#Stukkendeharte S2 Hfst 52 - Rooi Mier

"Ek ken jou te goed Selwyn. Al het jy nou ook jou naam verander bly jy nog maar dieselfde Selwyn wat nie instaat tot moord is nie.

Nou wil ek net rus."

Lawrence sien vir Sahara in haar tuin. Sy kan egter nie vir hom sien nie want sy is besig om die plante met 'n gieter nat te gooi.

Hy stap saggies nader met rose in die hand totdat hy ongesiens om die hoek van die huis kan glip. Van die kant kan hy tot by die voordeur kom. Hy sit die blomme voor die deur neer, lui die voordeurklokkie en hardloop weer om die hoek.

Sahara haas haar na die voordeur van waar sy haar bevind. Sy sien niemand.

"Het die persoon dalk in die huis gegaan? My pa het waarsku my om meer versigtig te wees want Upington is lankal nie meer so veilig soos 'n paar jaar terug nie.

Vandat tik na die dorp gekom het moet jy sorg dat alles agter slot en grendel is."

Dit val haar by dat Bennie nie meer haar pa is nie.

"Sê nou net dit is daai mal man wat haar biologiese pa is. Ek kan nou nog nie glo dat antie Jenny met hóm kon slaap nie. Slymbol!

Wie is daar?"

Sy staan 'n afstand van die deur af sodat iemand haar nie dalk sal oorval nie. Dan sien sy die blomme op die voordeur matjie lê. Sy ontspan onmiddelik en stap om dit op te tel.

Sy hoor 'n stem wat van om die draai praat.

"Onbeantwoorde deur Sahara Muller

Hoe vinniger ek die liefde najaag

Hoe vinniger vlug  dit op die wind

Dit systap my soos 'n springbokkie

Sodat die jagluiperd hom nie vind."

"Ja toe nou Lawrence. Jy kan nou maar uitkom. Van wanneer af ken jy my gedigte?"

Laerence kom om die hoek. 

"Sahara, die liefde vlug nie meer vir jou nie, jy verjaag nou die liefde. Ek is lief vir jou en sal vir altyd lief wees vir jou.

Van die eerste keer wat jy voor in die klas gestaan het en jouself voorgestel het, het ek geweet jy is die een. 

Moenie iets sê nie. Totsiens my liefling. Ek sien jou gou weer."

Lawrence stap na sy motor, klim in en ry weg terwyl Sahara hom agterna kyk. 

Sy tel die bossie rose op en ruik daaraan.

"Ai Lawrence. Hoekom moet jy dit so moeilik maak vir my. Jy wil nie Max se dogter as jou vrou hê nie."

Janice sit op haar rystoel in haar kamer. Sy vryf eers met haar hande oor albei haar bene. Omdat dit nie beweeg nie weet sy die massering help bloedsirkulasie aan. Terwyl sy masseer probeer sy vasstel of daar enige gevoel is maar niks. Na die massering probeer sy hard om haar bene te beweeg. Sy voel sommer mismoedig.

Sy soek vir 'n fisioterapeut op die internet en maak 'n afspraak. Haar ouers hoef nie hiervan te weet nie. Sy sal egter iemand moet kry om haar te ry. Larry is op die oomblik die veiligste opsie. Hy sal nie haar ouers daarvan vertel nie.

Larry sit buite 'n groot gebou in die parkeer area. 

"Wat as Yvonne nie gevind wil word nie?" 

Die gesoekery na haar maak dat hy baie aan haar dink. Die gevoelens wat hy destyds ontwikkel het kom lê weer vlak in sy geheue. Hy het gedink dit is lankal nie meer daar nie, nou is hy nie meer so seker nie.

"Wat nou van Janice? Ek was so seker daarvan dat sy die vrou van my toekoms is. Nou is ek nie meer so seker nie.

Wat sou gebeur het as ek en sy getrou het en dan het Yvonne weer op die toneel verskyn?"

'n Verpleegster kom by die gebou uitgestap. Hy gee nie veel aandag aan haar nie. Wat hom wel opgeval het is dat haar hare net 'n bietjie te rooi voorkom om natuurlik te wees. 

