#Stukkendeharte S2 Hfst 30 - Rooi Mier

"Vandag begin my soektog na Max in alle erns. Mag ek jou opspoor voor die polisie.

Jammer Shane, Max is net myne. Ek moet seker maak dat hy nie weer in die tronk beland nie.

As hy in die tronk is beteken dit hy kan weer ontsnap.  Max moet uitgeroei word soos 'n mens met 'n rotplaag doen."

Hy klim in sy motor en druk 'n knoppie. Die enjin loop sag en amper onhoorbaar. Terwyl hy sy sitplekgordel aansit trek hy sy asem diep in.

"Hmmm. Die reuk van leer is fantasties. Niks vergelyk met dit nie."

Hy reik voor onder die sitplek in. Daar is 'n ritssluiter wat hy ooptrek. Sy hand ryk binne in die opening wat hy laat maak het. Die harde koue gevoel van sy vuurwapen is vir hom gerustellend. Die opening is altyd oop wanneer hy ry.op die manier sal hy nie sukkel as hy die wapen moet uithaal nie.

"My kind. Jy moet maar vanaand hier oorslaap. Ek sal jou nie in hierdie toestand kan huis toe stuur nie. Gebruik die spaarkamer."

"Ma Iris, ek sal nie hier kan slaap nie. Te veel dinge het vandag gebeur."

"Juis daarom my kind. Jy is te kalm en ek dink dat jy nie vanaad alleen moet wees nie. Dit sal 'n fout wees. Ek persoonlik dink dat daar afstand tussen jou en Jenny moet wees net vir vanaand. Julle het baie om oor te praat maar jy het kans om alles eers vanaand te oordink."

Hulle staan 'n entjie van almal af maar binne hoorafstand van Bennie af. Hy kan nie help om Sahara innig jammer te kry nie.

"Hier staan ek en bejammer myself intussen kry my dogter baie swaar."

Hy begin met homself te redeneer.

"Dit is nie jou dogter nie Bennie."

"Dit is my dogter. Net my dogter. Ek gaan nie toelaat dat Max sy kloue in haar slaan nie."

"Wat as sy wel haar pa wil leer ken?"

"Nee, Sahara sal haar nooit met Max wil assosieer nie."

"Sal sy met tyd van ons af wegdryf?"

"Net die tyd sal leer."

Hy stap na Sahara toe en slaan sy arm om haar. 

"Jy is nou nie bloed van my bloed nie maar familie gaan nie oor bloedverwantskap nie maar oor verhouding.

Jy sal altyd my dogter wees."

"Pa, ek is so jammer. Jy sal altyd my pa wees. Ek het lief geword vir jou en Ma Iris.

Vir die eerste keer begin emosie in Sahara se stem deurslaan.

Jenny kom na hulle toe aangestap.

"Asseblief Antie Jenny, nie nou nie."

"Gee haar tyd Jenny. Dalk gaan sy môre gereed wees, dalk eers oor 'n week. Sy is nog seer en het baie om te verwerk."

"Reg so Iris. Ek verstaan. Dan gaan ek nou maar. Ek sal môre vir jou bel om te hoor hoe dit met haar gaan."

"Ek moet ook nou pad vat. Bennie, ek sal weer hier omkom sodat ek en Sahara verdere verlof vir haar kan reël. Sy was nog altyd vir my soos 'n dogter. Nou verneem ek sy is my kleinniggie.

Baie dankie vir 'n lieflike middag. Julle gasvryheid word waardeur."

Shane en Larry staan nog steeds onseker in die hek. Hulle besef dat sodra Max verneem dat Sahara sy dogter is, haar lewe onherroeplik kan verander.

"Antwoord jou foon as ek jou môre bel Larry. Sien jou."

Lawrence sit en wieg heen en weer. 

"Al sou ek ook my huwelik met Janice nietig verklaar, kan nie nie my kinders blootstel aan Max nie."

Sy gedagtes gaan terug na sy matriekdae.

"Auw die L(el), jy is alweer haastig vir Maths of is dit vir Sahara Muller, die beauty met breins. Daai kind is te mooi vir ‘n Wiskunde onnie. Daai grysgroen oë van haar is soos magnete. Julle twee het nogal dieselfde kleur oë."

"Bra, hou jy net jou hande tuis en jou oë in jou boeke. Ek sal die loerwerk doen. Watch my, ek gaan daai blom nog vra om met my te trou."

"Ja Anton le Fleur my vriend. Dit lyk my die droom sal nooit waar word nie."

Jenny stap na haar motor toe. Sy weet nie of sy die regte ding gedoen het nie.

"Ek moet liewer vra of my tydsberekening reg was. My arme kind het nou net gehoor dat die liefde van haar lewe getroud is toe kom ek nog met my storie ook."

Sy kyk op na die motor skuins agter haar terwyl sy die motordeur oop maak. Sy klim in en klim skielik weer uit.

Die man in die motor staar haar aan.

"Dit is mos, of is dit nie? Hy is wel vermom maar ek is seker dat dit Max is."

Sy roep hardop, "Max!"

Shane steek vas waar hy oppad is na sy motor.

"Het ek reg gehoor?"

Hy draai om en kyk na Jenny, dan kyk hy die rigting waarheen sy kyk.

Larry het ook vasgesteek. Ook hy kyk verwonderd na Max. Hy voel lam en kan nie reageer nie.

Die motor waarin Max is trek met skreeuende bande weg.

#RooiMier 

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 29 - Rooi Mier

"Antie Jenny, wat gaan aan. Jy lyk nie lekker nie"

"Goeie middag almal. Ek weet ek daag hier ongenooid op maar ek het iets dringends op my hart. As ek dit nie vandag van my hart kry nie sal ek dalk nooit die moed hê nie."

"Antie Jenny, kom ek en jy gesels gou eenkant asseblief."

Jenny volg vir Sahara weg van die res af.

"Wil antie net wag tot die gaste weg is nie? Dan sal ek my volle aandag aan u gee."

"Wel, ek kan probeer kind."

"Dankie antie. Gee ons so 'n driekwart uur na 'n uur toe dan glo ek my ouers gaan ons kans gun om alleen te gesels. Die gaste behoort teen daai tyd huiswaarts te keer."

Hulle stap na die res van die gaste toe. Almal lyk bekommerd.

"Moenie julle verder bekommer nie. Ons kan later gesels."

Sy stel Jenny aan almal voor. 

Shane voel ongerus. Hy kyk rond en merk dat drie van hulle daar deur Max gesoek word. Dit is 'n gulde geleentheid vir hom om toe te slaan. Met so baie ander mense teenwoordig kan dit gevaarlik.

"Ek moet so gou as moontlik met Larry gesels, dan moet ek ook probeer om Martin hier weg te kry."

Iris en Sahara bedien almal met tee of sap.

"Enigiemand wat iets wil eet, kry vir jouself. Dié kan is sout en vleiserigheid en aan die anderkant iets soets. Daar is bordjies."

Iris gaan sit langs haar man.

Sahara stap oor na Jenny toe. Sy lyk al hoe meer gespanne.

"Antie, is alles nog reg hier."

"Ja my kind. Ek gaan vir my iets te ete kry"

Shane het nou eers opgegee om Larry se aandag te probeer trek want Larry probeer om Lawrence se aandag te trek. Hy voel ongemaklik in die geselskap en wil so gou as moontlik wegkom.

Uiteindelik beweeg Lawrence weg van Martin af in die rigting van Larry.

"Hoe gaan dit vandag met jou vrou Lawrence?"

'n Bordjie val. Sahara staan en bewe. 

Almal kyk na haar.

"Wat is fout my kind?"

Iris gaan bekommerd nader.

"Niks nie Ma Iris. Ek het maar net 'n bietjie duiselig gevoel."

"Kom sit 'n bietjie."

Sahara voel lam in haar bene. Sy haal die stoel net, net.

"Het ek reg gehoor? Het Larry gevra hoe dit met Lawrence se vrou gaan?

Het hy dan regtig met Janice getrou? Hoekom weet Larry en sy weet niks."

Jenny loop heen en weer. Sy is op breekpunt. Dit is duidelik dat iets gaan gebeur. Sy sit die bordjie neer en draai na Sahara.

"Jy is my dogter. Sahara, jy is my dogter!"

'n Doodse stilte sak neer. Dit lyk of niemand durf asemhaal nie.

Sahara, wie se oë die heeltyd op een plek gestaar het lig haar kop op en kyk vraend na Jenny.

Bennie is die eerste een om tot verhaal te kom. Hy lag.

"Nee man Jenny. As daar iemand is wat moet weet dan is dit ek. Moenie sulke grappe maak nie. Jou suster Maria is Sahara se ma."

Almal lyk half verlig en wag vir Jenny om te begin lag. Haar uitdrukking bly egter ernstig.

"Sahara is my dogter."

"Antie Jenny, hoe kan jy? Die grap is nie in goeie smaak nie. Voel antie siek?"

Sy staan vinnig op en stap na Jenny toe. 

"Jammer my kind. Ek kon nie langer met die geheim nie. Dit is die waarheid.

Maria, my suster, het op dieselfde dag gekraam. Haar kind was doodgebore by Gordonia Hospitaal. Ek het geboorte, met die hulp van 'n vroedvrou geskenk.

Pappa was 'n baie konserwatiewe persoon. Ek was nie getroud nie. Die plan was om my baba te laat aanneem. Toe Maria se baba sterf, het Mamma voorgestel dat my baba met hare verruil word.

Maria het nie geweet haar baba is doodgebore nie. Pappa het met behulp van die kraamsuster die babas omgeruil en die doodgebore baba is deur die hospitaal saam met fetusse verbrand of wat hulle ook al daarmee doen."

"So my kind by Maria was doodgebore?"

Bennie wag in spanning vir 'n antwoord. 

"Ja, sy is."

"Wil jy nou vir my sê dat my dogter Sahara, nie eintlik my dogter is nie?"

Hierdie keer is dit Sahara wat in spanning wag; of liewer sy en Lawrence.

"Nee, sy is nie jou dogter nie Bennie."

Lawrence voel soos 'n vasgekeerde.

"Ek het nog altyd gehoop dat sy nie my suster is nie, nou is dit te laat, hopeloos te laat."

Hy raak skaam vir sy gedagtes. Dit voel vir hom almal kan dit lees. 

Sahara probeer haar bes om nie te dink nie. Dit is in elk geval te laat. Haar wens is te laat verhoor. Hy is nie meer beskikbaar nie.

Larry se hart klop net so wild.

"Hoe nou? Dit was nog altyd vir my duidelik dat Lawrence lief is vir Sahara. Nou is hy getroud met Janice. Hoekom moet die lewe so wreed wees? Hoekom?

Ek wou juis met Lawrence praat oor die feit dat hy nog lief is vir Sahara maar met Janice getrou het. Almal wat hul storie ken het die ope geheim van hom en Sahara se liefde geken maar niemand wou dit hardop noem nie. Wat gaan nou gebeur?"

Bennie loop op en af.

"Ek het vir Sahara lief geword soos 'n eie dogter. Daar was, is 'n konneksie tussen ons daarom het ons nooit voortgegaan met dna toetse nie."

Shane staan op. Dit is tyd vir hom om te gaan. Hy het reeds te lank vertoef. Wat hier aangaan is nie eintlik sy besigheid. 

Hy stap na Larry tke en trek hom aan die arm. 

"Kom ons laat die familie toe om verder alleen deur die ding te kom. Ons is oorbodig hier en ek wil juis nog met jou gesels."

Hulle groet en stap albei na die hek toe. 

Sahara hoor hulle nie groet nie.

"Nou wie is my pa dan Antie Jenny."

"Jou pa is Max Adriaanse."

Shane en Larry steek vas by die hek. Hulle draai in ongeloof om.

Martin staan vinnig op. 

"So Rachel was reg. Die geheim waarvan sy my vertel het, het aangedui dat Sahara Max se kind is. 

Sy het Sahara se dna laat toets omdat sy haar so baie na haar eie seun laat dink het. Gelukkig het sy nog nie ontslae geraak van sy hare wat Max in 'n sakkie gehou het nie."

Lawrence wens dat hy liewer nie geweet het wie haar pa is nie.

"Max? Sy is Max se dogter! Max wat my kinders se lewe in gevaar gestel het."

#RooiMier 

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 28 - Rooi Mier

"Antie Jenny, ek gaan later vandag weer by my pa en die tweeling kuier. Ek sal moet begin dink aan terug Kaap toe gaan. My baas gaan my nie vir ewig verlof gun nie.

