die voertuig voor hom begin so ver moontlik links te skuif sodat Shane kan verby kom. Hy kan darem verby alhoewel teen ‘n slakkepas. Gelukkig raak die verkeerslig groen. Hy sien Rencia se voertuig voor. Met die verbygaan wys hy sy moet agter hom probeer inval. Hy ry stadiger sodat sy tyd het om haar neus agter hom in te druk. 

Die persoon wat persoon wat agter hom wou volg druk hard op sy toeter toe sy voor hom indruk.

“Dit is mos Shane wat hier verby ons ry. Is hy agter Yvonne aan?”

Paul beduie na Shane se voertuig wat verbykom. 

Larry kan egter nie onmiddelik volg nie want die voertuig wat amper in hom vasgery het is knap agter Shane. Gelukkig kan hy ook begin beweeg omdat dit groen is.

By die verkeerslig oorkant Gordonia Hospitaal draai die ambulans links in die rigting van die lughawe. Yvonne se voertuig volg. 

“Nou is ek seker sy volg daai ambulans. Max is moet in daai ambulans wees.”

Shane skakel die bloulig af om nie verder aandag te trek nie. Hy verminder sy spoed omdat die verkeer hierlangs nie so druk is nie. 

“Yvonne moenie agterkom ek volg haar nie.

Andy is besig om die kantore wat hy gehuur het op te ruim. Hy pak alles op, wat nie veel is nie, wat aan hom persoonlik behoort.

Iemand gaan later die hospitaalbed en ander medies toebehore wat hy aangeskaf het kom verwyder.

Hy sit donkerbrille op en ‘n pet op sy kop, neem ‘n tas en sy aktetas en plaas dit voor die deur om te sluit. 

Nog hy nog Shane weet dat daar maar een kantoor tussen hulle was.

“Nou gaan ek in my motor wag vir ‘n liggingspen.”

“Nee, so kan dit nie aangaan nie. Ek wil nou weet waar ek staan want my lewe moet aangaan. Die afgelope tyd het Max, Jenny, Janice en selfs Lawrence my lewe oorheers.

Dit is tyd dat ek beheer neem.”

Sahara skakel Lawrence se nommer.

“Kan jy vanaand by my kom eet?”

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 56 - Rooi Mier

Rencia besluit om in haar motor te gaan wag. Nie Paul of Larry ken haar nie so dit behoort nie suspisieus te wees nie.

Max kreun en beweeg sy arm. Yvonne sug verlig. Dit beteken sy het nie 'n fout gemaak nie. Die laaste inspuiting wat die dokter aan Max toegedien het was inderdaad 'n placebo. Dit het geen uitwerking gehad op Max nie.

Sy trek Andy aan die arm na die voorste vertrek toe en maak die deur agter haar toe.

"Kan jy nou sien Andy? Max sou beslis nie doodgegaan het nie. As ons hom hiervandaan vervoer het sou hy op die pad bygekom het.

Ek dink egter jy is verlig want dit is duidelik dat jy nie 'n moordenaar is nie.

Wat het Max dan gesondig?"

"Ek is net moeg daarvoor om altyd te vlug van hom af. Hy het my lewe geruineer. As ek ‘n normale lewe wil lei, moet hy sterf.”

Yvonne kyk hom vraend aan en dink, “wat het Max aan dié man gedoen?”

Sy sê hardop, “Ek sal maar nie verder vra nie want dit is duidelik dat jy nie daaroor wil praat nie.”

Rencia wonder of sy Shane moet inlig. Hy sit daar Bo in sy kantoor en weet nie dat Paul en Larry letterlik onder sy neus is nie. Van waar sy sit in haar motor, kyk sy na sy kantoor se vensters.

“Ek wonder wat hy gaan sê as hy die werklike rede waarom ek spesifiek met hom op Max se saak werk, weet. As ek weet ek moes arms draai om op die saak geplaas te word.

Moes ek nou staan en verlief raak op die man. Dit is nie goed nie.

Shame is die eerlikste, reguitpad speurder wat ek ken. Vir dié rede sal ek maar my gevoelens vir hom moet onderdruk en die verhouding stop. Dit is vir die beste maar ek sterk genoeg kan wees om dit deur te voer?

Dit is duidelik dat Paul en Larry op iets of iemand wag. Shane wag daar bo vir my so ek sal hom seker moet verwittig hoekom ek nog nie by Hom is nie.”