Sy selfoon lui. Dit is Janice.

"Goeie môre Janice."

"Hi Larry. Wat maak jy vanmiddag na werk?"

"Ek gaan reguit terug huis toe."

"Wil jy nie 'n draai kom maak nie? Ek wil met jou praat."

"Ek kom dan direk van die werk af. Sien jou later."

Hy druk sy selfoon af. Die verpleegster stap voor hom verby. Hy kyk net  vlugtig na haar en maak die deur oop. 

"Ek sien nie uit na 'n volle werksdag nie; nog minder vir 'n geselsie met Janice."

Nadat hy sy alarm geaktiveer het stap hy na die gebou toe. Hy steek vas. 'n Voertuig wil verby so hy staan om dit toe te laat. Dit is die verpleegster wat verby ry. Sy kyk 'n oomblik na hom en draai haar kop vinnig vorentoe.

Nadat die voertuig verby is, stap hy vinnig na die ingang van die gebou. Net toe hy wil ingaan tref dit hom dat die persoon darem baie bekend lyk. Hy draai om en sien hoe dit voertuig by 'n verkeerslig oor ry.

"Skielik tref dit hom. Yvonne! Dit is Yvonne daai."

Hy draai om en hardloop na sy motor. Larry besef dan dat dit te laat is. Waarheen het sy gery? Hy het ook net 'n paar minute voordat hy moet begin werk.

Yvonne is nog geskok waar sy ry. Die oomblik toe sy in sy oë kyk toe sy verby hom ry, het daar iets soos 'n skokgolf deur haar getrek. 

In daardie oomblik het sy besef hoe verskriklik baie sy vir Larry gemis het.

"G, ek is nog lief vir jou na soveel jare.  Wat is dit? Vier of vyf jaar gelede? Is dit regtig al soveel jaar?

Ek wonder of hy my herken het. Hopelik nie want hy en Paul blyk  ou vriende te wees wat beteken hulle praat soms oor my.

Maar dit sal tog ook lekker wees om te weet hy herken my  met my rooi kop en brille en al. Dit sal my so goed laat voel."

Sy glimlag.

"Jy is ook maar lekker vlak nê Yvonne."

Met sy teetyd skakel Larry vir Paul.

"Goeie dag Larry. Ek kan nie nou met jou praat nie. 'n Kliënt kom my sien oor 'n paar minute. As ek nie begin geld verdien nie sal ek maar by jou moet intrek."

Hy lag terwyl hy dit sê.

"Voor jy aflui, kan jy my met middagete buite my werksplek ontmoet? Dit is dringend."

"Wat is so dringend? Larry? Larry?"

Larry het alreeds afgelui.

Paul wag alreeds in die parkeerarea toe Larry uitkom.  Hy sien Paul se motor en gaan klim in.

"Hi."

"Jy het my nie hierheen laat kom om vir my te 'hi' nie. As kinders het ons altyd gesê 'n haai is in die see en jy daarby is twee.

Wat gaan aan?"

"Ek het haar gesien"

"Moenie in raaisels praat nie. Vir wie het jy gesien."

"Yvonne. Ek het vanoggend vir Yvonne gesien."

"Daai grap is in swak smaak. Wat wil jy sê? Ek het oor 'n halfuur 'n ete afspraak met 'n kliënt."

"Moet ek sweer? Ek het vanoggend vir Yvonne gesien. Sy het 'n verpleegsters uniform aangehad."

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 51 - Rooi Mier

"Geld wat stom is, … Andy Ryneveld, hoe durf jy Max Adriaanse probeer aanvat!"

Daar is iemand by die deur. Max maak of hy aan die slaap is. 

"Ek is nie nou lus vir nog 'n inspuiting nie."

Die deur gaan oop en Andy Ryneveld stap binne met die dokter.

"So wat dink jy dokter? Kan ons hom maar 'n inspuiting gee om hom vir ewig stil te maak? Ek is nou moeg daarvan om babaoppasser te speel."

Max se oë vlieg oop.