Die week wil ek so veel moontlik tyd by hulle kuier sodat ek dié naweek kan vertrek."

"Dit is reg so meisiekind. Ek wil ook volgende week vertrek. Nou gaan ek eers vir Mavis en Steven kuier. Dit is goed om tyd met my suster te spandeer. Ek het baie om voor op te maak."

"Ek wil net eers winkels toe. Moet ek iets saambring of kan ons vanaand maar pizza eet?"

"Pizza is reg met my meisiekind."

Sahara vertel haar nie dat sy die vorige nag niks geslaap het nie. Sy het die moord herleef.

Martin is by die winkelsentrum.

"Ek moet vandag vir Sahara in die hande kry. Hopelik het sy al herstel van die moord wat reg voor haar oë plaasgevind het.

Daarna moet ek vasstel waar Max is. Ek is seker ek sal hom hier vind."

"Goeie môre Meneer Adriaanse. Hoe gaan dit vandag."

"Goeie môre Speurder Cupido. Ek het verwag om jou vandag hier raak te loop. Nog nie vir Max gevind nie?"

"Wel, ek weet hy is hier en dat hy sy dogter wil vind."

"Nou hoekom gebruik jy nie die twee wat so agter my aan loop om ook liewer te help met die soektog nie?"

"Uitgevang! Hulle gaan bly want hulle probeer jou beskerm teen Max. So waar jy gaan, gaan hulle."

Shane wink die twee manne nader wat so 15 meter weg is.

"Meneer Adriaanse weet van julle twee. Dit beteken dat iemand wat hom volg julle twee ook sal opmerk. Julle sal minder opsigtelik moet wees.

Verdwyn nou maar hou hom steeds in sig."

"Ja speurder, dit gaan my nog nie verhoed om Max by te kom as ek hom eerste vind nie."

"Ek waarsku jou Martin. As jy dit doen gaan jy my verplig om jou op te sluit."

"Goeie môre Speurder, goeie môre Meneer Adriaanse. Wat gesels julle so intens?"

"Sahara! Wat 'n verrassing. Ek wou jou juis vandag opsoek my kind. Die Shane wil my nie aflos nie."

"Dalk doen hy net sy werk Meneer Adriaanse."

"Speurder, sê tog vir die meisiekind om my Oom te noem."

"Jy is haar baas Meneer. So dit is dalk moeilik vir haar. Goeie môre Juffrou Muller. Ek soek jou ook."

"Wel, dan moet julle maar albei vanmiddag oor kom na my pa se huis toe. Hy is tuis vanmiddag. Dan kan julle hom sommer ook ontmoet."

"Solank ek tyd gaan hê om alleen met jou te praat. Jy weet seker dit gaan oor die moord op Mevrou Rachel Adriaanse."

"Reg so speurder. Ek stuur die addres."

Hulle merk nie die ouerige man op wat by hulle verby stap nie.

"Ai Shane en Martin, weet julle hou naby ek aan julle is? Ek het ongelukkig nie tyd om met julle te ginnegaap nie. Miskien moet ek julle uitnooi vir 'n koffie.

Hier gebeur so baie dinge in Upington. Jy kon my om tik met 'n veer toe ek verneem Janice is getroud met iemand anders. Sy was dan so verlief op Larry volgens die video's wat my spioene my gestuur het nie."

Lawrence is vandag opsoek na 'n woonplek. Hy kan nie sy nuwe bruid by sy kamer laat intrek nie.

Sy gaan binne die volgende dag of twee ontslaan word. Hy moet 'n plekkie vind wat geskik gaan wees vir die tweeling ook.

Hy was nou al by twee agentskappe maar daar is niks geskiks wat onmiddelik beskikbaar is nie. Hy hoop maar hy gaan 'n plekkie kry.

"Môre Lawrence."

Lawrence kyk om. Sy gesig verander onmiddelik. 

"Ag Vader. Kan U my tog nie van dit ook nog gespaar het nie? Is my ouers se gesannik nie genoeg nie?"

Hy groet hardop. 

"Ja Larry, wat wil jy hê? Ek en Janice is nou getroud. Wat wil jy hê?"

"Net 'n paar minute van jou tyd asseblief."

Lawrence kry 'n oproep.

"Verskoon my 'n oomblik. Ek moet dié neem."

Hy praat vir 'n minuut of twee op die foon.

"Jammer, ek moet gaan. Kom sien my vanmiddag by my huis. Jy was mos al daar om die tweeling af te laai."

"Maak so. Sien jou Lawrence."

"Ma Iris, ek het nou iets gedoen sonder u toestemming. Ek wou vanmiddag daar kom kuier."

"Sahara my kind, van wanneer af het jy toestemming nodig om hier te kom kuier. Jy maak my nou seer."

"Dit is nie die probleem nie ma. Ek het my baas en nog iemand oorgenooi. Hulle kom 15:00."

"Sjoe! Nou het jy my in 'n knoop. Ek het niks hier om voor te sit nie."

"Moenie bekommerd wees nie ma. Ek is hier by die winkels. Stuur my 'n lysie en ek koop dit sommer by die tuisnywerheid. Whatsapp dit sommer."

"Ek maak so. Koop genoeg. Mens weet nie wie kom kuier ook nie. Dit wat ons nie eet nie kan ons vir die mense wat in die bos bly gee. Ek het lanklaas vir hulle iets geneem."

"Dit sal nogals lekker wees. Ek het dit altyd in die Kaap gedoen. Ek koop sommer genoeg vir hulle ook."

"Bennie, Sahara het iemand oorgenooi later. Jy het mos nie planne nie?"

"Ek het nie eintlik lus vir mense nie maar ek het so min tyd saam met my dogter. So ek sal hulle verdra."

"Dit is ook 'n geleentheid om haar in te lig van haar broer se onbesonne daad. Ek kan van die giftigste slange kaal hand vang as ek daaraan dink. Ons kan egter niks aan die saak verander nie. Jammer my man."

"Moenie van daai sot praat nie. Hy het nog nie eers 'n woonplek vir sy vrou en kinders nie. Gaan hulle nou apart bly? Ek is so boos ek kom help jou met daai slange."

Iris bars uit van die lag.

"Ek wil nou nie my man verloor deurdat 'n slang hom gepik het nie. Los maar die slange af."

Bennie kan ook nie help om te lag nie.

Bennie, Iris en Sahara berei die buite onthaalarea voor want dit is 'n lekker dag om buite te wees. Upington bied nie sommer 'n dag in middel Februarie wat nie te warm is nie. Dit is eintlik 'n aangename middag.

Shane is eerste daar. Nadat hy kennis gemaak het met Bennie en Iris vra hy of hy dalk met Sahara alleen kan gesels voor Martin opdaag. 

Iris dink dat dit goed is mits dit nie te lank gaan neem nie. Shane verseker haar dit is net 'n paar minute.

Hy en Sahara gesels in die woonkamer terwyl Bennie en Iris buite in die onthaalarea die laaste paar goed in plek kry.

Shane gaan weer met Sahara deur die gebeure rondom die moord. Dit ontstel haar bietjie. Al wat sy kon byvoeg was om te sê dat sy nou seker is dat dit Max was nadat sy foto's van hom bestudeer het.

Terwyl Sahara hulle binne besig is daag Lawrence op.

"Middag pa, middag ma."

Hy verwag kilheid maar hulle groet nogals heel gemoedelik.

"Ons moet later gesels Lawrence, Sahara het gaste oorgenooi."

"Reg so pa. O ja, iemand kom my besoek. Hy is seker al oppad. Ek is regtig jammer ek kon nie vroeër sê nie."

"Hoe meer siele hoe meer vreugde. Wat kan 'n ma nou doen. Sy kan nie haar kinders se gaste wegwys nie."

'n Motor stop buite. Dit is Martin.

"O, dit is Meneer Martin Adriaanse, Sahara se baas."

"Nou gaan kry jy hom by die hek asseblief Lawrence aangesien jy hom ken. Sahara sal seker nou klaar wees."

Bennie druk Lawrence in die rigting van die hek.

"Goeie middag Meneer Adriaanse. Wat 'n verrassing!"

"Goeie middag. Lawrence nê. Ek het jou 'n paar maande gelede by ons hoofkantoor in Kaapstad ontmoet."

"Reg so meneer. Kom binne en volg my asseblief."

"Dit is my en Sahara se pa, Bennie van Wyk en dit is ons ma, Iris.

Pa en Mammie, dit is Meneer Martin Adriaanse, Sahara se werkgewer."

Nadat hulle klaar kennis gemaak het bied Lawrence hom 'n sitplek aan.

Sahara en Shane kom binne en die gesels gaan lekker aan.

Nog 'n voertuig stop buite. Die persoon klim uit.

"O, dit is nou my gas, Larry."

Lawrence stap na die hek toe om sy gas te ontmoet.

"Hoekom het jy my nie gesê julle het gaste nie? Kan ek nie maar op 'n ander dag kom nie?"

"My ouers weet reeds van jou. Kom, ek wil in elk geval so gou as moontlik hoor wat jy te sê het. Daarna skei ons paaie vir ewig."

Larry stap deur die hek en steek skielik vas.

"Speurder Cupido?"

"Larry? Uiteindelik loop ek jou raak."

Larry het net klaar gegroet toe daar nog 'n voertuig stop.

Bennie staan op.

"Wie sal dit nou wees?"

"Dit lyk my na die voertuig wat my Antie Jenny huur."

Jenny klim uit en stap in. Sy lyk nie haarself nie.

"Jammer dat ek julle geselskap onderbreek, maar ek kan nie meer nie."

"Ahhh. Uiteindelik is ek in Upington. Nogals glad nie sleg nie. Ek wou nog altyd dié plek sien.

Nou is ek hier maar glad nie om die plek te kom besigtig nie.

My ou vriend Meneer M is hier iewers in dié plek.  Ons het baie om oor te gesels.

Laat ek net eers by 'n B&B inboek dan kan my soektog begin. Niemand verwag my nie en niemand gaan my ook herken nie, nie eers die grote Meneer M nie. My vermomming is te goed."

Die onbekende ryk sakeman sleutel die adres van die B&B  in op sy Mercedes se GPS in.

#RooiMier 

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 27 - Rooi Mier

Martin stap die voorportaal van die hotel binne.

"Goeie môre meneer. Kan ek u help?"

"Goeie môre. Martin Adriaanse hier. Ek het hier bespreek."

"Kom ek bevestig net meneer."

Die ontvangsdame kyk in Martin se oë.

"En as u nie is nie sal ek verseker dat u wel is Meneer Adriaanse. Ek sal u mos nooit kan wegstuur nie."

Dit lyk of sy nie haar oë van Martin kan wegskeur nie.

"Die sleutel dame."

" Ekskuus? O ja, u sleutel."

Sy draai na die rekenaar.

"Ja, Mnr Adriaanse."

Sy draai na die paneel agter haar en haal een van die kaarte af. Sy hou dit in haar hand sodat Martin dit uit haar hand moet neem.

Hy probeer dit neem sonder om aan haar hand te raak maar sy lig haar hand sodat daar aanraking moet wees.

"Baie dankie."

Martin probeer so vinnig moontlik wegkom.

"Kontak my maar enige tyd indien u iets benodig. Ek sal dit persoonlik vir u bring Martin Adriaanse."

Sy staar hom agterna.

Shane, wat gaan draf het kom net die voorportaal binne.

"Martin Adriaanse? Het ek reg gehoor?"

Hy is te laat vir die hysbak en besluit om eers te kyk op watter vloer dit gaan staan voordat hy opgaan.

Hy woon op dieselfde vloer. Daar is 'n oop deur en hy haas om daar te kom voordat die deur toe gaan. 

Martin staan in die deur.

"Speurder Shane Cupido? Is dit jy?"

"Ja, dit is ek. Wat maak jy hier?"

"Besigheid. Ek het mos 'n tak hier."

"Regtig? Is jy seker jy is hier vir besigheid?"

"Wel, vir wat anders sal ek hier wees?"

"Juis nou? So kort na Rachel se dood? Dit is nie 'n goeie tyd nie."

"Enige tyd is 'n goeie tyd. Wat maak jy hier? Of, kan dit wees? Max is hier in Upington."

"Ek hoop nie jy gaan my ondersoek in die wiele ry nie. Indien jy inmeng sal ek jou moet laat opsluit. Dit is ook gevaarlik vir jou om hier te wees."

