#Stukkendeharte Hoofstuk 49 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 49 - Rooi Mier

Shane voel uitasem. Hy is besig om baie bloed te verloor. Hy is egter nie bereid om die dansbaan te verlaat nie. Die orkes speel nog.

Die vlugtende bestuurder besef egter nie dat hy hom vashardloop nie. Skielik sien hy twee voertuie wat die pad afsper voor hom. Een van die manne gewaar hom.

"Pasop, iemand kom aangehardloop." 

In die helder maanlig sien hulle die aankomende hardlopende persoon. 

Hulle sien dat hy 'n vuurwapen in sy hand het maar hulle kan nie skiet nie want agter hom kom Shane aangehardloop. Die persoon probeer om om te draai maar hardloop in Shane vas. Hy probeer skiet maar daar is blykbaar geen ammunisie in nie. Sy systap help nie veel nie. Shane pootjie hom. Hy val dat sy wapen eenkant toe spat. 

Shane se makkers is by. Twee gryp hom vas. Shane glimlag. Die tango kan 'n mens nogals moeg maak. 

"Jy bloei. Laat ek kyk na die wond."

"Julle moet aan die anderkant van die poort kom. Daar was 'n skietery."

Hulle hardloop na hul voertuie. Spring in een en jaag verby Shane. Net een persoon bly agter om hom te help.

"Gaan haal gou jou voertuig. Ek vermoed Richard is geskiet."

Hulle kom by die hooftoneel aan. Richard moes beweeg het want hy lê nou aan die anderkant van die voertuig. 

Shane hulle sien baie bloed. Hy lê doodstil. Richard is nie meer met hulle nie.

Shane hardloop na die bakkie toe waar G lê. In die proses val hy amper want hy voel swak. 

G lewe maar hy haal swaar asem. Hy kan egter nie praat nie. In die bakkie is die ander wag. Bloed stroom uit sy slaap. Hy is of bewusteloos of dood.

Shane sak inmekaar. Sy makker hardloop nader, tel hom op en dra hom na sy voertuig. Nadat hy Shane se hemp afgeruk het sien hy dat dit 'n vleeswond is. Dit was 'n wond in die linkerskouer. Hy moet net die bloeding stop. 

G lyk vir hom meer krities. Hy besluit om hom eerste te help. Hulle is ver van Beaufort Wes af. Hy bel die nooddienste en vra dat hulle Meiringspoort se kant toe moet kom. Hy gaan vir G en Shane solank in die motor laai en die nooddienste teggemoet ry.

Hy stuur 'n boodskap om sy intensies bekend te maak aan sy makkers. Volgens hom is die wag klaar dood daarom het hy hom nie gelaai nie. Sy klere is vol bloed toe hy daar weg ry.

Een van die ander lede kom op die toneel aan. Hy stap na die dubbelkajuitbakkie toe. Die wag sterf op die oomblik toe hy daar aankom. Hy voel maar daar is geen pols nie. 

Dit was 'n lang nag. Hy is moeg en gaan sit teen die bakkie en wag vir die res.

Aan die anderkant van die tonnel is twee lyke. Wat Shane hulle nie geweet het nie was daar 'n voertuig so twee kilometer agter G hulle. Hulle was daar vir ondersteuning. Die oomblik toe hulle sien dat die ingang tot die poort geblokkeer was het hulle besef wat gaan aan en begin skiet. In die skietery was twee doodgeskiet en een gewond.

Hulle het egter ook een van Shane se manne gewond. Gelukkig is dit net 'n vleeswond. 

Almal, behalwe die junior wat die lyke moet  oppas, is nou oppad na die hooftoneel toe.

Op die plaas buite George is almal ontbied. Al die wagte is binne die huis. Die interkom gesels alweer met hulle.

"Pak julle goed onmiddelik en kom vinnig weg. Neem die twee bakkies. In George sal julle ander voertuie kry. Verdwyn net. Julle geld sal in julle bankrekeninge betaal word. Nou onmiddelik."

Terwyl hulle nog verwonderd na mekaar kyk hoor hulle 'n harde slag. 'n Bakkie, wat blykbaar die motorhuis se deur van binne af afgestamp het is vinnig besig om weg te jaag.

Op die dansvloer is dit stil. Die lid wat teen die bakkie sit hoor vaagweg iemand wat om hulp skree. Dit klink na 'n vroue stem. Hy staan vinnig op en soek rond. Skielik tref dit hom. Die operasie was om iemand te red.

Hy begin naarstigtelik te soek. Waar kom die stem vandaan? Hy klim in die bakkie. Dit klink of dit van agter die agtersitplek af kom. 

G kom by. Hy is egter nog steeds kritiek.

"Yvonne, Yvonne. Waar is Yvonne."

Die voertuig stop met skreeuende bande. Hulle het in die opwinding vergeet van Yvonne. 

"G waar is Yvonne? Hoor jy my. Waar is Yvonne." 

"In die bak agter."

Hy raak weer weg.

Na 'n oproep kon Yvonne opgespoor word. Sy is in 'n toestand. Dit skoot wat per ongeluk in die bakkie afgegaan het toe die wag die vuurwaoen laat val het, het haar in die been getref.

Die belangrikste is dat sy gaan lewe.

"Paul goeie môre."

Hy sit al die hele nag in sy voertuig en wag vir nuus.  Yvonne was toe nie saam met Candice nie. Miskien word sy iewers aangehou en nou sit Candice in die tronk. As sy nie praat nie hoe sal ons Yvonne vind?

As ek maar net die boemelaar se nommer gehad het. Hy werk natuurlik vir die polisie maar ek ken nie sy naam en van nie.

"Goeie môre Paul. Dit is Shane hier."

"Shane wie? Ek ken nie 'n Shane nie."

"Shane die boemelaar van Cloetesville."

Paul sit vinnig regop.

"Het jy nuus?"

"Kom Beaufort Wes Hospitaal toe. Yvonne is hier."

"Wat het gebeur?"