"Jy het dan nog nie vir my die dokumente gebring om te teken nie."

Andy en die dokter bars albei uit van die lag.

"Ek kon aan jou asemhaling sien dat jy nie regtig slaap nie. Hy hou hom so braaf maar lyk my hy wil nie nou al doodgaan nie, né dok.

Moenie bekommerd wees nie, die dokumente is vroeg môreoggend hier. Daar was net 'n vertraging met iets belangriks."

Andy stap terug na die voorste vertrek en laat die dokter agter om Max te ondersoek.

Lawrence is vasberade om vandag met Sahara te gesels. 

"Sy sal maar net moet verstaan dat ons liefde verewig sal bly staan. Ons sogenaamde vereantskap kon dit nie eers breek nie.

Nie eers die feit dat sy intussen Max Adriaanse se dogter geword het nie.

Dit was so bestem van die oomblik dat sy haarself voorgestel het as sy klas se matriek wiskundeonderwyser.

Ek gaan haar nie kans gee om verskonings uit te dink nie, daarom gaan ek haar nie bel en 'n afspraak maak nie."

Larry wonder hoe dit met Janice gaan.

"Ek is nog lief vir daai vrou maar sy het my liefde in my gesig teruggegooi. Ek sal haar nooit weer met my hart kan vertrou nie. Die probleem is net dat ek haar nie uit my gedagtes kan kry nie."

Hy onthou nog so goed die dag dat sy daar op Die Arkie hom bo Lawrence gekies het, net om daarna vir Lawrence bo hom te kies. Sy hart was stukkend toe hy verneem van hul troue. Nou is sy weer op soek na hom.

"Ek wonder hoe ek gaan optree as ons vir Yvonne gaan opspoor?

Was my gevoelens gebasseer op die feit dat ek haar bejammer het?"

Hy klim in sy voertuig om te gaan werk. Die vorige firma waar hy gewerk het kon nie die mas opkom na covid19 nie. Die eienaar het nog probeer na alles na 'die nuwe normaal' teruggekeer het maar dit was onmoontlik. 

Daar is 'n klop aan Andy se kantoordeur. 'n Man met 'n aktetas stap binne op Andy se uitnodiging.

"Goeie môre Meneer Beyers. Het jy die dokumente gebring?"

"Ja Meneer Ryneveld. Alles is gereed. Nou kort ons net sy handtekening dan is alles aan Sahara Muller bemaak."

Hulle stap deur na waar Max is. 

"Anton Beyers! Wat maak jy hier?"

"Ek het hom gebring Max. Hy is nie meer jou prokureur nie maar myne. Ek moes seker maak dat ek iemand kry wat kennis dra van al jou bates. In ruil daarvan teken jy ook 'n dokument wat 'n reuse bedrag aan hom uit betaal. Na dit gaan hy verdwyn. Die wêreld is groot en hy hoef nooit weer te praktiseer nie."

"Verraaier! Was die geld wat ek maandeliks aan jou betaal nie alreeds 'n fortuin nie?"

"Ja dit was maar iewers op 'n kol sou dit moes stop. Die tyd wat jy in die tronk was het ek niks van jou af gekry nie. Nou kan jy enige tyd sterf of terug tronk toe gaan.

Deur die jare wou jy nie hê ek moes enige ander kliënte hê nie. Hoe gaan ek aan my vrou verduidelik dat sy nie meer inkopies in Londen kan gaan doen en eerste klas vlieg nie?"

"As ek geweet het jy is so 'n lae omkoopbare luis het ek jou nooit my prokureur gemaak nie."

Anton Beyers lag.

"Hoeveel miljoene omkoopgeld het ek nie al namens jou betaal nie. Die lys is baie láááánk. So Meneer M, as ek bereid was om mense namens jou om te koop moes jy seker geweet het ek is ook omkoopbaar.

Jou geliefde sêding is mos 'Geld wat stom is, maak reg wat krom is maar ook krom wat reg is.'

Hoeveel hooggeplaastes het al krom gemaak wat reg is omdat hul bankbalanses skielik soveel verbeter het."