"Ek is hier op my eie besigheid speurder. Kan ek nou gaan rus? Ek het amper heel nag gery."

Jenny sit op die stoep. 

"Ek hou nogals baie van Sahara se ouers en dit is 'n jammerte dat sy en Lawrence nie bymekaar kan wees nie. Hy was nou wel  nie tuis toe ons gistermiddag daar was nie maar dit klink of hy 'n agtermekaar mannetjie is. Miskien sal hy 'n ou vrou soos ek raaksien. Hy kan my Ben 10 wees.

Jenny, hou op met jou stuitigheid. As Sahara nou jou gedagtes kan lees gaan jy nooit die einde daarvan hoor nie.

Laat ek liewer klaar maak."

"Wat gaan aan met Lawrence vandag? Hy het nog nie uit sy kamer gekom nie. Hy slaap gewoonlik nie so laat nie. Weet jy iets Bennie?"

"Los maar die klong Iris. Hy moet een van die dae terug universiteit toe."

"Dit is net dat hy gister regdeur kamer toe is nadat hy van Janice afgekom het. Dit het gelyk of hy onsteld was."

Daar is 'n harde klop aan die voordeur.

"Wie klop so hard? Gaan jy kyk Bennie?"

Bennie gaan maak die deur oop. Dit is Derek.

"Keur julle dit goed?"

"Goeie middag Derek. Hoekom lyk jy so onsteld? Keur ons wat goed?"

"Die troue pa."

Lawrence staan by die begin van die gang.

"Troue? Wie se troue? Waarvan praat julle."

Bennie en Iris staar albei van Lawrence na Derek met vraende oë.

"So die mannetjie het julle nog nie vertel nie."

Derek staan dreigend nader na Lawrence wat 'n tree agter toe neem.

"Ek en Janice het gister getrou."

"Julle het wat gedoen?"

"Getrou pa."

"Sê vir my dit is 'n grap asseblief."

"Nee, Bennie. Dit is nie 'n grap nie. Ek was net betyds om te hoor hoe hulle man en vrou verklaar word."

Iris gaan sit op 'n bank. Sy skud haar kop in ongeloof.

Sandra May doen vandag inkopies.

"Dit is veiliger om as 'n vrou rond te beweeg. Niemand sal eers daaraan dink dat ek dalk Max kan wees nie.

Ek sal maar net beduie dat my keel seer is as iemand dalk met my wil praat. Wel, die mense sal dink die manlike goed wat ek koop is vir my 'man.'

Die doek bedek darem 'n gedeelte van my gesig."

Nadat hy sy inkopies gedoen het stap hy na sy motor toe. Hy was net van plan om uit die parkering te trek toe hy skielik regop sit.

"Kan dit wees? Na al die jare? Dit is sy. Dit is beslis sy. Hier probeer ek haar opspoor deur my kontakte en hier loop sy."

Die vrou gaan klim in haar motor.

"Ek sal haar volg. Dit behoort nie te suspisieus te wees nie. Hopelik bly sy nie te ver nie, as sy wel huis toe gaan."

Max volg die vrou, eers tot by die hospitaal. Sy het 'n lang tyd by die hospitaal gebly terwyl hy in die kar gewag het. Hy wou nie uitklim om te sien wie sy by MediClinic besoek nie want hy was bang dat sy hom sou sien. 

"Sy sal dalk nie weet wie ek is nie maar sy kon dalk vir 'Sandra May' in die winkelsentrum gesien het en om 'haar' nou by die hospitaal te sien kan dalk haar aandag trek."

Daarna het hy haar gevolg tot by die huis. 

"Nou kan ek uiteindelik vasstel wie my dogter is."

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 26 - Rooi Mier

Janice weet nie hoekom al die jong verpleegsters vandag so rondom haar draai nie. 

"Wat gaan aan vandag verpleegster? Hoekom draai julle so rondom my?"

"Ag, ons voel net om vandag iemand te bederf en te laat goed voel."

"Ek kla nie want ek lyk seker al soos 'n skets van 'n Graad R leerder. Niks maak sin nie maar uit beleefdheid sê jy maar, 'pragtig my kind'. Die probleem is net dat om so opgedollie te wees om in 'n hospitaalbed te lê, nie my idee van goed voel is nie."

"Jou hare lyk pragtig, jou naels is gedoen, nou kan ons met jou grimering begin dan trek ons vir jou die pragtige rok aan."

Lawrence stop op die parkeerarea van die hospitaal. Dit is nog 'n uur voor besoektyd maar hy het toestemming gekry.

"Gee my net so tien minute dan kom julle in asseblief."

Hy neem die bos blomme wat agter op die sitplek lê en stap die hospitaal binne.

"Goeie middag Janice."

"Lawrence, dit is nog nie besoektyd  nie en hoekom is jy so opgedollie?"

"Jy lyk self uit die boeke. Pragtig!"

"Ag, dit is sommer die lawwigheid van die verpleegsters.

Wag 'n bietjie, is hier iets aan die gang waarvan ek nie weet nie?"

Lawrence trek 'n stoel nader en kom sit naby haar. Hy oorhandig die ruiker aan haar.

"Janice, ons het mekaar nodig om Lorenzo en Lanice groot te maak. Met jou in 'n rystoel wil ek nie sê dit is onmoontlik om dit alleen te doen nie maar dit is beslis moeiliker."

Sy wil iets sê maar hy maak haar stil.

"Dink jy nie ook dit sal makliker wees as ons dit saam doen nie?"

"Ons doen dit dan alreeds saam Lawrence. Ek kon nie vir 'n beter pa vir my kinders gevra het nie.

"Ek bedoel ons moet dit as 'n gesin doen. Ek weet ek het jou voorheen gevra en die antwoord was nee maar ek probeer weer."

Lawrence staan op, skuif die stoel en haal 'n ring uit sy baadjiesak. Hy kniel langs die bed by die koppenent.

"Janice Louw, sal jy my die eer aandoen om met my te trou."

"Stadig nou Lawrence. Jy is nie lief vir my nie."

"Ek het geweet jy gaan dit sê. Janice, ek glo dat ek met tyd vir jou lief sal word."

"Dan glo ek nie jy wil opgeskeep sit met 'n invalide nie."

"Dink jy so min van my? Dink jy regtig ek sal moeg word vir jou?"

"Dan is daar ook die kwessie van jou huweliksregte as 'n getroude man. Jy is jonk en gesond en kan baie beter doen. 

Lawrence, ek het nie enige gevoel van my rug afwaarts nie. Ek kan nie van jou verwag om.."

"Sjuut! Moenie die Oranjerivier probeer oorsteek oor die laer brug terwyl dit in vloed is nie. Daar is 'n hoër brug. 

Ons kan 'n spesialis spreek indien nodig.

Kom nou Janice, antwoord my, my knie is al seer."

"Dan sal ons maar saam moet leer om mekaar lief te hê want ek het nog gevoelens vir Larry."

"So sê jy ja?"

"Ja Lawrence, ons kan maar trou."

"Daar is nog iets. Ons trou nou! Alles is gereed!"

"Nou? Soos in nou?"

"Maar my ouers dra nie kennis van dit nie. Weet jou ouers?"

"Nee maar ek gaan trou, nie hulle nie."

"So kan ons maar voortgaan?"

"Trouoffisier?"

"Julle kan maar inkom!"

Drie persone stap die kamer binne.

"Dit is Pastoor Swarts en die ander twee ken jy uit ons skooldae, Cole en Bridget. Hulle sal teken as getuies."

"Is jy al klaar Angela? Jy weet Janice wil vandag tyd spandeer met Lorenzo en Lanice. Dit gaan haar eerste keer wees sedert die skietvoorval. Ons moet 15:00 daar wees sodat sy 'n volle uur met hulle kan kuier."

Larry is buite in die gang naby die kamer waar Janice is. Hy het gesien dat Lawrence daar binne is en dat hy uitgevat is.

"Hy was seker in die kerk."

Hy sien nou die persoon met die manel en die ander twee jongmense wat daar instap. 

"Die pastoor gaan maar seker vir Janice bid.

Na 'n paar minute staan hy nader om te sien wat aangaan. 

Larry kan sy oë en ore nie glo nie.

"Is Lawrence en Janice besig om te trou?"

"Lawrence van Wyk, neem jy Janice Louw as jou wettige vrou?"

"Ja."

"Janice Louw, neem jy Lawrence van Wyk as jou wettige man?"

"Ja."

"Wat soek jy hier? Het ek jou nie gevra om weg te bly nie?"

Larry skrik hom boeglam. 

"Jammer Meneer Louw, ek wou net.."

"Hiermee verklaar ek julle man en vrou. Julle is nou wettig getroud, Meneer en Mevrou van Wyk.

Jy mag maar jou bruid soen Meneer van Wyk."

Derek wou nog vir Larry verwyder maar hy draai vinnig na die deur.

"Wie trou hier binne?"

Hy en Angela probeer saam by die deur ingaan. Hulle vergeet van die tweeling in hul poging om hulle te vergewis dat hulle reg gehoor het.

Die tweeling hardloop albei na Larry en gryp elkeen 'n been.

"Oom Larry!"

Larry druk hulle vas en lei hulle na 'n bank toe in die gang. Hy het agter gekom dat Derek en Angela nie kennis dra van die troue nie.

"Wat gaan hier aan?"

Derek se stem bulder en Angela hou krampagtig aan sy arm vas.

Lawrence en Janice los mekaar en kyk na die deur. Derek se gesig maak dat Lawrence beskermend teen die bed staan met Janice agter hom op die bed.

"Ek is Pastoor Swarts. Die tweetjies het so pas in die huwelik getree."

"Oor my dooie liggaam. Dit is onwettig. Ons weet niks van 'n huwelik af nie."

"Dit is wettig meneer. Hulle albei volwassenes en hier was getuies teenwoordig."

"Het hulle al die register geteken?"

"Nee, hulle gaan dit nou doen."

"Ek weier dat hulle dit doen."

"Meneer, die teken van die register gaan nie die saak verander nie. Hulle was betrokke in 'n wettige seremonie. Alhoewel die register geteken moet word gaan dit nie verander aan hul status nie. Hulle is getroud."

Nie Lawrence, Janice of Angela kon 'n woord inkry tot nou nie. 

"Oom Derek .."

"Moenie my Oom Derek nie."

"My man, kom ons raak kalm. Ek is net so onsteld maar daar is niks wat ons aan die saak kan verander nie. Kom ons praat kalm hieroor."

Derek wil egter niks hoor nie en gryp Angela aan die arm en storm uit met die gang af. Hulle het vergeet van die tweeling.

"Pappa! Pappa!" roep Janice agterna.

Sy bars in trane uit.

Larry bring die tweeling na hul kamer. 

"Mammie, hoekom huil mammie."

Lanice is eerste by die bed. Lawrence en Janice kyk verwonderd op. 

"Wat maak jy met my kinders? Jy moet wegbly van hulle af."

"Hul oupa en ouma was so onsteld dat hulle vergeet het van die kinders. Ek het hulle solank by my gehou."

Angela se stem klink by die deur op.

"O, hier is julle."

"Mammie kan hulle eers los. Lawrence sal hulle huistoe neem."

Angela draai sonder 'n woord om en loop uit.

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 25 - Rooi Mier

Die Sondagmiddagete loop heel lekker af by Steven en Mavis. Sahara leer vir die eerste dat Steven haar oorlede vriendin Sally se pa is. Nadat sy gesimpatiseer het vertel Steven haar staltjies oor Sally as 'n klein dogtertjie, altans van dit wat hy onthou.

Sahara leer dat hy geweldig baie gedrink het terwyl Sally opgegroei het.

Mavis en Jenny gesels oor hul ervaringe as klein dogtertjies en moedig mekaar aan om hulp te kry waarop Mavis vir Jenny daarop wys dat sy alreeds besig is met berading.

Miskien sal hulle saam 'n sessie of twee nodig het. Hulle deel hul ervaringe deur die jare wat hulle geskei was.

Dit is toe Mavis vra dat hulle absoluut eerlik met mekaar moet wees en dat daar nie geheime tussen hulle moet wees nie dat dit lyk of Jenny nie meer so vrymoedig gesels nie. Dit wil voorkom of sy van iets af wegskram.

Mavis merk dit op en wonder wat dit kan wees. Sy wil nie druk nie en hoop Jenny sal self oopmaak. 

Larry hang buite die MediClinic uit. Hy het vir homself 'n paar donkerbrille en 'n pet gekry sodat hy so na as moontlik aan Janice kan kom. 