Hy druk die foon af nog voordat Shane kon antwoord en ry. Dit sal nie 'n goeie tyd wees om sy ma te laat weet dat Yvonne gevind is en in die hospitaal is voordat hy weet hoekom sy daar is en hoe ernstig sy is nie.

By die hospitaal doen hy navraag. Hulle verwys hom na ongevalle toe omdat Yvonne nog nie toegelaat was nie. Hy haas hom na ongevalle. Hier is heelwat pasiënte. Dit is waar almal wat inkom geplaas word totdat hulle toegelaat of ontslaan word as dit nie ernstig is nie. 

Iemand kom na hom toe aangestap. Die persoon se linker arm is in 'n slinger. Hy lyk bekend maar Paul kan hom nie plaas nie.

"Paul Slingers, nê. Ek is Shane Cupido, die boemelaar."

"Jy lyk nogals anders. Waar is Yvonne?"

"Sy is daar anderkant. Ek is besig om te reël dat sy onmiddelik in 'n enkelkamer geplaas word en ook beskerming vir haar. Sy was in 'n skietery in die been gewond maar dit blyk nie ernstig te wees nie.

Op die oomblik is sy onder verdowing. Sodra sy oorgeplaas is, kan jy en jou ma haar kom besoek. Geen ander familie gaan toegelaat word totdat ek so sê nie. Jy verstaan dit?"

"Aangesien ek haar nie nou mag sien nie, gaan ek my ma gou gaan inlig. Sy weet nie ek is in Beaufort Wes nie want ek wou haar nie sê voordat Yvonne veilig is nie. Is jy oraait? Wat makeer die arm?"

"Ek was in die skouer gewond. Dit gaan my egter nie keer om agter die grootkop of -koppe te gaan nie. Sodra Yvonne se beskerming uitgesorteer is, is ek oppad."

"Dan sien ek jou later Shane. Baie, baie dankie dat jy my suster gered het. As dit nie vir jou was nie het ek niemand gehad om mee te baklei nie. So lief ek vir haar is, wil ek haar soms vermoor?"

Shane glimlag. Dit is mos amper elke gesin se storie. Hy stap na 'n afskorting toe.

G lê met aarvoedingsbuise en bloedsakkies. Hy het nogals heelwat bloed verloor. Shane onthou dat sy eerste woorde toe hy bykom nadat hy geskiet was, was, "Waar is Yvonne? Is sy veilig?"

Die mannetjie is duidelik verlief. Hy moet ook beveilig word; nog meer as Yvonne. Sodra die skurke uitvind dat hy staatsgetuie is, sal sy lewe nie 'n sent werd wees nie. Hy wens die beskerming kan nou kom. Daar wag 'n besige dag vir hom maar hy moet ten minste 'n uur gaan rus. 

Voor dit moet hy egter 'n woordvoerder inlig en 'n mediaverklaring vrystel voordat die nuus versprei. Al die verpleegpersoneel bespiegel alreeds. Dit kos net een facebook inskrywing of whatsapp boodskap dan weet die wêreld.

Na dit moet hy nog G of Gavin se ma ook beveilig. Hy het beslis 'n dag voor hom. Die son het reeds opgekom.

In George op 'n plaas ry ñ ' hele klompie polisievoertuie by 'n plaashek in. By die plaashuis spring die manne uit en omsingel die huis. Hulle is tot die tande toe bewapen. Die deure van die huis staan oop. 

'n Paar lede storm in. Daar is egter niemand in die huis nie. Die persoon in bevel vra dat die lede verder versigtig moet wees om nie bewyse te verwoes nie. Die forensiese deskundiges gaan later daar wees.

Waar Meneer M in 'n gehuurde Mercedes ry kyk hy in die spieël of sy vermomming werk. Sy gedagtes is by Candice en hoe hy haar gaan red. Dit is egter sake vir later.  

Nou is hy die belangrikste. Sonder hom is daar nie 'n organisasie nie. Hy het 'n sagte plekkie vir haar maar as sy liewers moet sterf, sal hy nie huiwer om die bevel te gee nie.

Ja, sy weet dit nie maar haar eie pappa sal haar moet laat doodmaak.

***

Jeremiah 17:9 Bedrieglik is die hart bo alle dinge, ja, verdorwe is dit; wie kan dit ken?

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 48 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 48 - Rooi Mier

Shane trek van die pad af. Draai die radio harder, klim uit en begin die 'twist' te doen. Die woorde 'like we did last summer' laat hom onthou hoe lewendig hy gevoel het die laaste keer toe hy en sy makers 'n sindikaat vasgetrek het. Hy het nog nooit dwelms gebruik nie maar hy dink hy weet hoe voel dit om hoog te wees. Daar is vir hom geen lekkerder gevoel as om iemand te red en om 'n booswig vas te trek nie.

Die laaste klanke van die lied sterf weg. Die omroeper sê, "Laat nag? Nee, dit is vroegoggend, kom ons dans die dag in. Wie wil saam met my dans."

Shane glimlag en sê, "Ekke maar ek het 'n ander jol. Kan jy tango meneer die Omroeper? Ek is gereed. Nou wag ek net vir my dansmaat."

G hulle nader Meiringspoort. Hy voel 'n beklemming op sy bors. Hy voel aan sy sy waar die wapen is wat hulle vir hom gegee het op die plaas.

Die gesiglose stem het gesê, "Skiet om dood te skiet. Sorg dat julle nie in die hande van die polisie val nie. Julle behoort veilig te wees want volgens my informante in die mag weet niemand van julle nie."

Die wapens is gelaai. Gelukkig is die bestuurder van die voertuig en die ander wag rustig. Hulle dink aan die rit as maar nog net 'n opdrag wat sonder insident afgehandel gaan word. 

Hulle ry verby twee voertuie wat in die teenoorgestelde rigting kyk. Dit lyk of hulle vir koffie gestop het want daar staan bekers en 'n koffiebottel op die dak van een van die voertuie. 

Omtrent 'n kilometer agter kom 'n voertuig aan. Dit pla egter nie die bestuurder en die ander wag nie. Dié voertuig het op 'n stadium verby hulle gery. 'n Rukkie later het hulle egter weer verby gegaan toe een van die passasiers sigbaar van die pad af sy behoefte verlig het.