Andy maak keel skoon.

"Genoeg van julle twee. Anton laat hy teken. Die dokter het bevestig dat hy maar regop mag sit. 

Kom Max! Wil jy eers lees?

Ons het ook die DNA uitslae ingesluit wat bevestig dat Sahara jou dogter is. Dit is nou as iemand dalk jou testament wil betwis as jy nou per ongeluk uit 'n vliegtuig spring of 'n oordosis medikasie neem, 'n mens weet mos nooit wat in jou kop aangaan nie.

Ek het dié dag dat jy alles gaan verloor gevisualiseer, nou is dit uiteindelik hier."

"My dogter is dit alles werd. Bring die papiere laat ek teken."

Andy en Anton is geslaan vir 'n ses. Hoekom wil Max so maklik teken? Daar moet iewers 'n slang in die gras wees.

Anton help Max om regop te sit en oorhandig die dokumente aan hom. Sonder om te lees onderteken Max die dokumente.

Dit was net te maklik. Andy vertrou nie die vrede nie. Iets klop nie maar wat? Is hulle lewens nie dalk in gevaar nie?

Max tree op asof dit 'n plesier is om alles aan sy dogter te bemaak.

"Tevrede? Ek is moeg en wil slaap of gaan julle my nou doodmaak?"

Andy probeer om nie verward te klink nie.

"Nee, jy het nog die nag. Sing maar jou laaste area. Die dokter en die verpleegster sal jou nou wees kom vasbind en jou 'n slaapmiddel inspuit.

Later vanmiddag sal hulle weer sodat jy deur die nag kan slaap. Ek weet nie wat jy beplan nie maar ek kry ekstra wagte om jou deur die res van die dag en nag op te pas."

Max glimlag net en lyk werklik moeg. Nogtans wens Andy dat hy nou sy gedagtes kon lees.

"Ek ken jou te goed Selwyn. Al het jy nou ook jou naam verander bly jy nog maar dieselfde Selwyn wat nie instaat tot moord is nie. Nie eers geld kon jou in die verlede dit laat doen nie.

Arme Anton. Het hy werklik gedink dat ek al my bates aan hom bekend sou maak?

Hy het wel 'n lys van die meerderheid maar Max plaas nooit al sy eiers in een mandjie nie.

Nou wil ek net rus."

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 50 - Rooi Mier

Sahara wonder tog waar Max hom bevind. Sy maak die effense bekommernis af as nuuskierigheid.

"Ek wonder wat uiteindelik met hom gaan gebeur? Gaan die polisie hom vang en weer tronk toe stuur? Sal hy gesond word want hy was nog nie heeltemaal buite gevaar nie? Was hy uit die hospitaal ontvoer of het hy sy ontsnapping gereël?

Dit is definitief nie lekker om Max as jou pa te hê nie. Die mense begin my snaaks aankyk. Iewers het iemand uitgelek dat ek Max se dogter is.

Het ek ook sy wreedheid geêrf? Dit sal beter wees dat ek nie trou nie. Sê nou net my kinders gaan eendag na hul oupa aard?"

Die een vraag na die ander. Sy het al probeer skryf maar niks. 

"Al wat my nou rustig gaan maak is 'n gedig wat ek self skryf of die tweeling.

Dit is te laat vir besoek aan laasgenoemde en ek kan nie eers een reël van 'n gedig begin nie."

Sy besluit om Shane te skakel. Miskien weet hy iets oor Max.

"Shane Cupido goeie naand."

"Goeie naand Speurder Cupido. Dit is Sahara Muller hier.

Kan jy my enigiets sê oor my …. oor Max?"

"Sahara! Wat 'n verrassing. Ongelukkig is daar niks oor hom nie. Ons vermoed hy is ontvoer.

Het hy jou nie kontak nie?"

"Nee, hoekom vra jy nou so 'n vraag?"

"Jammer dat jy so voel. Ek is 'n speurder onthou. As ek nie die vraag vra nie doen ek nie my werk nie.

Belowe my jy sal my onmiddelik laat weet as hy probeer.

