#Stukkendeharte S2 Hfst 16 - Rooi Mier

"Goeie naand mevrou." 

Larry stap na waar hy vir Angela sien sit in die wagkamer.

"Jy beter hier wegkom. My man het laat weet hy soek jou nie na aan Janice nie."

"Ek verstaan mevrou maar ek wil net weet hoe dit met haar gaan. Sy was reg om nie met my geassosieer te wil wees nie. Ek het net leed op haar pad gebring."

"Sy is stabiel. Jy het seker al gehoor dat daar 'n moontlikheid is dat sy verlam kan wees."

Larry trek sy asem hard in.

"Asseblief mevrou, sê dit is nie waar nie."

"Dit is wat die dokter gesê het. Hyself sal eers moet wag totdat sy heeltemaal by haar positiewe is voor hy sal kan toets. So dit is nie 'n uitgemaakte saak nie."

"Ek is so jammer mevrou. Dit is nie wat ek wou hê nie. Ek is so lief vir Janice.

Wat kan ek doen om dit makliker vir jou te maak mevrou."

"Niks nie Larry. Jy moet nou weggaan. My man is oppad en as hy jou hier kry is daar moeilikheid.

Jy moet hom kans gee om eers alles te verwerk."

"En Lanice? Is sy ok?"

"Gelukkig ja. Sy is nie liggaamlik beseer nie maar ons sal haar moet dophou. Sy moes baie trauma verduur.

Gaan nou."

"Totsiens mevrou. Ek is regtig jammer. Sê vir Janice ek sê groete. Ek gaan uit haar lewe verdwyn."

Hy stap weg. Angela kry hom baie jammer. Die man het immers die regte ding gedoen deur teen Max te getuig nou het hy nie meer 'n lewe nie.

Larry stap weg met 'n gebroke hart.

"Ek moet die liefde van my lewe agterlaat as gevolg van Max. Meneer M, ek haat jou met 'n passie. Jy moet boet vir al die hartseer wat jy veroorsaak."

Mavis lê opgekrul in die hoekie. Die konstabel het kom loer hoekom dit so stil is in die sel. Die Kaptein en die Sersant is uit. Omdat dit so stil is het die Kaptein daarop aangedring om, in plaas van die Konstabel, 'n draai in die woonbuurt te gaan ry. Steven slaap buite die polisiekantoor in die motor, of liewer probeer slaap.

Die Konstabel weet as hy iets wil doen moet dit nou wees. Hy sluit die sel oop en stap na Mavis toe. Sy is vas aan die slaap. Hy buk oor haar, steek sy hande onder haar bene en haar nek in en lig haar op.

Hy lê haar op die enigste bed in die sel. Vat 'n kombers en trek haar toe. Wat hy vroeër die aand belewe het, het hom diep geraak. Hy weet hy is die junior hier vanaand maar hy glo nou in Mavis se onskuld. Wat hy egter ook weet is dat dit niks beteken nie. 

Terwyl hy uit die sel stap hoor hy 'n voertuig buite stop. Hy probeer so vinnig moontlik die sel sluit maar soos die duiwel wil is hy nie vinnig genoeg nie.

Die Kaptein stap in en kom reguit deur na die selle toe omdat hy nie daar voor is nie.

"Konstabel, wat maak jy?"

"Ek het net kom kyk of alles reg is hier agter."

"Nou hoekom is die sel oop? Jy weet dit is ontoelaatbaar. Wat wou jy doen?

Moenie vir my sê … Of jy wou die gevangene uitlaat of jy wou, wou haar, of dalk het haar seksueel …"

"Kaptein nee! Wat dink u van my?"

"Maak nie saak wat ek dink nie maar hoe dit voorkom. Iemand wat hier inkom kan hul eie gevolgtrekkings maak. Ek gaan jou aankla."

"Maar ek het niks verkeerds gedoen nie Kaptein."

"Jy het Konstabel. Jy was in die sel. Moontlik het jy die arme vrou seksueel gemolesteer want sy is duidelik mal. Dit gaan dus jou woord teen myne wees."

"So Kaptein wil my uit mag hê? Is dit omdat ek weet jy het 'n seksuele verhouding met Adjudant Williams se vrou?"

"As ek het, wat daarvan? Jy sal dit nie teen my kan gebruik nie want dit sal jou woord, 'n konstabeltjie, teen my woord, 'n kaptein en Anna, 'n gemeenskapwerker sn wees."

"Dan moet Kaptein my dan maar aankla."

Die Sersant stap binne.

"Wat gaan aan Kaptein?"

"Ek gaan die mannetjie aankla. Hy was alleen met 'n gevangene in 'n sel en hy het haar moontlik seksueel gemolesteer omdat sy bietjie mal is en haarself nie sal kan verdedig nie."

"Die Sersant kyk van die een na die ander maar sê nie 'n woord nie.

Shane is oppad Upington toe. Hy glo dit sal Meneer M se volgende stop wees. Sy aandag is verdeel. 

Hy kon nog nie agter die kap van die byl kom aangaande sy gewese vrou se kêrel nie. Solank hy nie verseker weet of sy dogter in gevaar is nie sal hy nie kan rus nie.

Weereens kom sy werk voor sy familie. Hy het egter opdrag van bo gekry om Max so spoedig moontlik te vind. Hoofkantoor vertrou net vir hom met die Max saak omdat hulle verseker weet hy sal hom nie laat omkoop nie. Vir hom is polisie wees alles. Dit is sy wese.

Hy trek in by 'n vulstasie in Calvinia. 'n Ouerige vrou is net besig om te vertrek. Hy vind dit nogals vreemd dat so 'n vrou alleen ry. 

Ag, miskien gaan sy maar net tot op 'n plaas hier naby. Hy laat brandstof insit, strek sy bene en besluit om eers 'n rukkie te slaap sommer so in die motor. Hy is moeg en hy ry alleen. Dit is net voor sonsopkoms.

Die ou vrou kom by 'n t-aansluiting so 15 minute uit Calvinia. Sy draai links, in die rigting van Brandvlei, Kenhardt, Keimoes en uiteindelik Upington. Haar voertuig is vol brandstof, so sy hoef nie nou weer te stop nie.

Sy reik voor in haar rok in en haal haar vals borste uit. 

"Die goed is lastig. Ek sal dit eers weer voor Keimoes insit."

©Rooi Mier 17.01.2023