Sy foon lui. Dit is Shane. Hy besluit om dié keer te antwoord.

"Goeie middag speurder."

"Uiteindelik! Jy vermy my mos die afgelope tyd."

"Ja speurder, ek wil nie meer wegkruip nie en jy kan my nie forseer nie."

"Ek het agtergekom jy wil nie meer opgepas word nie. Jy sal nogtans versigtig moet wees. Max is hier in Upington. Wil jy nie maar heroorweeg nie."

"Soos ek jou gesê het speurder Cupido, ek is  nie meer lus vir die muis en kat  speletjie nie."

"Wat bedoel jy? Ek hoop nie jy wil vir Max alleen aanvat nie. Jy weet hoe gevaarlik hy kan wees. Ek sal jou ook moet laat toesluit as jy deur jou aksies my saak benadeel.

Larry? Larry?

Het die mannetjie sowaar afgelui. Besef hy in watter gevaar hy homself plaas?"

"Dit is nog nie besoektyd nie so as ek Janice wil sien moet ek nou probeer inglip voordat die Louws of Lawrence haar kom besoek."

Die verpleegsters is klaar met rondtes. Hulle sal nou eers weers 16:00 omkom wanneer besoektyd klaar is behalwe as 'n pasiënt hulle dringend benodig.

Larry loop eers verby Janice se kamer om te kyk of dit veilig is om in te gaan. Hy glip toe in toe hy sien daar is geen verpleegpersoneel of sekuriteit naby nie.

"Larry? Wat maak jy hier? As my pa jou hier kry is daar moeilikheid."

"Ek moet net uit jou eie mond hoor hoe dit met jou gaan."

"Soos jy mos kan sien, vasgekluister in 'n bed, dalk vir ewig, te danke aan jou."

"Asseblief Janice, vergewe my liefling. Ek voel klaar so skuldig."

"Larry! Loop asseblief. Ek kan nie nou met jou deel nie. Bly ook vir eers weg van my kinders af. Jou teenwoordigheid kan hulle lewens in gevaar stel."

"Dan gaan ek maar. Weet net dit, ek is baie lief vir jou. Meneer M gaan boet vir wat hy aan jou gedoen het."

Shane besef dat hy so spoedig moontlik ook met Sahara moet praat. Hy sal haar ook moet inlig van die beskerming wat hy vir haar moet reël. 

Hy skakel haar nommer maar sy antwoord nie. 

"Hoekom het ek nie die vroumens se adres geneem toe ek laas met haar gepraat het nie? Ek hoop maar sy bel gou terug."

"Dit was nou 'n heerlike Sondagmiddag met Oom Steven en Antie Mavis. Volgende keer moet hulle oor kom na ons toe."

"Ja, dit was lekker."

Jenny klink nie juis oortuigend nie.

"Wat is fout, Antie?"

"Ag, ek voel maar net bietjie af Sahara. Wat is jou planne vir die res van die middag?"

"Ek wil by my pa en die tweeling gaan kuier. Antie het mos nog nie vir hom en sy vrou ontmoet nie."

"Ek sal graag wil sien watter tipe mense hulle is, so ja, ek gaan saam."

"Meneer M, ek wil u net inlig dat Martin Adriaanse oppad Upington toe is. Hy sal seker vanaand daar aankom."

"Dankie dat jy my gewaarsku het. Ek sal hom verwelkom."

"Wat kom Martin hier doen? Is dit besigheid? Hy het immers 'n tak hier in Upington. Ek sal hom dophou met arendsoë.

Dit lyk my die geluk is aan my kant. Shane, Martin en Larry almal in Upington. So dit is moontlik om hulle almal op een tyd af te maai."

#RooiMier 

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 24 - Rooi Mier

Shane voel dat hy nou op sy werk kan konsentreer. Nadat hy by sy gewese vrou was en sy verklaar het die kinders maak stories op, het hy hulle geneem en reguit na haar ouers gery.

Daar het hy die kinders die praatwerk laat doen en haar ouers vertel dat sy glo die kinders maak stories. 

Sy gewese skoonouers het dadelik gegaan en haar 'n ultimatum gestel. As sy nie afstand van hom wil doen nie, gaan hulle die kinders met die hulp van 'n maatskaplike werker by hulle hou totdat hulle tevrede is die kinders is veilig.

Met die kinders by haar ouers voel Shane hy kan nou weer konsentreer op sy werk.

Dit is Sondagoggend vroeg en die bus is besig om daai laaste klompie kilometers van Keimoes na Upington af te lê.

Shane sit en dink aan die laaste paar dae se gebeure voordat hy hom na Kaapstad gehaas het. Dit voel al vir hom dat hy iets misgekyk het die dag. 

Hy probeer al die gebeure in herinnering roep. Wat het hy gemis? Sy speurdersinstink is terug.

Daar was 'n stadium dat dit vir hom gevoel het hy is in lewensgevaar maar hy kon dit nie plaas nie. Hy het dit afgeskud want hy het geglo dit was omdat sy kinders in gevaar verkeer het. 

Dit was toe hy die telefoongesprek buite op die parkeerarea van die hospitaal gehad het. Hy probeer vasstel of daar iets in sy agterbewussyn is wat hom 'n leidraad kan gee. 

Skielik sien hy dit. Hy was besig om sy gesprek af te handel toe hy iets sien flits het. Dit was uit die motor wat reg voor hom gestaan het. Die gevoel van dreigende gevaar was op daardie oomblik die grootste.

Shane neem homself weer deur die gebeure. Dan sien hy dit. Die man voor hom in die motor het iets laat sak. Shane kan onthou dat die man se oë vasgenael was op hom en hy het geglimlag.

Wie was die man en hoekom was daar 'n gevoel van gevaar alhoewel die man geglimlag het? Daar was iets bekend aan die man.

"Steven, ek is lus vir lekker gebakte sagopoeding met warm vla. Kan jy vir ons vla, melk en eiers gaan koop? Ek wil vir Magaret en Sahara oornooi."

"Is jy gereed om met jou suster te praat?"

"Ja, ek het gaan dink aan wat jy gesê het en besef dat sy ook baie gely het. Ek gaan haar nie verder straf nie."

"Miskien moet jy leer om haar Jenny te noem?"

"As sy so verkies maar dit gaan moeilik vir my wees."

Max sit en eet 'n wegneem ete. 

"Ai my Rachel. As jy nog gelewe het en ons was bymekaar sou jy nou vir my die lieflikste Sondagmiddagete voorberei het. Dit sou jy afgesluit het met my gunsteling nagereg; 'n outydse rooi jellie met vla. So lekker. Nou moet ek hier sit met die Kolonel se hoender.

Ons het tog ook lieflike tye saam gehad né my liefling. Daardie tye wanneer ek net 'n man vir my vrou was en 'n pa vir my seun.

Nou is jy dood, my seun is dood en my gehoorsame Candice is dood. Al wat nou vir my oorbly is om my dogter te vind. Sy sal my enigste oorblywende familie wees. 

Martin weet dat hy ook reeds dood is vir my. Die foto's wat ek ontvang het van hom by Rachel se graf het my net nog meer vasberade gemaak om hom self dood te maak.

My broer, jy het my baie diep seergemaak.

Nou moet ek my dogter oplei om my besigheid verder te neem, anders vir wie versamel ek skatte? So my dogter, wie jy ookal is, jy is skatryk maar jy weet dit nog nie."

Max het darem al vasgestel dat die vrou na wie hy soek, jare gelede uit Upington weggetrek het. Hy probeer nog iemand vind wat hom op die regte spoor sal bring.

Shane neem hom voor om namiddag 'n draai te ry by Larry. Hy sal maar môreoggend 'n draai by Sahara gaan ry. Miskien kan sy nou al iets onthou om te bevestig dit was Max wat Rachel Adriaanse geskiet het. Dit is maar net nog een klag wat bygevoeg moet word by 'n lang lys.

"Max. Max! Die man agter die stuurwiel in daai motor was Max.

Hoe kon ek so blind wees? Ek kon dood gewees het. Hoekom het hy my nie geskiet nie? Ek kon dood gewees het.

Aan die anderkant; hy was daar binne vyf treë van my af. So, so naby!"

Shane spring op en loop op en af in sy hotelkamer. Daardie bekende gevoel van opgewondenheid begin knaag aan hom. 

Max se foon lui. Net 'n paar mense ken dié nommer en dan ook net tot môre want dan verander hy weer van nommer.

Hy antwoord nogtans nie met sy naam nie.

"Hallo?"

"Meneer, dit is James. Ek wil net rapporteer dat die speurder, Shane Cupido, is terug in Upington."

Die man lui onmiddelik af. 

"Oeeh, lekker. My waardigste teenstaander is terug. Nou lewe ek weer. Op elke hoek en draai moet ek nou op die uitkyk wees. Sjoe!! 

Dit brand hier binne my om die sneller te trek terwyl ek hom in die gesig staar. Hy sal weet sy dood kom en dat ek die sneller getrek het."

Shane is soos 'n opgewende tol. Hy loop op en af, op en af, al in die rondte.

"Max Adriaanse, alias Mnr M die verkleurmannetjie is hier. Hoeveel keer het ek hom dalk mis gekyk want hy lyk elke keer anders.

Daar is mense wat gewaarsku en bewaak moet word. Larry natuurlik, Janice, alhoewel sy niks konkreets van die aanval getuig het tot dusver; dieselfde met Sahara.

Ek wou alleen werk maar met al hierdie mense in gevaar moet ek van my eie spanlede uit die Kaap laat kom. Ek weet nie hoeveel polisielede in Upington Max alreeds omgekoop het nie. Dit is nie veilig om hulle te gebruik nie."

Shane voel aan dat iets groots gaan gebeur binne die volgende paar dae.

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 23 - Rooi Mier

Nog voordat hy regtig begin het gee Max op. Upington is nie klein nie so om 'n vroedvrou te soek wat gehelp het met 'n geboorte meer as twee dekades gelede is malligheid. Baie van die vroedvroue destyds was ook nie eers geregistreer nie.

"Ek sal maar by die naam moet soek. Dit kan ook moeilik wees want die ma van my kind kan getroud wees. Dalk geskei daarna en weer getrou. Mens weet nooit. 

Ek sal maar my polisiekontakte gebruik om by binnelandse sake navrae te doen. 

Dit is goed dat Shane gister weer weg Kaap toe is. Nou kan ek eers weer asemhaal. 

Ek is nogal bly dat ek hom nie geskiet het nie. Dit is lekker om iemand soos hy as opponent te hê. As hy dood moet wees, wie sal sy adrenalien kan laat pomp?

Maar jy het 'n vervaldatum Shane. Geniet maar nou nog jou 'beste voor' datum."

Lawrence, Sahara en Larisa sit by 'n bekende braaihoender plek. 

"Ek het julle hierheen gebring want ek het iets belangriks om met julle te bespreek."

"Ons luister."

Sahara wonder wat so belangrik kan wees dat Lawrence sy suster en sy beste vriendin nodig het.

"Ek wil met Janice trou!"

Lawrence laat dit insink. Sahara en Larisa is uit die veld geslaan.

"Jy sê trou? Het ek reg gehoor L? Jy wil met Janice trou?"

"Jy het reg gehoor Larisa."

Sahara is nog steeds doodstil. Haar hartklop het versnel en dit lyk of sy nie genoeg suurstof kry nie.

"Wat makeer Sahara? Verstik jy?"

"Nee, ek is reg jammer."

"L, het jy vergeet van die vorige keer toe jy haar gevra het om te trou en sy 'nee' gesê het?"

"Larisa, ek voel dit gaan die keer anders wees. Larry is verbied om naby haar te kom."

"Maar dit verhoed haar nie om nog steeds lief te wees vir hom nie."

"Ek en haar ouers gaan nie toelaat dat Larry naby my tweeling kom nie."

"Sahara, praat jy. Daar is 'n sielkundige term vir sy huidige toestand. Die Engels sê so mooi, 'blank state of the mind.'

Hy is nou breinloos."

"Is jý lief vir haar Lawrence?"

Sahara probeer haar stem so normaal moontlik hou.

"Ek dink ek sal lief kan word vir haar."

"So jy wil met haar trou omdat jy jammer vir haar voel? Dit sal nooit hou nie want niemand wil vir altyd bejammer word nie."

"Maar ek moet met haar trou Sahara ter wille van my kinders."

Sahara staan skielik sonder woord op en haas haar na die badkamer toe.

Larisa kyk haar aandagtig agterna. 