"Ek dink ons moet iemand kry om jou te beskerm."

"Het Max nie onder julle bewaking uit verdwyn nie?"

"Ja dit is so."

Shane klink afgehaal deur haar venynige, sarkastiese vraag.

Sy besef dit.

"Jammer Speurder. Ek het dit nie bedoel nie. Vandag is ek nie myself nie."

"Ek verstaan. Sodra ek iets hoor sal ek jou laat weet."

Hy wag nie tot sy die oproep beeïndig voor hy afdruk nie.

"Max gaan my nog my beroep kos. Ek beter mý emosies reg kry.

Hulle het alreeds vir Rencia Witbooi gegee om saam met hom te werk. 

Rencia! Hoekom bly die vrou in my kop? Ek kan nie eers meer 'n paar minute gaan sonder om aan haar te dink nie. Sy maak dit ook nie juis makliker nie. Daar is 'n uitlokkende aantrekkingskrag aan haar en ek dink sy is nie eers bewus daarvan nie."

Shane sit en staar droomverlore teen die muur oorkant hom.

"Kom nou Shane. Jy verloor fokus. 

Daar is nog die feit dat Valencia Smith verdwyn het. Dit is die tweede keer. Sy het voorheen ook verdwyn en ons het haar in Chicago by 'n kollege opgespoor waar sy Verpleegkunde studeer het.

Met Max wat weer verdwyn het kan sy dalk in gevaar wees. Die plek waar sy gehuur het staan leeg maar is glo vooruit betaald vir drie maande. Sy het gesê dit is haar kennisgewingstydperk.

Ons wil nou nie onbevoeg voorkom nie maar ons sal dalk Interpol se hulp benodig."

Yvonne sien Paul en Larry by die winkel uitkom. 

"Ek moet sê hy lyk nog goed. Altans, hy lyk beter as wat ek kan onthou."

Yvonne betrap haarself dat sy eintlik na Larry kyk.

"Natuurlik Yvonne. Wees maar eerlik met jouself. Jy het nooit van Larry vergeet nie.

Ek het myself wysgemaak dit was omdat hy my gered het destyds dat ek so gevoel het. Die probleem is dat daar nou al soveel tyd verby gegaan het; ek kan mos nie nou nog bewondering vir hom voel nie. Dié gevoel is meer blywend."

Yvonne klim uit die motor en kyk totdat hulle om 'n hoek stap.

Max lê wakker. Sy gedagtes werk oortyd.

"Hoe gaan ek uit hierdie penarie kom? As ek net iemand kon kontak.

Yvonne sal my beslis nie help nie want dit is duidelik dat Selwyn, of soos hy nou genoem wil word, Andy, haar goed beloon.

Dalk moet ek die ander verpleegster probeer of  dalk selfs die dokter.

Almal het 'n prys."

Hy voel nog liggamlik swak en weet dat hy nie iemand fisies kan oorrompel veral sonder 'n vuurwapen nie. 

"Geld wat stom is, … Andy Ryneveld, hoe durf jy Max Adriaanse probeer aanvat!"

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 49 - Rooi Mier

Yvonne sit in haar motor en wag vir Paul en Larry om uit die winkel te kom.

"Dit is so goed om vir 'n slag iemand wat naby verwant aan jou is te sien.  Ek wonder hoe gaan dit met Mammie. Die laaste keer dat ek van haar gehoor het was sy siek. Na dit het ek nooit weer kontak met haar gehad nie."

Sy dink nou aan die dag 'n paar maande terug toe sy 'n vreemde oproep ontvang het daar in Chicago.

"Valencia Smith?"

"Wie is dit?"

Die persoon wat gepraat het was Afrikaanssprekend. Yvonne was bekommerd.

"Het hulle my nou opgespoor? Moet ek nou weer vlug? Ek is so moeg daarvoor om altyd op die vlug te wees. Dit is nou genoeg. Ek gaan nie meer vlug nie."

"Luister, jy ken my nie maar moenie die oproep afsny nie asseblief. My naam is Selwyn Rooi. Jou regte naam is Yvonne Slingers. Jy was die meisie wat Max wou verkoop en toe word jy gered."