“Hi Rencia, jy is laat, waar is jy?”

“Ek sit hier onder in my motor. Raai vir wie sien ek hier onder?”

“Kom op dan vertel jy my persoonlik, ek kan nie wag om jou te sien nie.”

“Ernstig Shane, jy sal nou wil weet.”

“Nou sê tog maar Rencia dan kom jy op.”

“Ek dink nie jy sal wil hê dat ek op kom nie. Dit is Paul en Larry!”

Daar is ‘n paar sekondes van stilte.

“Shane? Is jy nog daar?”

“Jy bedoel Paul die privaatspeurder en Larry wat ‘G’ was? Die gewese handlanger van Candice?”

“Ken jy ‘n ander Paul en Larry kombinasie? Natuurlik is dit hulle.”

“Ek kom dadelik!”

“Nee Shane, hulle gaan jou sien en dalk weg gaan. Dit lyk of hulle vir iemand wag. Dalk is dit vir Yvonne. Dit is dalk ons kans om haar op te spoor.

Ek lui nou af.”

“Ek kan nie in my kantoor sit en wag nie.”

Shane sluit sy kantoor. Hy pyl op die noodtrappe af wat hom agter die gebou sal laat uitkom.

By die uitgang gooi hy die bos blomme wat Hy nog steeds in sy hand het in die vullisblik. Daar staan ‘n ambulans buite.

“Iemand in die gebou het seker siek geword. Die nooduitgang is seker beter en vinniger om by ‘n pasiënt uit te kom.”

Shane gee nie veel verdere aandag daaraan nie en loop agterom die gebou totdat hy die parkeerarea voor kan sien. Hy sien Rencia in die motor sit en wou net na haar toe beweeg toe hy Paul en Larry sien.

“Ek sal maar hier moet wag.”

Max kreun weer. Dit lyk of hy bykom. Yvonne draai na hom toe.

“Dit lyk my hy kom by Andy. Wat nou?”

“Nou moet ons hom hier weg kry. Ek het reeds ‘n ambulans van ‘n privaatmaatskappy bestel. Dit staan hier agter die gebou. Die paramedici is alreeds oppad. Hulle gebruik die hysbak vir voorraad.”

Daar is ‘n klop aan die deur. Andy maak oop. Twee manne staan daar met ‘n draagbaar. 

“Kom binne. Het iemand julle gesien?”

“Nee meneer. Daar het wel iemand verby die ambulans gekoop maar ek dink nie hy het iets vermoed nie.”

Die kort, gespierde man kyk vir oulaas in die gang op en af terwyl die langer een na Max toe loop.

“Ek dog jy sê die man is bewusteloos meneer. Meneer wie nou weer?”

“Moet jou nie bekommer oor my naam nie. Laai hom en bind hom vas op die draagbaar.”

“Maar hy is dan vasgebind.”

“Man, hoe het jy ‘n paramedikus geword? Natuurlik moét jy hom eers losmaak en dan weer op die draagbaar vasbind. Sorg ook dat hy nie kan praat of skree nie. Niemand mag ook sy gesig sien nie.”

“Maar dit is dan Max, meneer M. Die polisie soek hom dan!”

“Betaal èk jou of die polisie?” Andy klink geïrriteerd.

Rencia raak rusteloos. 

“Ek kan nie net so sit nie. Hopelik kan ek vinnig na Shane se kantoor toe gaan. Dit lyk nie of Paul en Larry iewers gaan nie.”

Sy klim uit haar motor en stap na die hoofingang terwyl sy net so vlugtig in hul rigting kyk. Op die tweede vloer loop sy verby paramedici met ‘n pasiënt op ‘n draagbaar. Daar loop ook ‘n verpleegster agter hulle aan. Sy lyk vaagweg bekend maar Rencia stap aan. Sy klop aan Shane se kantoor se deur. Dit was nogals vreemd vir haar dat hy ‘n kantoor weg van die polisiestasie gekry het maar sy verstaan dat dit ‘n tydelike reëling is omdat hy eintlik in Kaapstad gebaseer is en Max se saak is sensitief. Sy klop weer, nog steeds geen antwoord nie.

Sy gebruik hul kodeklop, nog steeds niks. 

“Dit is snaaks, hy was dan nou net hier.”

Sy wou net weer klop toe onthou sy wie die verpleegster is.

“Yvonne, dit is Yvonne.”