Hulle ry die poort in. Die dansmaat kom deur die deur. Die tango het begin.

Shane kry 'n boodskap.

"Het jy jou danskoene aan?"

Die 'ongeluk' wat opgestel was lyk oortuigend. Iemand lê 'bebloed' langs 'n voertuig wat skuins oor die pad staan. 'n Ander voertuig staan half van die pad af. Vir iemand wat van G hulle se kant af kom sal dit lyk of die voertuig in 'n rots vasgery het. 

Alkante van die poort is rotse. Daar is geen uitkomkans vir die dansmaat nie. Sy is deur die deur. 

Die voertuig wat G hulle gevolg het is skielik baie nader. Hulle kan dit egter nie sien nie want die poort het baie draaie. Een van die twee ander voertuie het intussen skuins oor die pad getrek terwyl die ander omgedraai het en ook volg. Aan die teenoorgestelde kant word die pad ook afgesper. 

G is hoogsgespanne, sy gedagtes ooral.

"Is my ma veilig? Het hulle hul deel gedoen en haar na veiligheid geneem? Gaan hier 'n geskietery wees? Sal Yvonne veilig wees?" 

Hy los 'n vinnige skietgebed.

"Here, help ons asseblief. Moet nie dink dat ek U nou wil nader omdat ek in die nood is nie. Vergewe my."

Die voertuig sal nou enige tyd om die laaste draai kom,  dink Shane. Hy sit agter die stuurwiel van die voertuig wat skuins oor die pad staan met sy kop op die stuurwiel.

Daar kom dit nou. 

G skree, "Stop, daar is 'n ongeluk voor."

Die bestuurder trap hard op die remme. Shane klim uit soos iemand wat in skok is. Sy hand is ongemerk op sy vuurwapen. Net toe die voertuig tot stilstand kom gebeur iets onverwags.

Skote begin te weergalm deur die kloof. Dit was nie deel van die plan nie iets is besig om skeef te loop. Die bestuurder van die dubbelkajuit versnel skielik. Hy pyl af op die voertuig wat skuins staan. 

Die 'beseerde' in die pad rol vinnig weg want sy dood pyl reguit op hom af. Shane probeer sy wapen uitpluk maar van skrik steek dit vas. 

Daar klink nog skote op wat deur die poort weergalm. G sien hoe hulle op die voertuig wat skuins staan afpyl. Die bestuurder pluk aan die stuurwiel om regs voor verby te gaan. Hulle raak skrams aan die skuinsvoertuig. 

Nou pyl die voertuig af op die rotse regs. Die bestuurder pluk weer aan die stuurwiel.  Vir 'n oomblik het hy die voertuig onder beheer.

Shane het sy wapen uiteindelik uit en skiet na die wiele. Die bakkie swenk skielik gevaarlik links. Groente waai in alle rigtings. Die voertuig  tref die rotse aan die linkerkant en kom tot stilstand.

Die bestuurder se deur vlieg oop. Hernude skote weergalm deur die kloof. Dit laat Shane vir 'n oomblik weifel. Die bestuurder van die bakkie hardloop om en agter 'n rots in. Hy begin skiet op Shane.

Die slag van die skoot laat Shane steier. Daar kom nou skote uit die bakkie ook. Dit is die ander wag. Sy skote tref die skuinsvoertuig. 

Die dans is in volle gang. G kan nie uit nie. Die deur aan sy kant is teen die rotse. Hy besef dat die wag agter hom in die voertuig ook besig is om te skiet. Hy kyk om en sien dat die wag omgedraai het weg van hom. Die 500ml koeldrank bottel by sy voete is al wapen. Hy tel dit op en slaan die wag teen sy agterkop. 

Die wag is besig om om te draai en hy slaan weer. Die keer tref hy hom teen die slaap. Sy volgende hou steek die wag in sy slaap want die bottel het gebreek. 

Met die val van die wapen gaan nog 'n skoot af. Dit gaan deur die agtersitplek in die bak agter.

Shane staan op van waar hy geval het en hardloop gebukkend oor die pad. Hy voel bloed aan sy linkerskouer. Die bestuurder agter die rots skiet nog.

Die skote wat deur die kloof weergalm het, het opgehou.

Shane besef dat sy venoot ook stil is. Hoekom skiet hy nie? Daar is egter nie tyd om te wonder nie. Hy probeer om uit die bestuurder se gesigsveld te kom. Dit raak skielik stil. Hy loer versigtig om sy voertuig. 

Daar hardloop iemand in die ander rigting. 

Dit is G hulle se bestuurder. G het oor die voorsitplek geklim en maak nou die agterdeur oop. Shane duik weg, gereed om te skiet.

"Dit is ek, G!"

G klim uit. 'n Skoot weergalm. G val verder by die deur uit. Shane besef dit sy vennoot was wat geskiet het.

Hy skree, "Hy werk met ons." Hy begin agter die bestuurder aan te hardloop.

Waar Paul by die vulstasie in Beaufort Wes in sy motor sit trek 'n voertuig op. Die bestuurder klim uit. Dit is Candice. Hy skrik. Dit het hy nie verwag nie. 

Sy klim uit en stap die winkel in. Paul sien dat sy na die koffiemasjien toe beweeg. Na 'n minuut stap sy met wat hy glo is 'n koffie na die kasregisters toe en betaal. 

Paul klim uit maar maak seker dat sy hom nie miskien sien nie. Hy sit 'n pet op sy kop en gaan staan naby haar voertuig met sy rug na haar voertuig toe. Na 'n rukkie hoor hy sy maak die voertuig deur oop. Hy haal sy pistool uit, draai om om haar te konfronteer. 

Iemand staan klaar by haar met 'n vuurwapen in haar rug.

"Candice Williams. Ek neem jou in hegtenis vir mensehandel.

Sit daai wapen weg Meneer Slingers. Iemand kan dalk seerkry."

"Wat van my suster? Sy het vir Yvonne."

"Moenie bekommerd wees nie meneer. Sien u die voertuig daar oorkant? Gaan daarheen. Die dame daar sal u inlig."