"So jy ken my, nou wat nou. Wil jy my aan Max oorgee? 

Luister hier, ek is moeg daarvan om voortdurend oor my skouer te kyk."

"Wil jy nie wraak neem nie? Voordat jy nee sê, dink mooi daaroor na aangesien jy sê jy is moeg daarvan om te vlug."

Hy het verduidelik wie hy is en wat sy plan is met Max. Eintlik wou hy haar as lokaas gebruik. Dit moet iemand wees wat 'n rede het om wraak op Max te wil neem.

Sy het verduidelik dat sy besig is met haar graad in Verpleegkunde. Sy moet nog die finale eksamen aflê.

Hy het verduidelik dat hy dit vir haar die moeite werd gaan maak en dat sy op 'n latere stadium die eksamen kan aflê.

"Ek weet ook dat hulle jou vir jou studies in Suid Afrika geakrediteer het en ook dat jy met jou vorige eksamens die beste resultate gehad het."

"So jy weet alles van my. Waarheen gaan ek as ek terug is in Suid Afrika?"

"Sodra jy op Oliver Tambo land klim jy op 'n vlug na Kimberley. Iemand sal jou daar ontmoet en jou per pad na Upington bring."

Sy was al 'n week in Upington toe die omstandighede verander. Max was geskiet en het in die hospitaal beland.

Selwyn was nog nie in Upington nie maar was daagliks telefonies in kontak.

Hy het sy planne aangepas en dit is hoe sy as verpleegkundige by die hospitaal 'n pos gekry het. 

Sy was aangestel onder 'n ander naam met die nodige kwalifikasies. Haar profiel was ook geloofwaardig en sy was onder Shane se neus as een van die verpleegsters wat toegang tot Max het aangestel.

"Verbeel ek my of het ek nou net 'n effense steekpyn in my regterbeen gevoel?"

Janice maak dit af as haar verbeelding. Haar brein het dit seker maar opgetower omdat sy so graag wraak op Max wil neem.

Lorenzo en Lanice klim uit hul oupa se motor. Hulle kom van die kleuterskool af. 

Lorenzo storm op haar af. Hy was altyd versigtig nadat sy ma uit die hospitaal gekom het maar vandat hy gehoor het dat sy geen gevoel in haar bene het nie, het hy gereeld op haar gespring.

Hy het eendag sy ma hoor praat met 'n doker. Wat hy wel gehoor het is dat sy moet op let vir enige gevoel. As dit gebeur is daar 'n kans dat sy eendag weer sal loop.

Van daardie dag af het hy gereeld op sy ma se skoot gespring en dan gevra of sy iets gevoel het.

Sy oupa en ouma het gereeld geraas met hom daaroor maar dit is asof hy besluit het die raas is die moeite werd as die springery dalk die nodige resultate kan bring.

Soos gewoonlik spring hy weer. Janice voel 'n effense kortstondige pyn in haar regter bobeen. Dit voel so onwaar dat sy nie reageer op sy vraag of sy gevoel het nie.

Hy omhels haar gelate en stap om sy ouma te gaan groet wat in die deur staan.

"Dit was daar; of was dit nie?"

Janice is so ingedagte dat sy eers van Lanice bewus word toe sy wegstap.

"Lanice, kom hier. Mammie wil jou 'n drukkie gee. Jammer, Mammie het aan iets gedink my engel."

Sy gaan na binne met die rystoel.

"Kan Mammie vir julle sap gee? Dan wil ek alles hoor wat julle vandag geleer het."

"Mammie, Sandra het gesê dat Elize se ma nie Barbies kan bekostig nie, toe sê Juffrou sy is lelik. 

Sy is dan so 'n mooi meisie. Hoekom sê Juffrou so."

Lancia staan vraend voor haar ma.

"Ouma het gesê 'n mens sê nie vir ander mense hulle is lelik nie," wil Lorenzo ook weet.

"Juffrou het nie bedoel sy lyk lelik nie. Sy het bedoel Sandra doen nie reg nie. Wanneer mens iets iets doen of sê wat 'n ander laat sleg voel dan sê die mense jy is lelik."