Sy haas haar in die gang af. Hulle is weg. 

“Ag toggie, waar het hulle heen verdwyn? Hoe kon ek hulle verloor?

As dit Yvonne is, is die pasiënt dalk Max Adriaanse. Verdomde Max Adriaanse; het hy alweer weggekom. 

Ek sal jou nog kry Meneer M! Dit is al jare dat ek op jou spoor is maar dié wraak gaan soet wees. Stroopsoet!”

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 55 - Rooi Mier

Die dokter tel die derde inspuiting op. 

Yvonne kyk hom gespanne aan.

Hy stap na Max toe en spuit hom in.

Yvonne kom staan agter hom. Sy tel die tweede inspuiting van dié wat gister voorberei was op en druk dit van agter af in die dokter se nek. Sy spuit alles uit. 

Die dokter gryp na sy nek. 

"Wat het nou gebeur?"

Hy draai om en sien die spuitnaald in Yvonne se hand.

"Wat het jy nou gedoen?"

"Wat nou Yvonne? Hoekom het jy dit gedoen?"

"Moenie bekommerd wees nie Andy. Sy verlamming gaan net tydelik wees."

Sy draai na die dokter.

"Ek hoop ek is reg né dok. Dit is nommer 2. Jy gaan mos net tydelike verlamming voel?

Dit is nou tyd dat jy die waarheid praat. Vertel vir Andy wat jy gedoen het."

"Sal iemand my vertel wat aangaan asseblief. Dokter? Verpleegster? Praat!"

"Gaan jy praat dokter terwyl jy nog kan?

Sy tel spuit nommer 3 op. 

"As jy nie wil nie maak ek dié ook leeg in jou. Jy sal my nie kan keer nie. Praat gou!"

Andy vererg hom.

"Sal iemand nou praat!"

Die dokter raak wankelrig.

"Die inspuitings wat ek Max gegee het…"

Die dokter hou op praat. Yvonne staan dreigend nader.

"Dit is placebo's."

"Wat is dit?"

 Andy staan ook nou nader.

Die dokter sak inmekaar. Hy kan nie meer staan nie en dit lyk of hy nie kan praat nie."

"Placebo's is basies soos water of dit is pille wat geen effek op jou het nie."

Hulle draai albei na Max toe. Andy ruk aan hom.

"Max kom nou. Jy is uitgevang."

Max reageer egter nie. 

"Max, jy kan maar ophou toneelspeel. Het jy die dokter omgekoop?"

Geen reaksie. 

Yvonne staan nader. Sy voel of daar asemhaling is. Daar is maar baie flou. Op die oog af lyk dit nie so nie. Sy hartklop is ook baie flou.

Sy skrik!

"Het ek 'n fout gemaak? Het hy die regte inspuitings gegee? Is Max besig om dood te gaan?

Het ek nou die dokter vals beskuldig?"

"En nou Yvonne? Is jy seker dit was placebo's? Max lyk nie of hy dit gaan maak nie."

"Ons sal maar moet wag en kyk Andy. Ek was so seker van my saak. Dit gaan 'n paar minute neem om te sien of Max sterf en die dokter sal binne 'n uur weer reg wees want hy het nie die laaste inspuiting gekry nie."

Yvonne stap oor na waar die dokter lê. Hy is nog by sy volle positiewe maar hy is nie enigsins instaat om te beweeg nie.

"Dokter, as jy my kan hoor, knik net jou kop of oë."

Yvonne staan naby sodat sy kan sien indien daar enige reaksie is. Niks nie.

Andy loop op en af. 

"Hoe kon jy so onverantwoordelik optree Yvonne? As die dokter sterf as gevolg van jou optrede is dit op jou gewete. Ek het 'n rede om Max uit die weg te ruim maar eintlik het ek nog nooit iemand vermoor of laat vermoor nie. Ek dink nie een van ons soek onskuldige bloed op ons hande nie."

"Wel, moord bly moord al het die persoon ook wat gedoen. Ek weet dit, jy weet dit. As Max sterf het ons bloed op ons hande. Ons gaan moordenaars wees Andy."

Andy antwoord haar nie. Hy wens net hy was nie nou in hierdie situasie nie. 

Paul se sel lui.

"Larry, ek is oppad na jou plek toe."

"Kom liewer hier na my werksplek toe. Hier is iets wat jy moet sien. Ek wag hier."