Candice het nog nie 'n woord gesê nie.

"Jy het die reg om stil te bly. Enigiets wat jy sê kan in 'n hof teen jou gebruik word. Jy het die reg op 'n prokureur. As jy nie een kan bekostig nie sal die staat aan jou een voorsien."

'n Boeie word om haar hande geplaas en sy word weggelei na 'n voertuig daar naby.

Paul stap na 'n ander voertuig daar naby waar 'n vrou in sit. Sy weet blykbaar ook wie hy is.

"Klim in privaatspeurder Slingers. Moenie vir my naam vra nie. Ek mag jou nie sê nie. Vergeet van hoe ek lyk want dit is 'n pruik en jy sien ek dra donkerbrille in die nag. 

Al wat jy moet weet ons is besig met 'n operasie om jou suster te red. Privaatspeurdertjie, jy weet natuurlik om niemand te vertel nie. Klim nou uit, gaan na jou kar, ry weg. Ons sal jou kontak sodra ons jou nuus het."

Sy klink taamlik sarkasties. Paul is al gewoond daaraan dat SAPS lede sarkasties is teenoor privaatspeurders is. Hy weet egter dat dit beter is om nou stil te bly; hierdie is nie die gewone SAPS nie.

'n Man wat aan die oorkant van die pad in sy motor sit maak 'n oproep.

"Meneer M, Candice is in hegtenis geneem."

**

Romeine 6:20 Want toe julle diensknegte was van die sonde, was julle vry van die geregtigheid.

21 *Watter vrug dan het julle toe gehad van die dinge waaroor julle jul nou skaam? Want *die uiteinde daarvan is die dood.

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 47 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 47 - Rooi Mier

Shane Cupido kry 'n boodskap. Ons vertrek 02:00 vanoggend uit George na Beaufort Wes. Hy lees die boodskap terwyl hy ry. Hy trek onmiddelik af want hy moet 'n oproep maak. Hy is onmiddelik op die foon.

"Die poppe begin dans. Die orkes begin om 02:00. Hulle gaan hou by die snitlys (playlist). Verwag jou dansmaat vanaf 03:15 enige tyd deur die deur kom dan kan julle tango."

Shane glimlag. Daar gaan 'n tinteling deur sy liggaam. Hy was nog altyd 'n man van aksie. Dit laat hom lewendig voel. Die adrenalien begin alreeds te pomp alhoewel dit nog omtrent drie ure is voor die aksie begin. Hy is lus vir 'n tango.

Die afgelope tyd was niks lekker vir hom nie. 

"Dankie Vader, ek hoef nie meer 'n hawelose te speel nie."

Gisteraand het hy besef dat hulle besig is om met Yvonne se lewe te speel deur te probeer om eers Meneer M vas te trek. Iemand se lewe is sekerlik meer werd as erkenning. Dit sou goed op sy CV gelyk het om bekend te wees as die ou wat Meneer M vasgetrek het, maar teen watter koste?

Hy het onmiddelik 'n plan van aksie begin uitwerk om Yvonne te red. Hy het ook besef dat hy dalk die privaatspeurder se hulp nodig gaan hê. Na bietjie navorsing het hy vasgestel dat Paul 'n bietjie militêre opleiding gehad het, anders as die meeste ander mense wat hulself "privaatspeurders" noem. Hy weet hoe om homself te verdedig in gevaarlike omstandighede.

Hy het vir Paul gebel maar nie sy naam gegee nie. Hy het net gesê hy is die boemelaar van Cloetesville. Na daai oproep het hy onmiddelik in die pad geval. Die res van die span sal nou uit George ry om vroeg by die "jol" te wees. Hyself is al verby Leeu Gamka soos jy Beaufort Wes toe ry. Hy gaan egter voor Beaufort Wes afdraai in die rigting van Meiringspoort.

Shane is egter nog vroeg en besluit om eers bene te rek en miskien vinnig agter 'n bossie te gaan staan. Hy besef toe dat 'n bossie nie nodig is nie want dit is donker en hy sal sien as daar voertuie aankom.

Paul was al radeloos want hy kon geen leidrade vind oor waar Yvonne of Candice hulle bevind nie. Is hulle saam? Miskien het Candice die mense wat Yvonne aanhou iewers ontmoet.

Hy was dus desperaat vir enigiets toe hy die oproep ontvang. Die persoon het homself net indentifiseer as die boemelaar van Cloetesville. Al wat hy gesê het is pak jou goed en wees in Beaufort Wes teen 04:00 môreoggend. Ek sal jou verdere instruksies gee voor 04:00. Hou jou foon oop tussen 03:00 en o4:00. Doen dit vir Yvonne. 

Is dit 'n lokval? Al sou dit dan ook wees sal hy enigiets doen om sy suster te red. Hy sal moet die kans vat. Hy maak seker sy pistool is gereed vir enige aksie.

Noudat hy nie meer so ver van Beaufort Wes af is nie dink hy wat gaan hy doen want hy is vroeg. Hy kan nie na sy ma toe gaan nie want sy sal in die pad wees. 

'n Man is besig om uit sy motor te klim. Paul het ook 'n behoefte om af te trek maar besluit om liewers tot in Beaufort Wes uit te hou. Dit is tog nie meer so ver nie.

G is al een wat naby Yvonne mag kom omdat ander gesigte nie naby haar toegelaat word nie. Indien enigiets skeef loop sal sy net die een gesig hê wat sy kan identifiseer.

G weet dat dit eintlik beteken hy alleen die val moet vat omdat dit dan sy woord teen die res gaan wees. Hulle weet nie dat dit hom eintlik pas nie. Dit gee hom meer tyd om Yvonne se vertroue te wen. Hy het die afgelope tyd haar ook nie so gereeld ingespuit nie so sy is meer bewus van wat rondom haar aangaan. So in plaas van inspuit bind hy soms net haar hande en voete vas en iets om haar mond om nie te skree nie.