"Ons het gehoor dat David se ma 'n baba gaan het. Waar kom babas vandaan Mammie."

"Uit sy ma se maag Lorenzo."

"Het Mammie ook 'n baba in Mammie se maag?"

"Nee Lanecia."

"Nou hoe kom 'n baba in 'n ma se maag?"

Angela, wat in die deur gestaan het, glimlag.

"Ek wonder hoe gaan Janice uit die een kom."

"Drink nou eers julle sappies. Dan is dit bad tyd."

Janice voel warm in die gesig.

Angela sien haar ongemak en merk op.

"Nou weet jy hou ek gevoel het nê."

Janice probeer haar verleentheid wegsteek en gaan badkamer toe om Lanecia se badwater voor te berei. Dit is haar beurt om eerste te bad.

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023

#Stukkendeharte S2 Hfst 48 - Rooi Mier

Ek neem my mag terug. My naam is nie meer Valencia Smith wat iewers oorsee studeer en versteek word nie, ek is Yvonne Slingers, eens op 'n tyd 'n slagoffer maar nou nie meer nie.

Yvonne stap dreigend met die naald nader. Waar moet ek die gif inspuit? Direk in jou hart is 'n goeie plek, maar dan vrek jy te vinnig. Ek wil hê dit moet stadig wees. Dit moet eers deur jou bloedstroom loop voor dit jou die emmer laat skop.

Max se oë rek groot. Vir die eerste keer wys daar vrees op sy gesig.

Yvonne stap nader en spuit hom in die arm.

Nou kan jy rustig aan die slaap raak. Sy begin sing.

"Slaap my Maxie, slaap sag. 

Onder nagmerries vannag.

Eers die armpies vasgemaak

Dan jou doodskleed aangetrek."

Sy stap na die deur.

"Dit was maar net jou medikasie maar dit kon net sowel gif gewees het."

Die deur gaan op daardie oomblik oop. Andy stap binne.

"Jy moet nou nie die man so ontstel nie. As hy doodgaan voor hy van al sy skatte ontslae geraak het, was alles verniet."

Hy kyk na Max en grynslag. 

"Ai, ek kry nou lekker tot in my klein toontjies. Môre is d-dag. Jy gaan brandarm wees na môre."

Rencia stap by haar en Shane se geheime ontmoetingsplek in. Sy kyk hom waar hy by 'n lessenaar sit en skryf en dink by haarself, 

"Nogals nie sleg op die oog nie. Hy is mos darem geskei so ek mag maar kyk."

"Kom sit Rencia, jammer, Kaptein Witbooi."

Shane kyk nie op van waar hy sit nie. Hy is bang dat sy oë sal verraai hoe hy voel. Na sy vrou het hy nog net na Sahara geloer maar het gou besef hy sal nie ver kom nie. Van die eerste dag wat Rencia by hom geplaas was, was daar iets, ten minste van sy kant af.

"Goeie dag Kolonel. Ek verstaan dat die Mercedes wat die vreemde man altyd bestuur het verlate langs die pad gevind is."

"Ja maar ons weet nou nog nie aan wie dit behoort het nie. Hulle vee dit juis vir vingerafdrukke. Pragtige voertuig, die eienaar het beslis 'n paar pitte."

Sy telefoon lui.

"Middag Luitenant, kon julle iets vind?"

"Niks soos in niks Kolonel. Die persoon wat ontslae geraak het van die vingerafdrukke weet wat hy doen. Hy is proffesioneel."

"Ag nee man. Ek is seker dat die eienaar of bestuurder van daai Mercedes iets te doen gehad het met Max se verdwyning. Hou aan soek. Ons praat weer. Totsiens."

"Dit klink my hulle kon niks vind nie Kolonel."

"Die voertuig is skoon."

"Die man is ook nie meer te sien by die hospitaal vandat Max verdwyn het nie."

"Ons sal beslis ons sokkies moet optrek Kaptein. Hulle gaan begin dink ons is onbevoeg."