Tien minute later is Paul by Larry. 

"Hi. Wat moet ek so dringend sien."

"Hi. Ons is dalk nader aan Yvonne as wat ons dink "

"Hoekom sê jy so?"

"Die motor waarin sy vanoggend gery het staan daar."

Larry wys na die voertuig.

"Seker?"

"Ja, ek is seker. Daar is 'n merk aan die motor wat sy vanoggend gery het. Dié motor het dieselfde merk op dieselfde kant en alhoewel ek nie die registrasie gesien het nie, is dit dieselfde model.

Dit kan nie toeval wees nie."

"Hoe lank staan die voertuig nou hier?"

"'n Geruime tyd, ek het dit al vroeër vanmiddag gesien."

"En jy sê my nou eers?"

"Ag man. Niks het nog gebeur nie. Gaan jy nou aan elke deur in die gebou klop? Dit sal 'n lang tyd neem. Ons sal tog maar net moet wag."

Rencia stop voor dieselfde gebou. Haar hart klop vinniger as sy daaraan dink dat sy nou enige oomblik vir Shane gaan sien.

Terwyl sy na die hoofingang toe stap, verby die besighede op die grondvloer sien sy 'n refleksie van iemand bekend in 'n venster. Sy stop en kyk in die rigting waar die persoon moet staan.

"Dit is mos Larry daai. Hy was voorheen bekend as Gary of G soos hy genoem was toe hy in Max se mag was.

Die man by hom lyk ook bekend. Dit lyk na Paul Slingers, die privaatspeurder. Hy woon en werk moes in die Kaap. 

Wat soek hy hier en saam met Larry?"

Shane weet nie dat sy haar huiswerk deeglik gedoen het voordat sy met hom begin werk het nie. Sy het gesigte en name vir ure gememoriseer. Elke beskikbare detail rondom Max se saak is aan haar bekend.

"Paul is mos Yvonne se broer en Larry was verlief op haar. Dié ontmoeting kan nie toevallig wees nie. My instink sê hier is iets aan die gang."

Rencia besluit om in haar motor te gaan wag. Nie Paul of Larry ken haar nie so dit behoort nie suspisieus te wees nie.

Max kreun en beweeg sy arm.

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 54 - Rooi Mier

Larry wonder nog steeds oor Yvonne.

"Wat het sy by dié gebou kom doen? Dit was nog te vroeg dat sy by enige van die besighede iets kon doen behalwe as sy 'n vroeë afspraak met iemand gehad het. Hier is ook net kantore en nie wooneenhede nie. Die kanse dat ek haar weer hier gaan sien is dus skraal."

Larry, wat nie 'n roker is nie neem vandag soos die rokers breke. Hy gaan dan na buite om te kyk of hy nie 'n motor soos wat sy gery het in die parkeerarea sien nie. 

Hy sien wel so 'n voertuig teen 14:00. 

"Is dit haar motor of toeval? Ek moes vanoggend kop gehou het en die registrasie gekyk het. Dit is egter nou gedane sake."

Yvonne is bo by Max, besig om hom voor te berei vir wanneer die dokter kom. Max lyk vir haar te kalm vir iemand wat weet wat op hom wag. Andy het nie 'n geheim daarvan gemaak dat dit vandag sy laaste dag is nie.

Daar is 'n klop voor by die voorste kantoordeur. Sy stap deur, gee 'n kodeklop van binne af. Die klop word beantwoord deur 'n ander kode wat haar vertel dat dit die dokter is. Sy sluit oop.

"Hallo dok."

"Goeie middag Verpleegster. Is ons pasiënt gereed?" 

"Ja hy is maar iets pla my?"

"Wat is dit?"

"Hoekom moet die pasiënt voorberei word as hy in elk geval nou doodgemaak gaan word?"

"Ag, sê maar net ek hou van skoon en netjiese werk."

Yvonne kyk hom aan en trek haar skouers op. 

" Vir my maak dit nog steeds nie sin nie." 

Sy mompel meer onderlangs sodat hy noe regtig moet hoor nie.

"Sê jy iets?"

"Nee dok, 'n verpleegster vra nie vrae nie."

"Ons is mos nie in die Weermag nie."

"Soms voel dit so as jy 'n verpleegster is."

"Hoe laat kom die ander vervoer?"

"Hulle sal oor minder as 'n halfuur hier wees."