"Kan dit wees? Nee, dit kan tog nie, of wil ek dit maar net nie glo nie?"

"Wat makeer haar nou? Wil jy nie gaan kyk nie Larisa?"

"Nee, sy sal nou terug wees. Sy is maar net ontsteld omdat haar broer in 'n liefdelose huwelik wil gaan."

"So is jy ook daarteen gekant Larisa?"

"Ja en nee. Ek wou nog altyd hê dat jy en Janice moet trou maar daar moet ten minste liefde wees."

Sy kyk op haar horlosie.

"Ek sal moet gaan pak sodra Sahara terug is. Jy moet my maar laat weet na die groot vraag."

Sahara is baie ontsteld.

"Hoe kan Lawrence sy lewe op 'n liefdelose huwelik uitmors?

Ek kan en mag nie met hom trou nie maar hy moet gelukkig wees.

"Dit is al manier dat ek berusting gaan vind."

Sy was haar gesig en stap uit met 'n aangeplakte glimlag.

"Ek moet alweer om verskoning vra. Jy is 'n grootman Lawrence. Jy moet doen wat reg voel vir jou."

Larry het 'n boodskap van Shane ontvang om te vra dat hy by die polisiestasie moet aanmeld sodat hulle hom kan verskuif na 'n veiliger plek toe want hy is seker dat Max in Upington sal wees en dat hy definitief sal weet waar hy tuisgaan.

Hy het Shane belowe maar toe hy aflui het hy besluit dat hy nie meer gaan weghardloop van Max af nie. Al wat hy gaan doen is om op 'n ander plek net hier in Upington gaan bly.

"Max het my toekoms geruineer. Hy sal moet boet.

Hy is 'n luis wat doodgedruk moet word. Wie kan ek nader om my te help?"

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 22 - Rooi Mier

"Goeie middag Meneer. Ek weet nie eers wat u naam is nie."

"En jy het ook nie nodig om te weet nie want ek betaal jou kontant."

"Reg so meneer. Ek het vir u fotostate gemaak van die geboortes op die gegewe dag. Ongelukkig het die vrou na wie u spesifiek gevra het nié op die dag, die dag tevore of die dag daarna hier geboorte gegee nie."

"Dit kan nie wees nie. My informant het my verseker dat my dogter op dié spesifieke dag gebore is."

"Meneer, mense hier rond het soms tuis geboorte geskenk. Dalk het 'n vroedvrou gehelp met die geboorte. Hulle was ook meestal ouer vroue so daar is 'n kans dat die vroedvrou dalk nie meer lewe nie."

"Sjoe, maar jy is skerp. Ek gee jou sommer 'n noot of twee ekstra. As jy my na dié transaksie ooit iewers gesien het, gee ek jou familie ekstra vir jou doodskis."

"Ek verstaan meneer. Baie dankie."

"Net om jou te verseker dat ek weet waar jy bly, jou geld sal onder die middelste potplant, die groot wit pot, wees."

Dit was 'n plesier om met u besigheid te doen meneer."

"Watter besigheid? Ek ken jou nie."

Mnr M stap weg. 

"Ek sal 'n ander plan moet maak want die vals snor laat my jeuk."

"Hoe voel jy vanoggend my lief?"

"Ek weet nie Steven. Natuurlik is ek bly om te weet my suster lewe en is nog gesond. Ek sukkel net met die feit dat sy my alleen gelos het."

"Mavis, sy was basies ontvoer. Onthou ook dat sy maar 'n kind was. Miskien moet jy haar kant van die storie oordink. Sy wou jou eintlik beskerm van die misdadigers daarom het sy daarna stilgebly."

"Sy het nogtans vir jare niks gesê nie."

"Ek hoor jou. Jy moet ook onthou dat sy, nes jy, getraumatiseer was deur al die gebeure."

"Kom ons bid daaroor my liefling."

"Gepraat van bid, ons moet aan ons troue werk. Is maar eensaam daar op daai groot bed met jou in die kamer langsaan."

"Ek kan mos om kom vanaand."

Steven gee 'n ondeunde oogknip.

"Here, verlos my tog net van die bose asseblief."

Mavis lag.

"So ek is die bose? My baie, baie outydse aanstaande bruid."

"Ons sal sien wie is outyds op ons huweliksnag."

Lawrence se kop is 'n warboel van gedagtes. Daar is so baie dinge om nou in ag te neem. 

"Janice sal nooit toelaat dat ek die kinders in my sorg neem nie.

Ek kan dit ook nie van haar verwag nie. As kind het ek geleer wat die waarde van 'n ma in my lewe was.

Ja, pa's het ook 'n onskatbare waarde; dit sal ek nie kan ontken nie, maar daar is net iets besonders aan die band tussen ma en kinders in die meeste gevalle.

Is Janice 'n goeie ma vir my kinders? Ja, sy is. 

Sal sy 'n goeie ma vir hulle uit 'n rystoel wees? Ek weet nie. 

Die toekoms is nou skielik so onseker. Miskien moet ek maar vir Janice vra om met my te trou, dan is die kinders mos in ons albei se sorg.

Dit klink nogals na 'n plan. Ja, dit is definitief 'n oplossing.

Ek gaan haar weer vra om te trou."

Hy besluit om sy besluit eers net met Larisa te deel. Hulle twee kom darem al baie lank aan as vriende. 

"Dalk moet ek Sahara saam neem as ek na Larisa toe gaan. Dit sal vandag nog moet wees want Larisa gaan môre terug Kaap toe."

Martin is na die begrafnis van Rachel nog meer verbitterd. Max het Rachel so vervreem van haar eie familie dat daar nie 'n enkele van hulle was nie.

Dit was net hy en 'n paar van sy personeellede van sy firma. Sy het gereeld daar kom kuier dan het sy sommer saam met die vrou wat die tee maak vir hulle aangedra en soms skons gebak en vir hulle gebring.

Dit is jammer dat Sahara nie daar kon wees nie. Sy het vir hulle albei soos 'n dogter gevoel.

Hy voel meteens hartseer. Watter beroepe sou sy kinders gevolg het? Sou een van hulle dalk al getroud gewees het? Sou hy al 'n oupa gewees het?

Leo en Craig het hul suster Sandra soms so geïrriteer maar hulle was baie lief vir mekaar.

Dan was daar sy oorlede vrou Estelle. Wat 'n liefdevolle mens was sy nie. Martin het gedink ná haar sou hy nooit weer liefhê nie totdat Rachel weer in sy lewe gekom het. Ou liefde roes nie of hoe?

Skielik kom Max se beeld weer voor hom.

"Hoe maak mens 'n kokkerot dood?"

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 21 - Rooi Mier

Max is vroegoggend by Gordonia Hospitaal om rekords te probeer kry wat dalk die identiteit van sy dogter bekend gaan maak. Die administrasie personeellid vir wie hy genader het vra of hy later of dalk die volgende oggend kan terugkom want dit gaan hom tyd gee om te soek. 

Die liaseerstelsel van die argiewe is glo baie deurmekaar vir 'n nuweling. 

Max sê dat hy hom net tyd gee tot 16:00 wanneer die administratiewe personeel se werksdag eindig.

Shane is vroeg by die bushalte. Die vorige aand het hy vasgestel dat vlugte uit Upington nou hopeloos te duur geraak het. Hy moet sy kinders so vinnig moontlik uitsorteer sodat hy sy volle aandag weer op Max kan plaas. As daar een persoon is wat hy glo binne die landsgrense sal bly al is hy 'n vlugteling van die gereg is dit Max Adriaanse. Dit is asof hy 'n uitdaging aan die polisie rig.

" Vang my as julle kan."

"Nou sit ek met nog 'n raaisel, Selwyn Rooi. Is hy vermoor en in die see gedamp of het hy net verdrink. Ek verwerp egter die verdrink storie."

Sahara het dieselfde bloutjie geloop met die vliegkaartjies. Sy het egter vir Martin gebel en verskoning gemaak omdat sy dit nie betyds gaan wees vir die begrafnis nie, daarom gaan sy maar liewer bly in Upington.

Sy is vroeg op omdat sy nie meer kon slaap nie. Tot haar verbasing vind sy Antie Jenny ook in die kombuis.

"Goeie môre Antie. U is vroeg op?"

"Ag, ek kon nie meer slaap nie. Goeie môre."

"Maak twee van ons."

"Antie skuld my nog 'n verduideliking oor hoekom u hier is."

"Ek sal jou hopelik binnekort kan inlig Sahara."

In haar kop het sy nou al al die gesprekke en scenarios afgespeel. 

"Hoe gaan Mavis my ontvang?

Sal sy verstaan dat ek haar alleen agtergelaat het by daai vrou wat veronderstel was om ons ma te wees?

Hoe vind ek nou vir Mavis? Is sy getroud met die man aan haar sy?"

Steven laai vir Mavis by die adres af net voor 11:00 daardie oggend. Hy sal haar weer so oor 12:00 kom optel.

Mavis kon dit gister uit die vrou kry wat haar so hartseer maak. Sy het haar tweeling dogters bietjie meer as 'n maand gelede in 'n fratsongeluk albei verloor, nadat sy net 'n paar dae vroeër verneem het dat haar man nog net om en by twee maande oor het om te leef. Kanker is deur sy hele liggaam versprei.

Mavis, wat almal voorheen 'n skinderbek genoem het, het in die laaste dae ontpop tot Mavis die versorger. Dit lyk of die moederliefde wat sy nooit ontvang het nie, uit gaar vloei na andere al is hulle soms ouer as sy.

Teen 12:00 kom sy en die vrou uitgestap. Dit lyk of hulle ou vriendinne is. Mavis belowe om weer gou te kom inloer terwyl sy na Steven toe stap in die voertuig. Sy sien beweging uit die hoek van haar oog by die huis langsaan.

Dit is sowaar die vrou van die eetplek gister. Die vrou het haar ook gesien en is vinnig oppad na die hek toe. Sy kom na die voertuig toe.

"Mavis? Is dit jy?"

"Ja, moenie vir my sê dit is Margaret nie. Is dit?"

"Ja, dit is ek, jou suster Margaret."

Mavis staan versteen. Sy weet glad nie hoe om op te tree nie. Jenny se trane begin vloei. Sy omhels vir Mavis maar Mavis se liggaam verstyf net.

Sy weet dat dit haar suster is want sy kan haar vaagweg onthou as 'n dogtertjie so drie jaar ouer as sy.

Hoe het sy nie verlang na die herontmoeting nie maar nou kan sy nie reageer nie. 

Steven klim uit die voertuig. Hy kon sy oë noe glo toe hy die ooreenkoms tussen die vroue van nader aanskou nie.

"Dames, ons is in die straat. Kan ons nie iewers gaan gesels nie?"

"Ek bly net langsaan by my kleinniggie. Kom ons gaan daarin."

Binne die huis toe almal sit stel Jenny haarself voor aan Steven want Mavis is nog nie by magte om te reageer nie.

"My naam is Jenny meneer, maar eintlik is ek Margaret, Mavis se ouer suster."

"Ek is Steven. Mavis is my aanstaande."

Mavis reageer uiteindelik.

"Margaret, is dit regtig jy? Waar was jy my suster? Ek was so alleen."

Sahara stap daar in. Sy het die voertuig buite gesien en gewonder wie dit kan wees. Verwonderd steek sy in die deur vas en kyk van die vreemde en tog bekende vrou af na Antie Jenny toe en terug.

Steven staan op.

"Dit is Steven en dit is sy verloofde Mavis. Hierdie jong dame is Sahara."

Jenny sien die vrae in Sahara se oë.

"Aangename kennis."

Steven kan nie help om te glimlag oor die verwarring op Sahara se gesig nie.

Jenny neem Sahara aan die hand.

"Sit, ons moet praat."

Sahara gaan sit stadig. 

"Het my ma-hulle 'n suster waarvan ek nie kennis dra nie?"

"Dit is my suster Mavis."

"Ek verstaan nou nie. So dit is my auntie. Hoekom dra ek nie kennis van haar nie?"

"Nee, dit is my suster maar nie jou auntie nie."

"Nou verstaan ek glad nie antie."

"Eintlik is ek nie regtig jou auntie nie. Ek is nie jou ma se bloedsuster nie."

"Wat bedoel antie nou?"

"Jou oupa en ouma het my aangeneem, of soort van aangeneem."

Sahara staan op en loop op en af. 

"Wat is dit met julle grootmense? Hoekom hou julle altyd geheime? Dit is mos nie 'n skande om aangeneem te wees nie."