Saans moet hy haar egter inspuit sodat sy nie dalk wakker word terwyl hy slaap nie. Hy het vroeg gaan slaap omdat hy weet dat die dag dalk lank gaan wees. Nou is hy egter wakker. Dit is 'n groot plaashuis. 

Buite is verskeie wagte wat op en af beweeg. Hy besluit om maar te gaan kyk of Yvonne nog slaap. In die kamer waar sy aangehou word is daar geen vensters nie. Jy stap met trappe af so die kamer is natuurlik ondergronds. Aan die einde van die trappe is 'n deur aan die regterkant. Dit is 'n tipe stoor. Daar staan verskeie kaste teen die muur, of so blyk dit te wees. Die derde kas is eintlik 'n deur. As jy dit oopmaak is daar 'n traliehek. 

G het dié hek se sleutel gisteraand ontvang omdat hy alleen toegang tot Yvonne het. Die persoon wat die sleutels aan hom 'oorhandig' het, het eintlik net op 'n interkom met hom gepraat.

Wat vreemd was is dat die persoon besorgd geklink het oor Candice. G moes verduidelik dat sy oraait was toe hy laas met haar gepraat het. 

Yvonne slaap nog. Hy gaan sit op die bed by haar kop. Lig haar kop en laat dit op sy been rus. Hy sit en streel oor haar hare.

"Ek is so jammer Yvonne. Vergewe my dat ek my ma se lewe bo joune gekies het. Kom wat wil maar jy gaan gered word. Ek sal moet boet vir my dade maar red sal ek jou red."

Hy besef nie dat Yvonne wakker is nie. Sy hoor elke woord. Hy buk vooroor en soen haar liggies op die voorkop. Vir die eerste keer in dae ontspan  sy effens. 

Sy weet nie of sy gedroom het of dit dwelms was nie maar het hy haar die anderdag afgewas en aangetrek? Sy het gedink hy het haar verkrag maar hy het so  teer opgetree dat sy terwyl hy haar aangetrek het dat sy twyfel of dit so was. 

Nou is sy heeltemaal verward. Sy optrede strook nie met hoe sy dink 'n ontvoerder behoort op te tree nie. Miskien behandel hy haar maar net so om te verhoed dat sy sal wil ontsnap as sy 'n geleentheid kry.

Sy woorde toe hy opstaan help ook nie juis nie.

"Ek moet gereed gaan maak sodat ons Beaufort Wes toe kan gaan. Ek haat Candice vir wat sy aan jou doen. Moenie bang wees nie, ek gaan my lewe vir jou gee."

Candice lê wakker in die gastehuis in Beaufort Wes. Meneer M het die plek bespreek en betaal. Sy weet nou nog nie hoe hy lyk of regtig klink nie. Sy kan hoor dat hy iets gebruik om sy stem te verander as hy bel. Dit klink net nie eg nie.

Sy is nie soos die ander meisies nie. Die arme Yvonne. Sy het elke woord geglo wat uit haar mond gekom het. Candice het 'n paddagees. Sy vang haar prooi met haar tong.

Die dag toe Meneer M die eerste keer met haar gepraat het sal sy nooit vergeet nie.

Sy het pas tuisgekom van 'n nagklub in Yeoville, Johannesburg toe haar foon lui. Sy het die oproep geïgnoreer toe sy sien dit is 'n ongelyste nommer. Die persoon het nog drie keer gebel voordat sy haar foon afgesit het.

Na 'n paar minute het sy dit egter weer aangesit. Dit persoon het weer gebel.

Sy was van plan om die persoon eers te beledig voor sy afdruk maar voordat sy iets kon sê het 'n stem haar beveel om stil te bly en te luister.

Sy het net een woord uitgekry toe beveel die persoon haar om stil te bly nie. Candice kon dit agterna nie glo dat sy wel stilgebly het nie.

"Candice Williams, dogter van Arthur, wat jou stiefpa is en Ronel, nou 17 jaar oud maar reeds 'n rebel. 

Ek ken jou. Jy is iemand wat mag oor ander mense wil hê en geld is belangrik vir jou."

"Wie is jy?"

"Bly stil en luister. Jy sal eendag mag oor ander mense hê maar ek kan jou help om dit nou al te kry. Op 17 is jy alreeds in matriek. Jy vaar goed op skool. Sê net ja en jy gaan volgende jaar 'n huis in Kaapstad hê, jou eie motor en mag oor die armoedige ambisieloses rondom jou. Ek gee jou 'n paar dae om daaraan te dink."

"Ek ken jou dan nie eens nie."

"As dit 'n vereiste is dan is jy nie die persoon wat ek gedink het jy is nie. Dan gaan ek maar verder soek."

"Wag meneer. Gee my 'n dag of twee."

Die dag of twee het 'n week geword. Candice het gedink sy het haar hand oorspeel. Presies sewe dae later het haar foon weer gelui. Weer 'n vreemde nommer.

Hierdie keer het Candice gou geantwoord. Sy het nou wel nie geweet van wie die oproep was nie maar sy het vinnig geleer dat vreemde oproepe nie noodwendig sleg is nie. 

Dit was toe die vreemde man. Sy het onmiddelik ja geantwoord. Nou is dit twee jaar later en sy het nog nooit die geheimsinnige Meneer M ontmoet nie. Dit baat ook nie jy stoor sy nommer nie want volgende keer is dit 'n ander nommer.

Sy het vinnig geleer dat haar sjebeen net 'n front is. Wie gee om as jy jouself 'n ryk jong meisie kan noem. Sy het met hul eerste gesamentlike mensehandel hom bevraagteken en haar huis was weggevat. 

Dit was in elk geval onvanpas vir 'n "student" om haar eie huis te hê. 

Nou lê sy wakker. Sy was nog nooit spyt oor die pad wat sy gekies het nie. Dit is opwindend en belonend.

Dit is amper 02:00 vm. Sy gaan later vir G ontmoet. Meneer M is so geheimsinnig dat sy nie eers weet waar G hom nou bevind nie. Miskien is hy al hier in Beaufort Wes, miskien nie.

G is besig om die voertuig wat hy gaan gebruik gereed te kry. Dit is 'n dubbelkajuit bakkie wat ook 'n versteekte kompartement onder die verhoogde bak het. 