"Ek het alreeds die inspuitings wat gister voorberei was reggesit dok." 

"Baie dankie. Meneer Ryneveld het laat weet hy sal 'n bietjie laat wees, ons moet maar aangaan."

Max kyk na hulle.

" Doen jou ding dokter."

"Ek is op die punt om dit te doen. Is jy gereed?"

"Om dood te gaan? Altyd maar sover het almal misluk. 

Kom ons kyk of jy dit gaan regkry."

Max kyk die dokter stip aan en Yvonne merk dat die dokter hom ook aankyk. Sy maak of sy niks gesien het nie.

Die inspuitings wat die dokter gister voorberei het met haar hulp lê uitgestal op 'n tafeltjie. Dit is gemerk 1, 2 en 3.

Die dokter maak sy aktetas oop en haal 'n ander stel inspuitings oop.

Yvonne frons. Iets is definitief fout. 

Sy dink, "Hoekom 'n tweede stel inspuitings?"

"Ek gaan dié inspuitings gebruik!"

Max kyk na Yvonne maar sy toon geen teken dat sy weet alles is nie pluis nie.

"Hulle dink ek is dom maar ek gaan hulle uitvang."

Sy maak Max se arm kaal, draai 'n band om om die are te laat uitstaan en staan terug. 

Die dokter staan nader. Hy kyk na waar hy 'n aar op Max se voorarm sien en spuit hom in.

Hulle wag so 'n rukkie en gesels om koeitjies en kalfies. Max lyk of hy vaak word.

"Die eerste inspuiting gaan jou net vaak maak. Die tweede gaan verlamming bring dan gaan die laaste een die werk doen."

"Ga gaan voo voo…"

Max is weg aan die slaap.

Die dokter kry die tweede inspuiting gereed.

Daar is weer 'n klop aan die deur. Yvonne haas om oop te gaan maak want sy weet dit is Andy.

Die dokter is net besig om die tweede inspuiting toe te dien toe sy en Andy instap.

"Hoekom het julle sonder my begin? Ek wou van die begin af hier gewees het want Max dink ek het dit nie in my nie."

Yvonne kyk nou stip na die dokter. 

"Hy het dan gesê ons moet voortgaan op Andy se aandrang."

Sy verwoord egter nog steeds nie haar gedagtes nie.

"Jy was 'n paar minute laat toe begin ek maar solank. Dit was nou die tweede inspuiting. Max is alreeds aan die slaap. Nou het ons sy liggaam verlam met die tweede inspuiting. 

Ons sal nou moet voortgaan."

"Ja, gaan nou maar voort maar jy sal moet leer om opdragte uit te voer anders gaan dit jou duur te staan kom."

Larry kom weer na buite. Die motortjie wat hy dink Yvonne sn is staan nog steeds daar buite.

Hy bel vir Paul.

"Middag Paul. Kon jy enigiets uitvind?"

Paul klink baie meer entoesiaties as vroeër.

"Ja, ek het! Hier by Dokter Richard Surtie Hospitaal werk 'n verpleegster met die naam, Valencia Smith. Dit is mos een van die name wat Yvonne gebruik het. Sy het glo ook rooi hare soos jy beskryf het. My suster, ons weet nou my suster is hier in Upington. 

Ek het jou nie vroeër geglo nie. Hulle sê sy was egter vir 'n paar dae nie in die werk nie."

"Nou hoekom het sy dan vanoggend uniform aangehad Paul?"

"Dit is nogals snaaks ja."

"Wag 'n bietjie, was Max nie in dieselfde hospitaal aangehou nie? Is dit toeval? Hy is weg en sy daag nie by die werk op nie?"

"Noudat jy dit noem Larry. Dit is nogals vreemd. Ek en jy moet nog vanaand bymekaar kom sodat ons dit kan bespreek."

"Ek het 'n afspraak met Janice maar sal probeer om aan 'n verskoning te dink."

"Dan sien ek jou. Larry, jy sal 'n goeie privaatspeurder uitmaak."

Larry lui af en loop om die motor om te sien of daar enige merke aan is. Hy het hom verbeel daar was 'n skraap aan die linker voordeur. Dit is daar.

Hy haal weer sy foon uit.

"Ja Larry?"

"Janice, kan ons nie ons afspraak na môreaand skuif nie? Iets dringends het opgekom."

Daar is 'n betekenisvolle stilte aan die anderkant.

"Janice?"