"Dit was nie so eenvoudig nie Sahara. My aanneming was nie wettig nie daarom het Pappie en Mammie stilgebly daaroor."

Mavis kan sien dat beide Magaret, of dan Jenny soos sy nou bekend staan, en Sahara ontsteld is. 

"Dan moet jy dit aan haar verduidelik sodat sy verstaan wat jy bedoel. Ek sal ook graag wil hoor want ons ma het gesê dat jy aangeneem was deur ander mense."

"Kom ek vertel julle wat ek kan onthou.

Ek was vyf jaar oud en Mavis so drie. Ons ma het ons weer een aand alleen gelos. 

Ek kon Mavis nie daardie aand troos nie. Sy het aanhoudend gehuil. Ek weet ek kon dit nie meer verdra nie.

Ons ma het altyd vir my blameer as sy terugkom en jy huil. Sy het my 'n slegte ouer suster genoem en dan vir my 'n vreeslike pakslae gegee.

Dit kon ek hanteer want ek was al gewoond aan die slanery. Wat ek egter nie kon hanteer nie was wanneer sy jou pakgegee het totdat jy jouself natmaak. Dan het sy jou verder pakgegee omdat jy jouself natmaak.

Vergewe my Mavis. Ek kon dit nie meer hanteer nie. Sy het ons altyd van buite af toegesluit so ek het deur die venster geklim.

My doel was om hulp te gaan soek. Daar was 'n bakkie in die hoofstraat. Ek het die man genader vir hulp. Hy het my ingelaai en begin ry. 

Die man wou nie ry na waar ek beduie het nie maar aanhou ry. Deur verskeie dorpe. Ek het later gesien daar lê 'n ander man agter op die bakkie.

Die man onder die seil het probeer wegkom van die polisie af. Na ure het hy weer gestop. Ek kon die ligte van 'n dorp sien. Dit was Upington. Terwyl hy en die man in die bos gegaan het, het ek uitgeklim en in die veld gehardloop. 

Die mans het my gesoek. Ek het gehoor hoe hulle belowe om my, sowel as my familie dood te maak as ek enigiemand sou sê van hulle. Dit het my vreesbevange gemaak Mavis. Ek was meer bekommerd oor jou as oor myself. 

Toe dit heeltemaal lig word was ek in die dorp. Daar het jou ouma my in die straat gevind Sahara. Sy het my versorg en omdat ek nie wou sê wie ek is en waar ek vandaan kom nie, kon sy julle nie probeer opspoor nie.

Hulle het my Jenny genoem. Ek het een aand gehoor hoe Pa en Ma baklei oor my. Pa wou dat ek aan die maatsksplike werkers oorhandig moet word. Ma het gesê net as hy nie lief geword het vir my nie.

Daarna het ek net aangebly en Jenny geword."

"Magaret of Jenny, ek weet nie hoe ek oor jou storie moet voel nie. Weet jy hoeveel aande ek daarna alleen moes sit en wag.

Mammie het gesê dat as ek nie soet is nie sal die skaduwees teen die muur my ook kom haal en opeet. 

Weet jy hoe ek probeer het om nie saans 'n geluid te maak nie veral as die skaduwee teen die muur my bekruip het?

Besef jy hoeveel oggende ek pak gekry het omdat ek myself bevuil het want die skaduwee het 'n verlammende uitwerking op my gehad?

Al wat verligting gebring het was toe ek skool toe moes gaan. Ten minste kon ek uit die huis ontsnap en namiddae slaap sodra ek die huis skoongemaak het voor Mammie tuis kom.

Ek het op 'n stadium regtig geglo dat jy dood is totdat Mammie vir iemand vertel het 'n kinderlose egpaar het jou aangeneem.

Toe het ek jou begin haat. Hoe kon jy alleen weggaan?

So my suster, as ek jou nie om die nek val nie vergewe my."

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 20 - Rooi Mier

Vir 'n oomblik weet Mavis glad nie wat om te doen nie. Sy staan vinnig op en loop eers na Steven toe wat besig is om sy bestelling te kollekteer. Halfpad draai sy egter om en stap vinnig na die deur toe. 

Sy is net betyds om haar om 'n draai te sien gaan na die uitgang toe. Sy volg. Buite sien sy hoe die vrou in 'n motor klim. 

Sy probeer so vinnig moontlik na die motor toe beweeg maar in haar haas stamp sy 'n vrou se inkopietrollie om.

"Jou onnoselle dwaas. Kyk jy nie waar jy loop nie."

Mavis se aandag so fokus op die vrou in die motor dat sy net vaagweg bewus is van die trollie. Sy probeer die kruideniersware wat uitgeval het systap.

"Ek moet met haar praat. Sy kan nie wegkom nie."

Skielik voel sy 'n hand aan haar arm trek.

"Waarheen dink jy gaan jy? Jy sal moet betaal vir die skade."

Sy kyk verward om in die gesig van die woedende vrou en terug na die motor wat besig is om uit te trek.

Stadig draai sy terug na die vrou wat lyk of sy die giftigste slange met haar kaal hande kan vang. Haar oë gaan grond toe. Daar is twee gebreekte bottels tamatiesous en 'n pakkie koekmeel wat stukkend is, verder is die paar ander items nog heel.

"Jy moet betaal vir al die goed wat hier lê."

Steven het intussen opgedaag. Hy plaas die sakkie in sy hand in die steeds verdwaasde Mavis sn, laat die inkopietrollie regop staan en begin pak alles wat heel is netjies terug in die trollie.

"Ek is jammer vir wat hier gebeur het mevrou. Ek sal betaal vir die skade. Moet ek dit gaan koop of wil u die geld hê?"

Die vrou bars skielik in trane uit. 

"Dit kan mos nou nie wees oor die paar items wat gebreek het nie en hy gaan dit mos nou terugkoop."

Steven weet nie hoe om op te tree nie.

Mavis se omgee sy skop onmiddelik in. Sy weet wat seer is en dit wat sy hoor is iemand wat seer het.

Sy staan onmiddelik nader en plaas haar hand op die vrou se skouer.

"Kan ek u help tot by u motor? Steven, bring jy haar trollie."

Mavis vergesel die vrou tot by haar motor terwyl Steven die trollie bring. 

Nadat alles in die motor gepak is kyk Mavis vir Steven en wys hom met die kop om eers weg te gaan.

"Ek gaan gou die gebreekte items koop."

Die vrou wil nog protesteer maar Mavis dwing hom met haar oë om te gaan.

Sahara, wat meestal tyd by haar pa se woning deurgebring het vandat sy in Upington aangekom het is tuis toe Jenny daar aangery kom. 

"En as Antie nou so lyk? Wat het gebeur?"

"Later Sahara, gee my net kans om te herstel."

Ok. Ek wil antie net inlig dat ek môre Kaap toe vlieg. Dit is Antie Rachel se begrafnis, sy is my baas se skoonsuster. Die een wat nou die dag in Saldanha doodgeskiet is."

"Jy meen Max se vrou! Bly liewer hier my kind. Dit kan gevaarlik wees. Jy weet nie of daai moordenaar ook daar gaan opdaag nie."

"Ek weet dit is moontlik. Eintlik hoop ek hy kom want ek het nodig om te sien of dit die gesig van die man in die motor is toe sy geskiet was.

Ek wil ook my verlof gaan verleng terwyl ek daar is. Sal seker maar onbetaald moet wees maar ek moet help met die tweeling."

"Jy kan mos foto's van hom kyk."

"Dit is nie dieselfde nie antie. Sien jou dan later antie. Ek wil vanmiddag met Lawrence en die tweeling deurbring."

Jenny kyk haar vraend aan en dink.

"Die kind is nog nie oor Lawrence nie."

Haar gedagtes keer terug na vroeër die middag. Die oomblik toe sy die vrou se refleksie in ruit sien, het sy besef dit is die vrou wat by die hof uitgestap het. Sy het vinnig opgestaan en uitgestap. Oppad uit het sy opgemerk die vrou volg haar.

"Miskien is dit tyd vir my om die waarheid in die oë te staar.

Ek sal een of ander tyd met Mavis moet praat."

Terwyl Max met die verpleegster staan en praat lui sy foon. Hy maak verskoning en stap uit.

Shane wat agter hom verby gestap het hoor die stem en dink by homself. 

"Die stem klink bekend."

Hy kyk in die rigting van die stem maar hy ken nie die man nie. Die man stap haastig in die rigting van die uitgang.

Shane stap verder aan na die saal waar Janice is.

"Ja, ek luister."

"Middag meneer. Ek wil net laat weet dat u vrou môre in Durbanville in die Kaap begrawe word."

"Dankie dat jy laat weet het. Ek sal egter nie daar kan wees nie. Jy moet op 'n afstand bly en vir my foto's vat. Ek wil duidelik sien wie almal daar is en ook presies waar haar graf is."

Hy druk af en gaan sit in die motor. Kan dit wees? Van alle mense is daar trane in Max se oë.

"Rachel hoekom moes jy my verraai? Twee keer my liefling; eers by die gereg en toe met my broer. Jy het my hart vertrap. Was jy nie veronderstel om deur dik en dun by my te staan nie?"

Hy kyk in die spieël en sien dat sy manspruik effens skeef op sy kop sit.

Janice weier om met Shane te praat. Angela probeer haar oorreed maar sy weier. Volgens haar is haar lewe verby. Al wat nou saak maak is haar kinders.

Shane verseker vir Angela dat dit nie 'n probleem is nie. Dit is te verstane dat sy nog nie gereed is nie. Hy stap uit want hy moet by Larry uitkom. Miskien kan hy hom ooreed om ten minste verskuif te word uit Upington of die wag wat hy voorheen gehad het weer met hom sal hê.

Max glimlag en skud sy kop. "Die man is knaend."

Hy haal sy vuurwapen uit en rig dit op Shane se hart.

Shane is besig om sommer hier by hom met 'n oproep besig.

"Nee, miskien is 'n kopskoot beter.

Nee, dit is net in films wat hulle na die kop toe mik."

Hy mik weer op die hart. Hy plaas sy vinger op die sneller, sy oë gefokus op die plek waar Shane se hart is.

"Nou!"

Shane is besig om met 'n heftige stemtoon met iemand te praat. Hy is duidelik kwaad.

Max se glimlag verbreed as dit enigsins moontlik is.

"Na  al die drama wat ons gehad het is dit nou so maklik."

Hy voel die adrenalien pomp. Sy vinger is reeds om die sneller gekrul. Hy moet net druk.

Max laat sak die wapen.

"As ek jou nou skiet kan dit jare vat voor ek met my dogter gaan ontmoet en 'n verhouding met haar gaan bou."

Hy het skaars die wapen weggesit of Shane kyk direk na hom. Behalwe dat Max vermom is, is dit ook duidelik dat Shane se kop op 'n ander plek is. Iets moes hom ontstel het.

Shane is onsteld. Sy dogter het laat weet dat sy ex se vriend haar op en af bekyk sodra hy alleen is met haar.

Toe hy met sy seun praat om hom te vra om sy suster op te pas as diè vriend kom kuier het hy iets onstellend gesê.

Hy het glo die man betrap waar hy sy suster so bekyk het en sy lippe afgelek het. Die man het oorgeslaap en hy is seker hy het hom in die nag in die gang gehoor waar hy en sy suster se kamers is.

Die volgende oggend het hy sy ma gevra daaroor maar sy sê hy maak stories op.

Shane is vasbeslote om nog die volgende oggend terug Kaap toe te vlieg. Hy sal maar sy motor iewers moet los.

Niemand is belangriker as sy kinders en hul veiligheid nie.

Hy klim in sy motor en sit die radio aan.

"Dit is tyd vir nuusflitse hier op Radio Riverside.

Gister is 'n liggaam ontdek in Saldanha op die strand. Die liggaam is onherkenbaar as gevolg van die feit dat visse of ander seediere aan dit gevreet het.

Daar is egter 'n identiteitskaart in een van sy sakke ontdek. Die naam daarop is Selwyn Rooi."

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 19 - Rooi Mier

'n Ouerige man het so pas uit sy voertuig by Medicity uitgeklim en is oppad na die hoofingang van die hospitaal. Hy sien vir Larry by die motor inklim en steek vas.

"Ek kan my oë nie glo nie. G, binne my bereik. Ek kan net my pistool uithaal en skiet dan is alles verby.

Dit is so jammer G, of Larry soos hulle jou deesdae noem. Jou dood sal eers 'n rukkie moet wag want ek moet eers my dogter vind. 