Nadat hy die olie, water en bande nagegaan het, wat onnodig was want hy weet die voertuig was alreeds voorberei, gaan hy om Yvonne voor te berei. Dit is die moeilikste gedeelte. Hy praat die hele tyd met haar terwyl hy haar 'n sweetpak aantrek. Hy vra om verskoning en verduidelik hoekom hy dit moet doen.  Hy sorg dat sy 'n vitamienryke drankie inkry voordat hy haar inspuit. 

Hy hoor omtrent twee persone die trappe afkom. Die twee het nie geweet van die geheime vertrek nie. Hy moes hulle daarvan vertel in opdrag van die gesiglose stem. Die twee manne gaan hom glo vergesel op hul rit as groentesmouse. 

Nadat Yvonne in die kompartement geplaas is  en verseker het dat dat genoegsame suurstof deurkom, laai hulle vrugte op die bak. Sodoende sal mens ook nie maklik sien dat die bak gedeelte verhoog is nie.

G verdwyn vinnig vir 'n minuut. Met sy terugkeer vra hy een van die ander om te ry.

Paul is alreeds in Beaufort Wes. Hy is vroeg en gaan ry by sy ouerhuis verby. Hy verlang sy ma. Sy pa het hulle verlaat toe hy nog klein was en Yvonne 'n baba. Sy ma het hulle alleen grootgemaak. Hy sou wat wou gee om nou daar in te gaan en haar lekker moerkoffie te drink maar hy kan dit nie waag nie. Hy ry tot in die dorp en besluit om vir 'n tydjie te slaap sommer so in die motor. Hy stel sy alarm.

Shane is amper by sy bestemming. Hy is so opgewonde. Daar kom 'n boodskap deur. 

"Die orkes het begin speel."

Op sy radio speel die lied, "Let's twist again.'

Hy voel weer daai tintelende gevoel.

***

Matthéüs 16:26 Want wat baat dit 'n mens as hy die hele wêreld win, maar aan sy siel skade ly? Of wat sal 'n mens gee as losprys vir sy siel?

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 46 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 46 - Rooi Mier

Daar is 'n klop aan die deur by Steven en Sarie se woning. Dit is vroeg warm dus staan die deur oop. Steven sien 'n gedeelte van 'n polisieuniform van waar hy sit. Hy gaan maak die traliehek oop en nooi die Sersant binne.

"Ek het net gekom om te sê dat Willem September aangekla gaan word van verkragting op jou dogter. As polisieman klink dit vir my dat dit 'n baie moeilike saak gaan wees om te bewys omdat dit jare gelede gebeur het en die feit dat die slagoffer oorlede is. Op die oomblik is die enigste bewyse die brief wat sy geskryf het en dan jou vrou."

"Hoe bedoel u my vrou?"

"Volgens die brief het u dogter haar vertel daarvan. Wat dit moeilik gaan maak is die feit dat sy nie jul dogter geglo het nie. Ons aanklaer is van die beste maar as Meneer Willem September 'n baie goeie prokureur kry is daar 'n moontlikheid dat hy vry gaan kom."

Steven se blik is vasgenael op die deur waar Mavis se gesig verskyn het; maar dit lyk asof hy haar nie raaksien nie. Sarie het geweet en nie my dogter geglo nie?

Hy onthou nou dat hulle nooit die brief klaar gelees het nie. Nadat hy Willem aangeval het was alles deurmekaar.

"So het u die brief?"

"Ja Meneer September. Dit maak nou deel uit van die bewyse."

"En u sê dat my vrou volgens die brief kennis gedra het van die verkragting?"

Hy stap deur toe en druk Mavis uit en klap die deur in haar gesig toe.

"Ek is jammer Meneer maar ek het nie geweet dat sy u nie ingelig het nie.

Daar is egter ander nuus. U broer Willem was betrokke by diamante smokkelary. Die polisie soek al jare na hom. Hy het dit goed weggesteek omdat hy altyd 'n lae profiel handhaaf het. Die bewyse is genoeg om hom vir baie kank weg te sit.

Ek het u net kom inlig. Sterkte met die begrafnis later die week."

"Totsiens Sersant. Baie dankie."

Steven maak die deur oop en Mavis val teen hom vas.

"Vervlaks man. Ek wou net klop toe jy oopmaak."

Steven sê niks. Hy druk haar net regop en weer by die deur uit. Die sersant kan nie help om te lag nie.

Steven stap saam tot by die polisievoertuig. Nadat die sersant gery het staan hy by die hek en kyk die straat af.

"Sy het geweet."

"Wat het sy geweet?"

Mavis se stem klink agter hom op. Hoe raak mens ontslae van die vrou? Verergd draai hy om en stap die huis in. 

" So my vrou het nie net met Willem geslaap nie maar ook geweet hy het my dogter verkrag. Watter soort siek mens doen dit? Slaap met jou dogter se verkragter? Sy moet nou huistoe kom. Daar is baie om te verduidelik."

Paul kyk na die koördinate van die laaste plek waar Yvonne se sel aan was. Dit is by 'n sjebeen in Cloetesville in Stellenbosch. Hy gryp onmiddelik sy sleutels en ry. Dit is nogals ver daarheen.

Met die verkeer neem dit hom amper 'n uur om in Stellenbosch te kom. Hy skakel sy gps aan om die die straat in Cloetesville te kry. Die plek is toe. Daar is slotte aan die hekke. Die enigste persoon wat hy sien is 'n hawelose buite.

Paul vra hom of hy gesien het wie laaste daar weg is. Hy vertel van die vriendelike man wat hom soms kos aangebied het. Die is weg met 'n bakkie. Hy gee die beskrywing van die bakkie.

Paul vra of daar nog iets is wat hy onthou. Hy vertel van die net so vriendelike, slim meisiekind wat vroeër daar was. Sy is slim want sy is by die universiteit. Hulle noem haar glo Candy. 

Daar is duisende bakkies soos daai. Paul se enigste uitweg is die meisie op universiteit. Hy onthou skielik 'n Candice by die universiteit. Kan dit die Candy wees?