"Ja Larry. Dan sien ek jou môreaand."

Hy druk sy foon af.

"Sê ek nou vir Paul of nie?"

Hy stap terug na sy werksplek.

Die dokter tel die derde inspuiting op. 

Yvonne kyk hom gespanne aan.

Andy sien die ander stel inspuitings op die tafel lê.

"Waarvoor is daai inspuitings?"

Hy stap na die tafeltjie met die ander stel.

"Ek het maar net 'n ander stel voorberei. Ek voel dit sal meer effektief wees."

Die dokter stap na Max toe en spuit hom in.

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 53 - Rooi Mier

#Stukkendeharte S2 Hfst 53 - Rooi Mier

"Waar het jy haar gesien?"

"Net hier in dié parkeerarea. Ek het haar eers nie herken nie want haar hare is rooi en sy het 'n donkerbril opgehad.

Nadat ek uit my motor geklim het, het sy verby gery. Diê keer was haar bril af. Nog het ek haar nie onmiddelik herken nie totdat ek by die gebou wou instap.

Ek het skielik besef wie die verpleegster is maar dit was te laat. Sy het alreeds weggery. Omdat ek haar in die eerste plek nie verwag het nie, het ek nooit regtig gekyk na haar motor nie."

"Jy kan sweer dit was sy?"

"My ma gaan nie daarvan hou dat ek sweer nie maar dit was sy. Dit was Yvonne."

"Jy sê verpleegstersuniform.  Dan moet ons begin soek by die hospitale en privaatpraktykke. Sy moet iewers werk as sy uniform dra. Laat dit aan my oor. Jy werk mos nou so ek sal onmiddelik na my afspraak begin. Hopelik kry ek haar gou.

Ek moet nou gaan anders is ek laat vir my afspraak. As ek jou nie so goed leer ken het nie sou ek jou nooit geglo het nie. Sien jou. Kom, klim nou uit man. Ek moet gaan."

Andy sit in sy hotelkamer en gaan deur die dokumente wat Max onderteken het.

"Ek kan sweer dat die dokumente wat Max onderteken het meer was. Iets is nie pluis nie."

Hy besluit om die dokumente een vir een deur te gaan. Dan sien hy dit. Daar is 'n blad van die een dokument wat nie 'n bladsy 1 het nie. 

"Is dit per ongeluk? Hoekom voel ek nie te gerus hieroor nie."

Andy pak alles vinnig in sy aktetas en ry na die prokureur se kantoor. Anton Beyers is net besig om sy kantoor te sluit toe hy daar aankom.

"Sluit asseblief weer oop. Ek wil net vinnig uitvind of jy 'n ander rekening het. Ek het besluit om jou 'n bonus te gee maar wil nie dieselfde rekening gebruik nie."

Anton huiwer. Die gedagte van 'n bonus laat hom egter oopsluit. Nadat hulle ingegaan het druk Andy die deur toe en gaan staan teen die deur. Hy haal 'n vuurwapen uit. 

Met 'n kalm stem sê hy, "So, jy wil my verkul nê? Ek wil nou al die dokumente sien wat jy deur Max laat onderteken het."

"Wi, wi, wat bedoel jy nou? Ek het mos al die dokumente vir jou gi, gegee."

"Hoekom hakkel jy dan nou skielik? Jy het mos nie 'n spraakprobleem nie. Kom nou! Ek het nie nou tyd vir speletjies nie. As jy nie wil praat nie kan ons 'n ander plan maak. Hy haal iets uit sy sak.

Weet jy wat dié is?"

"Nee maar ek speel nie."

"Dit noem ons 'n knaldemper. As 'n mens hom voor aan die wapen monteer is die knalgeluid sag en niemand kan eintlik hoor dat daar geskiet word nie. Praat! Jy het nog 'n kans."

Andy begin die knaldemper monteer.

"Daar is genoeg vir Sahara om 'n luukse lewe te hê totdat sy oud is. Die bietjie wat ek vat sal haar beslis nie raak nie aangesien sy nie enigiets van Max verwag nie."

"So, nou erken jy eintlik dat jy gesteel het. Gee my jou skootrekenaar en jou aktetas. Jy gaan nêrens totdat ek weet wat jy alles wou steel nie."

"Mi, mi, my vrou wag vir my. Ô, ons vlug vertrek oor twee en 'n halfuur. Ons moet vroeg daar wees vir internationale vlugte."