Ek kan nie nou bekostig om weer op vlug te gaan terwyl niemand weet ek is in Upington nie. Gmmff, jy ry nogals 'n Duitse motor. Jy was seker hier by jou meisie."

Meneer M stap verder nadat hy die registrasie gememoriseer het. 

"Ek moet sê, my vermomming as Sandra May is nogals goed maar die nadeel is dat ek nie met my mansstem met enigiemand kan praat nie.

Laat ek gaan hoor hoe dit met Janice gaan."

Max weet nie hoekom hy vir haar omgee nie want hy het haar nog nooit eers ontmoet nie. Hy voel in sy sak of die R500 omkoop geld nog in sy sak is. 

"Iewers hier binne sal daar 'n verpleegster of verpleër wees wat 'n paar rand sal waardeur vir inligting."

Shane parkeer sy voertuig en stap by die hoofingang van Mediclinic in. Hy voel baie gespanne die afgelope tyd. Dit voel vir hom of sy persoonlike lewe hom negatief beïnvloed in sy werksomstandighede. 

Hy stap deur na die saal waar Janice lê. As speurder sal hy maklik toegang tot haar kry.

Shane kan nie die gevoel afskud dat hy iets mis nie maar wat? Hy loop agter 'n ou man verby wat met 'n verpleegster staan en gesels. 

"Miskien het Janice tog iets ongewoons gesien voordat sy geskiet is. Ek hoop Larry is tuis as ek nou weer na sy woonplek toe gaan. Sy ma het hom nog gisteroggend laas gesien en is baie bekommerd oor hom."

Jenny lê wakker in die middel van die nag. Sy kan maar net nie die gesig uit haar gedagtes kry nie.

"Waar het ek die gesig gesien. Vreemd dat 'n gesig my soveel kan pla."

Sy probeer deur haar verlede te hardloop van skooldae af  maar nie een van die gesigte wat sy onthou, pas by die een nie.

"Mense verander deur die jare maar daar bly altyd iets agter van hul jonger dae.

Nee, sy was beslis nie deel van my vriendekring op skool of universiteit nie."

Die volgende oggend terwyl sy haar tande borsel onthou sy skielik van 'n fototjie wat sy agter in haar ou groen identiteitsboekie rondgedra het. Sy het nou 'n ID kaart maar sy is seker dat die boekie iewers in die deurmekaar handsak is wat sy altyd saamneem as sy reis al dra sy dit nie saam  oral nie.

Nadat sy aangetrek het gooi sy al die inhoud van haar sak op die bed uit. Die id boekie is ook daar. Binne die plastiekomhulsel op die agterblad is die foto. Vandat sy die foto ontvang het, het sy so 'n paar keer net vlugtig daarna gekyk. Dit maak te seer.

Later daardie dag loop Steven in die winkelsentrum rond terwyl Mavis by 'n klerewinkel in is. Hy het nooit erg gehad om klere te koop nie. Sarie het maar altyd vir hom gekoop. Hy trek aan wat hy gewoonlik eerste sien in sy kas. Baie keer het hy nie eers geweet dat hy so 'n kledingstuk het nie.

Hy staan en kyk na die vertoonvenster van 'n winkel wat juweliersware verkoop. Hy kyk na die manshorlosies.

Daar verskyn 'n beeld in die venster; die refleksie van 'n vrou wat agter hom verby loop en na die venster kyk.

Steven kyk die refleksie agterna en draai om om haar agterna te kyk. 

Mavis kom van agter en slaan hom liggies op sy sitvlak.

"En as jy ander vrouens so agterna staar as ek jou vir 'n paar minute alleen los?"

Steven draai om en glimlag.

"Nooit my blom. Ek het klaar die mooiste in geur en kleur van al die rose gepluk."

"Vleier maar dit verander nie die feit dat jy wel gestaar het nie. Of kyk jy maar net die menu?"

"Ernstig nou Mavis. Daai vrou lyk baie na jou. Is jy seker jy het nie familie hier rond nie?"

"Nie wat ek van weet nie maar 'n mens weet nooit."

Steven neem die inkopies by haar en hulle stap aan. 

"Kom ons gaan eet burgers vir middagete."

"Jong, jy weet ek is nie gewoond aan die gemorskos nie maar ter wille van my mannetjie sal ek maar vandag probeer."

Sy gaan by 'n tafel vir twee.

"Gaan bestel jy maar vir my ook, ek sal nie weet wat om te bestel nie."

Steven stap na die toonbank toe om te bestel. Na 'n rukkie kom sit hy om te wag vir hul bestelling. Dit werk volgens nommers. 

Mavis kan nie glo dat sy so gelukkig kan wees nie. Sy het vir Steven jare geken maar sy het nog nooit dié sy van hom gesien nie. Nie dat hy nie lief vir Mavis was nie maar hy het verskriklik baie gedrink. Dus kon jy nooit sy omgee sy waarneem nie.

Ai, as die dronk mans net kan besef hoeveel hulle hul gesinne ontneem.

Dit is asof Steven bewus raak van haar gedagtes. Hy kyk op in haar oë, knipoog vir haar soos die jongmans soms doen as hulle aanlê. 

Agter Mavis sit 'n vrou. Dit is die vrou wat Steven 'n paar minute gelede gesien het.

Mavis merk dat sy aandag afgetrek is. Sy kyk hom vraend aan.

"En nou?"

" Die vrou van 'n paar minute gelede sit agter jou. Probeer omkyk sonder om uitgevang te word."

"Dit gaan moeilik wees as sy reg agter my sit."

"Ok, vat my foon en maak of jy 'n selfie vat; of nog beter neem 'n selfie met haar gesig op."

Mavis lig die foon en poseer kastig. Sy kry die vrou agter haar in beeld en snak na haar asem. Omdat haar vinger reeds gereed was om te druk gebeur dit meer uit skok as wat sy wou druk.

Sy sit die foon stadig neer. Haar oë is groot terwyl sy na Steven kyk. 

Hy hoor sy bestellingsnommer en staan op om hul kos te gaan kry.

Mavis kan dit nie langer verdra nie en draai om. Die vrou is nie meer daar nie. Mavis sien haar by die deur uit loop. 

In Saldanha is die strand in rep en roer. Daar lê 'n liggaam wat duidelik uitgespoel het. Die seediere het duidelik al gedeeltes van die liggaam weggevreet. 

Mense staan daar rond met gesigte wat in afsku vertrek is en neuse wat toegedruk word maar hulle staan. 

Iemand onthou darem om die polisie te bel.

©Rooi Mier 17.01.2023 

#Stukkendeharte S2 Hfst 18 - Rooi Mier

Lawrence sit saam met Derek en Angela Louw en wag vir die dokter. Sy is al 'n uur daar binne met Janice.  Vandag wil die dokter met hulle praat nou kom sy nie uit om te praat nie. As sy maar net weet dat hulle al van die vorige aand al daar sit. Hulle het net vanoggend gaan stort en ander klere aangetrek. Derek het daarop aangedring dat Angela 'n ordentlike ontbyt eet en toe is hulle terug. Lawrence het hier sit en wag.

Hulle probeer positief wees maar dit raak al moeiliker. Derek het al 'n hele paar kilometer afgelê tussen die deur en die wagkamer. Dit is senutergend om stil te moet sit.

Angela het al die fotoalbum op haar foon met Janice en die tweeling 'n hele paar keer deurgekyk.

Uiteindelik gaan die deur oop en die dokter kom uit. Sy vra hulle om haar na haar kantoor te vergesel.

Nadat almal hulle sitplekke ingeneem het bied die dokter iets te drinke aan maar niemand wou iets neem nie.

"Dokter, die seuwees knaag. Wil u nie maar vir ons vertel nie."

Angela kan nie langer wag nie.

"Reg so. Ek gaan reguit wees. Die skoot het baie skade aangerig. Drie van Janice se rugwerwels is beskadig."

"Wat beteken dit dokter?"

"Ek het haar vanoggend aan verskillende toetse onderwerp, sy is verlam."

"Verlam? My kinders se ma verlam?"

Lawrence het al vroeër van Angela af gehoor dat Janice moontlik verlam kan wees maar om uit die mond van 'n dokter te hoor dat sy definitief verlam is, is nogtans moeilik.

Hy staan op en stap uit die dokter se kantoor. 

"Wat nou? Hoe gaan dit Lorenzo en Lanice beïnvloed?"

Hy besluit om huistoe te gaan om bietjie tyd met hulle te spandeer. Daar is duidelik niks wat hy verder hier kan doen nie.

"Ek moet vandag by Mediclinic uitkom om vas te stel hoe dit met Max se nuuste slagoffer gaan. As dit kan bewys word dat hy agter dié aanval sit, is dit nog 'n klag by Max se lys. 

Hy werk ook reeds daaraan om bewyse te kry dat die moord op Rachel Adriaanse, ook sy werk is. Dan is daar die omkopery van die bewaarders. Twee van hulle wat hom moes bewaak toe hy in die hof moes verskyn het soos mis voor die son verdwyn.

Hy moet ook nog vir Larry besoek. Die aanval op Janice beteken Meneer M is op sy spoor.

Jenny kan nie die vrou vergeet nie. Om een of ander rede bly die gesig spook by haar. 

"Nou is daar egter iets anders wat haar aandag verg. Ek het gedink ek het tyd maar Sahara se aankoms hier het my ontkant gevang.

Dalk koop die krisis met die tweeling se ma my meer tyd."

Larry, wat toe nie weggegaan het nie en hier by die hospitaal rond te hang totdat hy iets hoor van Janice af. Hy sien Lawrence na sy motor toe stap. Hy het al foto's van hom saam met die tweeling gesien.

Hy besluit om hom te nader om te hoor hoe dit gaan met Janice.

"Hallo."

"Môre meneer. Kan ek help?"

Lawrence herken nie vir Larry onmiddelik nie.

"Ek wil eintlik net hoor hoe dit met Janice gaan."

Lawrence kyk hom skielik met meer aandag aan.

"Larry nê. Wat soek jy hier. Ek wil jou nie na aan Janice of my kinders hê nie. Jou teenwoordigheid in hul lewens plaas hulle in gevaar."

"Asseblief Lawrence. "

"Moenie my asseblief Lawrence nie. As gevolg van jou is sy nou verlam. Gaan weg en bly weg!"

"Verlam?"

"Ek het gesê gaan weg voor my oë. Ek sweer vandag, as enige van my kinders soveel as 'n haar verloor as gevolg van jou gaan jy daarvoor boet."

Larry stap weg na die motor wat hy al gisteraand moes gaan inhandig het.

"Verlam? Janice is verlam as gevolg van my."

Hy klim in die motor en sit met sy kop op die stuurwiel.

"Hoekom bring ek soveel seer oor diegene wat ek lief het? Eers Yvonne, nou Janice."

Hy lig skielik sy kop van die stuurwiel af op.

"Dit is alles Meneer M se skuld. Hoekom laat hy my nie in vrede nie?

Max Adriaanse, jy gaan boet vir jou dade. As die polisie jou nie kan vind nie sal ek.

Jy het genoeg mense vernietig. Dit is tyd dat jy vernietig word!"

Daar kom 'n vasberadenheid op sy gesig.

Martin is besig met begrafnisreëlings. Hy moes ook vandag die liggaam gaan uitken het. Max, sy eie broer, het sy lewe uitmekaar geruk. Daar het 'n haat binne hom ontwaak. Dit voel of dit aanhou groei en groei. Die reëlings help nie juis nie

"Max moet boet vir die leed wat hy my aangedoen het. Om ontslae van hom te raak sal vir my voel soos om 'n vlieg dood te slaan."

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 17 - Rooi Mier

Mavis moet 11:00 die volgende oggend in die hof verskyn waar sy moet pleit. Die hof sal dan ook moet besluit of sy in aanhouding moet bly en of sy 'n gevaar vir die samelewing is.

Steven besluit om, voordat hy Upington toe moet haas eers die regte ding te doen. Dit is 06:00 in die oggend dus is die nagskof nog aandiens.

Hy stap die polisiestasie binne. 

"Goeie môre Kaptein, Sersant en Konstabel."

"Goeie meneer. Ons kan niks nou vir jou doen nie asseblief. Toelaat ons om ons verslae van ons skof af te handel."

"Dit is reg so Kaptein. Daar is net iets wat ek wil sê.