"Net jy Kolonel."

Shane kyk vinnig op.

"Wat bedoel jy?"

"Ek dra nie sokkies nie Kolonel, net sy sagte kouse."

Die glimlag wat sy vir Shane gee laat sy hart net so bietjie vinniger klop.

"Of jy nou kouse dra of sokkies, ons albei word verantwoordelik gehou. Wanneer gaan jy skietbaan toe? Ek het ook oefening nodig."

"Kolonel, ons mag nie buite hierdie gebou saamgesien word nie."

Shane sug swaar.

"Kom laat ek jou uitsien."

Hy stap na die deur om dit oop te maak. Dit voel of sy net te na aan hom verby beweeg en huiwer.

Shane vat haar skielik aan die arm, trek haar nader en soen haar. Sy beweeg nie weg nie; inteendeel, sy soen terug.

Skielik laat Shane los.

"Ek is so jammer; ek weet nie wat oor my gekom het nie."

Sy asem jaag. 

"Ek weet ek het onbehoorlik opgetree. Glo my, ek het dit nie bedoel nie Kaptein."

"Kaptein my nog een keer dat word dit seksuele mishandeling."

Sy glimlag egter en stap uit. Buite die deur leun sy vir 'n oomblik teen die muur om haarself tot verhaal te bring voordat sy verder aanstap. 

"Sjoe Rencia. Jy het darem maklik ingegee. Dit is mos nie soos ek myself ken nie. Mans hardloop agter my aan, nie anders om nie.

Ai, maar dié man laat my met jellie bene. So, so aantreklik en goedgebou."

Rencia se gesig raak warm toe sy besef dat sy na meer as net sy gesig gekyk het.

Shane gaan sit weer agter die lessenaar. 

"Jy speel met jou loopbaan Shane Cupido. Dit was nou baie onverantwoordelik.

Wat as Rencia besluit om 'n klag teen jou te lê? Ek hoop maar sy vergewe my. Jy is mos nie meer 'n kind wat deur hormone gedryf word nie."

Shane kan egter nie sy gedagtes van haar af kry nie.

"Mooi was nog nooit lelik nie."

Hy staan op en loer haar deur die venster waar sy na haar motor toe stap.

Yvonne stap oor Scottstraat na 'n klerewinkel toe. Tot dusver het sy weggekom met haar rooi gekleurde hare en groot brille wat in die son donker word. 

Net voordat sy die klerewinkel instap sien sy die twee mans aangestap kom. Dit is sowaar haar broer en G. 

"Wat maak Paul in Upington? Vermoed hy dat sy hier is? Dan is hy nog saam met G, of liewer Larry soos hy nou bekend staan."

Paul en Larry stap by 'n ander klerewinkel in. 

"Ek sal maar liewer later weer terugkom want hulle kan dalk na dié winkel toe ook kom."

Sy stap terug oor die pad en gaan klim in die motor wat sy onlangs gekoop het met die geld wat sy by Andy ontvang het. Sy noem die motor Larisa omdat sy voel dat Larisa genoeg vir haar omgegee het destyds om haar te waarsku teen Candice.

Sy kan egter nie wegry nie.

"Ek verlang regtig na my ma en my boetie."

Sy sal na hom toe wil hardloop en hom omhels maar sy weet hy sal nie haar planne goedkeur nie.

Dit is ook nie lank nie of hulle kom uit die winkel met leë hande en stap in waar sy sou gewees het.

Janice wonder waar Larry so skaars is. Sy is seker dat hy teen die tyd weet dat Lawrence nie meer haar man is nie. Sy raak so gefrustreerd omdat sy nie kan beweeg waar sy wil nie. 

"Meneer M, dit is alles jou skuld. Jy het my in die rystoel geplaas. Ek hoop jy verrot in die hel."

Haar gedagtes gaan van Max na Sahara.

"Sy is mos Max se dogter. So, miskien kan ek nog my wraak kry.

Verbeel ek my of het ek nou net 'n effense steekpyn in my regterbeen gevoel?"

#RooiMier

©Rooi Mier 17.01.2023