Anton het nie verwag om so gou uit gevang te word nie en hy bewe. Hy is mos nie bekend met vuurwapens nie. Sy tipe misdaad word met rekenaars en pen en papier gepleeg. Hulle noem dit blouboordjiemisdaad, nogal 'n mondvol in Afrikaans.

"Kanselleer julle vlug. Ek weet julle vertrek hiervandaan Oliver Tambo toe op 'n plaaslikke vlug. Daar is geen internationale vlugte van Pierre Van Ryneveld lughawe af nie."

"Upington lughawe. Die ander naam word al vir jare nie meer gebruik nie.

Weet jy dat dit een van die langste aanloopbane in die wêreld het? Aanloopbaan 17/35. Dit kan die Boeing 747 met gemak hanteer."

Andy grinnik. 

"Ons is hier besig met ernstige sake en die man gee my aardrykskunde lesse. Sit en haal al die dokumente uit wat jy vervals het. Maak sommer jou rekenaar ook daar oop. Moenie dat ek uitvind jy het iets weggesteek nie, anders vlug jy sonder 'n sent."

Anton gaan sit gedwee en wys alles. Hy is so senuweeagtig dat hy bang is hy vergeet iets. 

Andy neem al die dokumente en die rekenaar. 

"Kom klim in my motor. Bel jou vrou en sê dat iets voorgeval het. Julle gaan môreoggend per voertuig Johannesburg toe. Julle sal betyds wees vir julle vlug môreaand.

Moenie enigiets probeer nie. Ons gaan gou vir Max besoek."

Andy kyk na Anton en weet dat hy niks gaan probeer nie. Hy is te veel van 'n papbroek.

"As jy probeer wegkom slaap jy en jou vrou môreaand in die tjoekie en ek is weg."

Hy haal die knaldemper af, plaas dit in sy aktetas en die vuurwapen in sy baadjie se binnesak. Hulle vetyrek na die plek waar Max aangehou word.

Max lê nog steeds vasgemaak op sy bed. Hy probeer sy arms en bene beweeg om lewe in dit te kry.

"Vandag is d-dag. Dit is letterlik lewe of dood. Ek kan vandag sterf, of terug tronk toe gaan of wegkom en weer opvlug wees."

Vanoggend het Yvonne hom kom skoonmaak. Hy wou weet wat nou met hom gaan gebeur noudat hy sy rykdom oorgegee het aan sy dogter.

Sy het gesê hy moet maar wag totdat Andy later kom met finale opdragte.

"Ek wens net ek kon vandag my dogter sien. Wat ook al vandag gaan gebeur, versoening met haar sou enigiets draagbaar kon maak"

Die deur gaan oop. Die dokter stap in. Hy is alleen.

"Middag dok. Ek hoop dit gaan goed met jou. Jy dokter my en ek kan jou bankrekening gesond maak. Ek het net die regte medikasie vir dit. Dit sal kan doen met 'n paar ekstra nulle."

"Het jy dan nie gister al jou geld oorgeteken nie?"

"Jy dink so? Ek is Max Adriaanse. Niemand kry my onder nie. Kan jy jou indink, Max Adriaanse, arm! Ek was gebore om 'n koning te wees. 

Onthou jy die storie van Josef in die Bybel? Ek hoop nie jy is ook een van daai wat nie glo in 'n God nie!

In elk geval, niks kon Josef onderkry nie. Hy het ook in die tronk beland maar het uiteindelik weer bo uitgekom. Ek sal ook weer op my troon wees.

So, jy moet nou besluit. Besluit jy reg gaan jy in luukse op 'n eiland iewers in die Stille Oseaan 'n praktyk bedryf. As jy nee sê maak ons jou graf langs Andy Ryneveld sn in die warm moederaarde van Upington. Jy sal elke dag 'n voorsmaak van die hel beleef."

'n Sleutel draai in die voordeur. Dan hoor hulle twee mense gesels in die voorste vertrek.

Andy en Anton stap deur die deur.

"Ah Maxie. Ek sien jy is wakker. Ek hoop jy ken daai een gedig wat ek as standerd 2 kind so baie van gehou het. Daar is mos 'n reël in wat sê dat die muskiet maar verlaas moet sing."

"Ja, ek ken dit, maar sover ek onthou slaan die ou mis en die muskiet kom weg."

"Ai Maxie. Die ewige optimis."

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023