Gedurende die nag was u en die Sersant uit. Ek wou inkom om by die konstabel te hoor hoe die met my aanstaande gaan. Hy was nie hier voor in die kantoor nie.

Ek het toe stilletjies in geglip om net te loer voordat hy terugkom in die kantoor. Hy was in die sel waar my verloofde is. Ek het gedink hy wou haar molesteer en het weggekruip om te loer."

Almal is skielik geïnteresseerd in wat Steven wil sê. Die spanning hang dik in die kantoor. 

"Hy het haar van die vloer af opgetel, op die bed neergelê en .."

"Voordat jy verder iets sê, wil ek hê jy moet dit in 'n verklaring noem want dit is 'n ernstige klag wat jy nou teen die konstabel gaan bring.

Sersant, neem sy verklaring af sodat ons kan reg handel met dié konstabel. Ons kan nie molesteerders in ons geledere toelaat nie."

Daar kruip 'n glimlag om die kaptein se mondhoeke. Sy gedagtes werk oortyd.

"Ek het jou katvis."

"Daar is niks om te verklaar nie Kaptein. Hy het haar opgetel, op die bed gelê en haar toegetrek. Ek kon duidelik sien dat hy omgee vir haar."

Die kaptein se stem is skielik driftig.

"Jy kan nie gevolgtrekkings maak van sy gevoelens nie en jy het dalk nie gesien dat hy onbehoorlik aan haar vat nie.

Hy het onwettig opgetree deur in die sel te gaan en jy kan ook toegesluit word want jy het ook onwettiglik 'n area betree wat jy nie moes nie meneer."

"Ja, is so kaptein maar ek het ook gehoor dat jy 'n verhouding met die Adjudant se vrou het. Jy het dit basies met jou eie mond erken.

So Konstabel, as hy jou verder probeer boelie, want dit is wat hy doen, kontak my.

En o ja, baie dankie. Julle het my mooi van range geleer deur die nag. Totsiens, ek moet in Upington kom."

Die konstabel en die sersant glimlag onderlangs terwyl die kaptein kan ontplof van woede.

Lawrence is baie vroeg op. Hy het 'n paar ure se slaap gehad, nou moet hy by die hospitaal by Janice kom. Eintlik is hy kwaad omdat sy sy kinders in gevaar gestel het deur met daai Larry deurmekaar te wees.

"Hoe kon sy? Wat as my kinders beseer was of .. Laat ek liewer nie daaraan dink nie.

Nou lê sy self in die hospitaal en kan moontlik verlam wees. Alles omdat sy op die verkeerde man staan en verlief raak het. 

Dit was nie lekker om 'n 'nee' te kry op jou vraag om te trou nie."

Hy gaan klim in sy motor en ry hospitaal toe. Die tweeling slaap nog by hul huis want Janice se ouers is albei by die hospitaal. Hopelik kan hy vandag dié Larry en Mnr M ding bespreek.

Sy verblyf in Upington was veronderstel om 'n geheim te wees maar toe gaan raak die mannetjie verlief op Janice en kom uit met die hele sak patats.

Nou is Mnr M weer op vrye voet. Die polisie kon hom nog nie vind nie.

Sandra May, 'n middeljarige vrou met swart hare ry stadig vanaf Keimoes na Upington. Sy wil nie onnodig aandag trek nie. 

Sy het Keimoes ingery as 'n ouerige gryskop tannie, nou lyk sy heelwat jonger. 

Sy kyk in die spieël en glimlag.

"Ek sal Keimoes moet aanbeveel vir enigiemand wat blitsig jonger wil word; net 'n pruikie hier en 'n roompie daar en siedaar, 10 tot 15 jaar af van jou ouderdom.

Niemand sal my maklik herken nie." 

Sy klap so in die ry met haar linkerhand op haar regter skouer.

"Ek is 'n meester."

Hy lag weer.

"Nee man, 'n meesteres."

Shane is besig om oor die laaste brug Keimoes in te ry. Net oor die brug sien hy die motor waarin die ou vrou uit Calvinia gery het. Daar is 'n man besig om dit oop te sluit. 

"Dit is seker maar nie dieselfde motor nie. Die bekommernis oor my dogter is besig om my opmerksaamheid te beïnvloed.

Nie meer ver Upington toe nie. Dit is deur Meneer M dat ek nou daai plek ook ken. Ek het altyd gedink dit is 'n klein droë plekkie maar was nogals aangenaam verras. Al wat pla is net die hitte."

Steven is naarstigtelik besig om na 'n prokureur te soek om Mavis te verteenwoordig. Uiteindelik vind hy iemand wat nog vanoggend in die hof kan wees. 

Nadat hy verduidelik waaroor dit gaan gee hy die sielkundige by wie Mavis 'n afspraak het later die week se besonderhede.

Die prokureur verseker hom dat hy sy bes gaan doen om Mavis uit die tronk te hou tot en met die hofsaak.

Steven en Mavis stap hand aan hand uit die hof. Die magistraat sê alhoewel dit 'n ernstige aanklag is, kan hy nie sien dat sy gevaar vir die samelewing kan wees nie. Hy het haar saak vir twee maande uitgestel sodat sy terapie kan ontvang. Dit behoort ook genoeg tyd te wees vir die aanklaer en verdediging.

Jenny kyk oopmond na die paartjie wat so pas by die hof uitgestap het. 

"Daardie vrou, waar het ek haar gesien? Ek is seker ek het haar al gesien.

Ag, vergeet haar, jy het groter probleme Jenny. Mens maak soms jou probleme eskuleer want jy is te bang om die waarheid te vertel. Later, wanneer jy verplig word om die waarheid te vertel is dit hopeloos te laat en jy weet jy gaan persoonlike verhoudings vertroebel."

Sandra May sit in Schroederstraat in Upington en kyk na die hotel. Sy het dit oorweeg om daar tuis te gaan maar het daarteen besluit. 'n B&B sal beter vir haar werk net in geval sy weer 'n hy moet wees. Nie in geval nie want sy moet by die hospitaal uitkom. Die mense sal haar skeef aankyk as sy hulle aanspreek met 'n diep, growwe stem. Nadat sy vir 'n B&B op die internet gesoek het, ry sy. 

Shane wag vir die duur Duitse motor van die swartkop vrou om uit die parkering te trek want hy gaan by die hotel bly. Sy plek is bespreek.

"Ek wonder of Max in Upington is of sal hy kom?"

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 16 - Rooi Mier

"Goeie naand mevrou." 

Larry stap na waar hy vir Angela sien sit in die wagkamer.

"Jy beter hier wegkom. My man het laat weet hy soek jou nie na aan Janice nie."

"Ek verstaan mevrou maar ek wil net weet hoe dit met haar gaan. Sy was reg om nie met my geassosieer te wil wees nie. Ek het net leed op haar pad gebring."

"Sy is stabiel. Jy het seker al gehoor dat daar 'n moontlikheid is dat sy verlam kan wees."

Larry trek sy asem hard in.

"Asseblief mevrou, sê dit is nie waar nie."

"Dit is wat die dokter gesê het. Hyself sal eers moet wag totdat sy heeltemaal by haar positiewe is voor hy sal kan toets. So dit is nie 'n uitgemaakte saak nie."

"Ek is so jammer mevrou. Dit is nie wat ek wou hê nie. Ek is so lief vir Janice.

Wat kan ek doen om dit makliker vir jou te maak mevrou."

"Niks nie Larry. Jy moet nou weggaan. My man is oppad en as hy jou hier kry is daar moeilikheid.

Jy moet hom kans gee om eers alles te verwerk."

"En Lanice? Is sy ok?"

"Gelukkig ja. Sy is nie liggaamlik beseer nie maar ons sal haar moet dophou. Sy moes baie trauma verduur.

Gaan nou."

"Totsiens mevrou. Ek is regtig jammer. Sê vir Janice ek sê groete. Ek gaan uit haar lewe verdwyn."

Hy stap weg. Angela kry hom baie jammer. Die man het immers die regte ding gedoen deur teen Max te getuig nou het hy nie meer 'n lewe nie.

Larry stap weg met 'n gebroke hart.

"Ek moet die liefde van my lewe agterlaat as gevolg van Max. Meneer M, ek haat jou met 'n passie. Jy moet boet vir al die hartseer wat jy veroorsaak."

Mavis lê opgekrul in die hoekie. Die konstabel het kom loer hoekom dit so stil is in die sel. Die Kaptein en die Sersant is uit. Omdat dit so stil is het die Kaptein daarop aangedring om, in plaas van die Konstabel, 'n draai in die woonbuurt te gaan ry. Steven slaap buite die polisiekantoor in die motor, of liewer probeer slaap.

Die Konstabel weet as hy iets wil doen moet dit nou wees. Hy sluit die sel oop en stap na Mavis toe. Sy is vas aan die slaap. Hy buk oor haar, steek sy hande onder haar bene en haar nek in en lig haar op.

Hy lê haar op die enigste bed in die sel. Vat 'n kombers en trek haar toe. Wat hy vroeër die aand belewe het, het hom diep geraak. Hy weet hy is die junior hier vanaand maar hy glo nou in Mavis se onskuld. Wat hy egter ook weet is dat dit niks beteken nie. 

Terwyl hy uit die sel stap hoor hy 'n voertuig buite stop. Hy probeer so vinnig moontlik die sel sluit maar soos die duiwel wil is hy nie vinnig genoeg nie.

Die Kaptein stap in en kom reguit deur na die selle toe omdat hy nie daar voor is nie.

"Konstabel, wat maak jy?"

"Ek het net kom kyk of alles reg is hier agter."

"Nou hoekom is die sel oop? Jy weet dit is ontoelaatbaar. Wat wou jy doen?

Moenie vir my sê … Of jy wou die gevangene uitlaat of jy wou, wou haar, of dalk het haar seksueel …"

"Kaptein nee! Wat dink u van my?"

"Maak nie saak wat ek dink nie maar hoe dit voorkom. Iemand wat hier inkom kan hul eie gevolgtrekkings maak. Ek gaan jou aankla."

"Maar ek het niks verkeerds gedoen nie Kaptein."

"Jy het Konstabel. Jy was in die sel. Moontlik het jy die arme vrou seksueel gemolesteer want sy is duidelik mal. Dit gaan dus jou woord teen myne wees."

"So Kaptein wil my uit mag hê? Is dit omdat ek weet jy het 'n seksuele verhouding met Adjudant Williams se vrou?"

"As ek het, wat daarvan? Jy sal dit nie teen my kan gebruik nie want dit sal jou woord, 'n konstabeltjie, teen my woord, 'n kaptein en Anna, 'n gemeenskapwerker sn wees."

"Dan moet Kaptein my dan maar aankla."

Die Sersant stap binne.

"Wat gaan aan Kaptein?"

"Ek gaan die mannetjie aankla. Hy was alleen met 'n gevangene in 'n sel en hy het haar moontlik seksueel gemolesteer omdat sy bietjie mal is en haarself nie sal kan verdedig nie."

"Die Sersant kyk van die een na die ander maar sê nie 'n woord nie.

Shane is oppad Upington toe. Hy glo dit sal Meneer M se volgende stop wees. Sy aandag is verdeel. 

Hy kon nog nie agter die kap van die byl kom aangaande sy gewese vrou se kêrel nie. Solank hy nie verseker weet of sy dogter in gevaar is nie sal hy nie kan rus nie.

Weereens kom sy werk voor sy familie. Hy het egter opdrag van bo gekry om Max so spoedig moontlik te vind. Hoofkantoor vertrou net vir hom met die Max saak omdat hulle verseker weet hy sal hom nie laat omkoop nie. Vir hom is polisie wees alles. Dit is sy wese.

Hy trek in by 'n vulstasie in Calvinia. 'n Ouerige vrou is net besig om te vertrek. Hy vind dit nogals vreemd dat so 'n vrou alleen ry. 

Ag, miskien gaan sy maar net tot op 'n plaas hier naby. Hy laat brandstof insit, strek sy bene en besluit om eers 'n rukkie te slaap sommer so in die motor. Hy is moeg en hy ry alleen. Dit is net voor sonsopkoms.

Die ou vrou kom by 'n t-aansluiting so 15 minute uit Calvinia. Sy draai links, in die rigting van Brandvlei, Kenhardt, Keimoes en uiteindelik Upington. Haar voertuig is vol brandstof, so sy hoef nie nou weer te stop nie.

Sy reik voor in haar rok in en haal haar vals borste uit. 

"Die goed is lastig. Ek sal dit eers weer voor Keimoes insit."

©Rooi Mier 17.01.2023