Hy ry daarheen. As sy klas het sal hy maar net moet wag. Daar is nie 'n ander manier nie. Daar is nie antwoord by haar kamer nie. Hy sal maar in sy motor bly wag. Paul verwonder hom aan hoe maklik mens deesdae kan in en uit by koshuise sonder dat iemand jou stop.

Sy foon lui. Dit is die kantoor. Sy ma soek dringend na hom want hy antwoord nie sy foon nie. Hy bel haar en belowe om haar later ten volle in te lig.

Hy sien 'n voertuig optrek. Lawrence klim daar uit. By die ander deur klim die meisie uit wat hy die ander dag hier kom oplaai het. Lawrence haal 'n tas uit en toe hy met die tas om die motor kom kyk hy direk in Paul se gesig.

Lawrence weet vir 'n oomblik nie waar hy dié gesig gesien het nie. Dan kom dit terug. Wat soek hý hier.

Paul besluit dat nou net so goed soos enige ander tyd is. Hy klim uit en stap na Lawrence toe.

"Hi. Ek is Paul."

"Ek weet."

"Ek wil net om verskoning vra vir wat die ander dag in SeePunt gebeur het. Ek wou maar net.."

"Moenie jouself bekommer nie," val Lawrence hom in die rede, "Sahara het my klaar verduidelik. Sy is in elk geval nou vry. Ons het uitgevind ons is broer en suster. Sy is my pa se oudste dogter."

Paul is vir 'n ses geslaan.

"Regtig?"

"Ja regtig. Ek is nie meer kwaad vir jou nie. Jy het my eintlik gered van myself af. 

So jy het vir my pa gewerk?"

"Ja, ek moes Sahara vir hom opspoor."

Intussen het Larisa nader gestaan. 

"Meneer, ek probeer vasstel waar ek jou gesien het. Jy lyk so bekend."

"Ek weet regtig nie juffrou."

"Yvonne! Ja Yvonne se album. Ons het nog gelag omdat sy nog 'n outydse album hou."

"So jy ken vir Yvonne?"

"Ja, ek doen."

"Dan kan jy my miskien help. Ek kry nie vir Yvonne nie. Ek is haar broer."

"Wat bedoel jy jy kry haar nie?"

"Het jy haar gedurende die afgelope naweek gesien? Ek soek haar nou al 'n paar dae."

"Jammer. Ons kom nou net uit Upington uit. Ek en Yvonne is vriendinne. My naam is Larisa."

"Ken jy miskien 'n Candice? Ek het haar die ander dag ontmoet."

"Ja ek ken haar. Sy en Yvonne is ook vriendinne?"

"So jy en Candice is nie vriendinne nie? Mag ek vra hoekom?"

"Wel, sy laat my ongemaklik voel. Ek wens Yvonne wil nie vriende met haar wees nie."

Paul vertel haar van Yvonne wat as vermis aangegee is en dat hy eintlik opsoek na Candice is.

"Haar motor is nie hier waar dit gewoontlik staan nie. As sy klas gehad het sou dit hier gestaan het."

Sy wys na die parkeerplek waar Candice se motor gewoonlik staan.

Paul vra haar uit oor watter tipe motor dit is, die kleur en die registrasienommer. 

Larisa ken nie die registrasienommer nie behalwe dat dit 'n Gauteng nommer is.

"As ek nou net haar ID nommer gehad het kon ek dalk die registrasienommer probeer kry het. Ek moet gaan want tyd kan die verskil tussen lewe en dood wees. 

Voor ek gaan, ken jy iemand met die naam van G? Ek soek hom ook."

"Ek het hom gesien. Hy het ons drankies bedien toe ek een aand saam was."

Sy gee 'n beskrywing van G en vra dat Paul haar moet bel sodra hy iets uitvind. Hulle ruil nommers uit en Paul vertrek.

Lawrence wat die heeltyd geluister het stap nader.

"Dit was nou intens. Jy het my nooit vertel van Yvonne nie."

Sarie kom uiteindelik by die huis aan. Intussen het Mavis se storie al die rondte gedoen. Willem wat met diamante gesmokkel het en Sarie wat hom gehelp het.Dit is hoekom Sarie nie tuis is nie. Sy is by die polisiekantoor. Die mense is dus verbaas toe sy in Kokerboom Straat af kom loop.

Steven het haar sien aankom en in gestap. Raai wie het haar ook sien aankom? Mavis kom soos 'n warrelwind by haar hek uit. Sy kom gelyk met Sarie by haar hek.

Sarie gee haar een kyk wat nie baie vriendelik is nie. Die storie het haar ore ook bereik.

"Skinderbek."

"Wat bedoel jy Sarie? Wat het jy en Willem met die diamante gedoen? So jy speel net arm nê?"

"Mavis, hou jou mond asseblief."

Sy gaan voor Mavis by hek in en maak dit agter haar toe.

"Bly buite!"

"Hoeeee! Sommige mense is skaam vir die geraam maar hulle doen dit darem. Skynheilige koei, diamantsmokkelaar.

Is mos nie my skuld dat jy uitgevang was nie. Vanaand is jy seker in die hoofnuus."

Steven sit en kook daar binne. 

"Goeie middag my man."

"Sarie sê my. Het Sally jou vertel van haar verkragting as kind."

"Ja Steven maar ek het haar nie geglo daai tyd nie."

"Dankie Sarie. Sodra my kind begrawe is skei ons paadjies. Was ek al die tyd met so 'n hartelose mens getroud? Ek verafsku nie jou nie maar myself. Ek kàn dit noe glo van myself nie."

"Maar Steven .."

"Bly stil vroumens. Dit is net ter wille van my kind se waardigheid dat ek jou gaan toelaat om haar begrafnis by te woon.

Jy kan maar die huis vat. Jy gaan my nie weer sien na dit nie. Al my goed is in die ander kamer.

Jy het saam met Willem ons familie verwoes. Hy gaan dalk daarvoor boet maar pasop dat God jou nie in die hande kry. Dalk vergewe Hy jou; moet dit net nie van my verwag nie."

"Asseblief Steven."

Hy stap weg in die tweede slaapkamer en maak die deur agter hom toe.

Teen die aand was daar nog geen leidraad oor waar Yvonne, Candice of G hulle bevind nie. Paul weet dat tyd nou 'n belangrike faktor is. Hy is baie bekommerd oor sy suster. Alle aanduidings is dat hulle nie meer in die Kaap is nie.

Die hawelose voor die sjebeen is toe glad nie so haweloos nie. By sy huis gaan hy in 'n "kantoortjie" en skryf in 'n boek en sluit dit weer weg in sy kluis. Hy neem sy foon en skakel 'n nommer.

"Ek het inligting ontvang dat hulle, in plaas van Beaufort Wes, hulle vanaand op 'n plaas naby George gaan oornag. Die roete is verander. Dit gaan moeiliker wees om hulle nou dop te hou want enige voertuig wat daar naby kom sal nou suspisieus wees. Gelukkig het ons nou iemand aan die binnekant. Ons praat weer."

Die "hawelose" van Cloetesville hoop dat Paul Slingers nie hul ondersoek in die wiele gaan ry nie. Hy het intussen uitgevind dat dié Paul 'n privaatspeurder is. Alhoewel hulle weet waar Yvonne haar bevind kan hulle haar nie nou red nie. Die hele operasie kan deur die mat val. 

Hulle weet nog nie waar Meneer M hom bevind nie. Meer mense as  net die polisie soek hom.

**

Psalm 118:8 Dit is beter om by die Here te skuil as om op mense te vertrou.

9 Dit is beter om by die Here te skuil as om op *edeles te vertrou.

©Rooi Mier 13.07.2022

#Stukkendeharte Hoofstuk 45 - Rooi Mier

#Stukkendeharte Hoofstuk 45 - Rooi Mier

Hulle is so opgewonde in die motor dat Lawrence amper oor 'n rooi verkeerslig ry. 

"Versigtig Lawrence.  Dit is 'n dubbele kosbare vrag."

Hy kyk in die spieëltjie na haar waar sy skuinsagter hom sit. Sy glimlag spreek boekdele.

"Janice, besef jy ek sal moet gaan werk. Dit gaan vir my onmoontlik wees om op universiteit te wees terwyl jy sukkel met ons twee woelwaters. Daai dogtertjie gaan net so pragtig soos haar ma is. Ek en my bulletjie gaan natuurlik elke Stormer en elke WP wedstryd gaan kyk."

Lawrence maak nie nou sin nie want hy praat sommer van verskillende goed op dieselfde tyd.

"Dink jy ons vroumense kyk nie sport nie. Ek en die prinsessie sal nog voor julle in die motor wees en hàlloooo, ons woon in Upington. Hoé gaan julle by elke wedstryd uitkom?"

Dit klink of ons getroud is dink Janice. Sy glimlag. 

"In elk geval, jy moet klaar studeer. Dit is die beste wat jy vir jou kinders kan gee. Ek aanvaar niks anders nie."

"Ons kan maar weer daaroor praat. Intussen moet ons so gou moontlik by my ma uitkom sodat ons die nuus met haar kan deel. Daarna jou ma, dan moet my ma vir Larisa en my by die lughawe kry anders mis ons ons vlug."

"Ons sal ook moet praat oor name Lawrence. Die bloedjies kort mos name of hoe? Jy sal moet gaan dink dan bel ons mekaar in die week."

Hulle stop voor Lawrence hulle huis. Iris is buite besig.

"Hoekom kom julle hierheen? Daar is nie nou tyd vir kuier nie. Lawrence moet nog by die lughawe uitkom."

"Daar is nog genoeg tyd Mammie. Ons moet gou met jou praat Iris."

Hy klink ernstig want hy weet sy ma gaan nou op hol gaan. 

Dit is ook net so.

"Is daar fout kinders? Is my kleinkind oraait? Sê my nou!"

"Ons gaan eers my pa op video oproep kry dan vertel ons net een keer."

Lawrence vat Janice aan die hand en lei haar die huis in. Dit is al manier om Iris stil te kry. Hy skakel onmiddelik sy pa.

Bennie antwoord  onmiddelik.

"Ja seun is daar fout? Hoekom is julle almal daar? Is daar fout? Wat sê die dokter?"

Lawrence probeer om so ernstig as moontlik voor te kom.

"My pa," sy stem klink saaklik, "die dokter sê ons het 'n probleem."

Iris gryp sy arm vas en Bennie lyk baie bekommerd.

Janice kan dit nie verdra om die Van Wyk's so te sien nie. Sy blaker dit uit.

"Ons verwag 'n tweeling, 'n seun en 'n dogter!!"

"Wat sê jy?"

Iris is nie seker of sy reg gehoor het nie. Sy was slegte nuus te wagte volgens Lawrence se gesig.

"Ja Mammie, julle gaan twee kleinkinders hê."

Iris skree.

"Julle lieg vir ons. Regtig? Dit is die volle waarheid?"

Bennie se gesig wys sy blydskap. 

"Jy is darem 'n ramkat nê."

"Mammie bel maar jou man van jou eie foon af.  Ons moet nog Janice se ouers gaan inlig. Daarna gaan ek sommer vir Larisa optel. Is dit ok as ek Sahara ook gaan groet?"

"Gaan my kind. Sahara sal dit waardeer."

Bennie is dankbaar want dit lyk of Lawrence begin aanvaar het.

"Voor julle ry, het my babas al name?"

"Nee Mammie en moenie eers daaraan dink nie. Ek dink dit is my en Janice se voorreg."

Hulle is by die deur uit.

"Lawrence, kom ons kry eers vir Larisa. Ek weet my ouers is veronderstel om voor haar te weet maar sy is my beste vriendin. Ek wil graag haar gesig sien wanneer sy hoor."

Larisa is gereed. Haar tasse staan gereed om te laai. Albei haar ouers is by die werk.

"Jy hoef nie uit te klim nie Janice. Daai kind is darem groot"

Janice stap egter in.

"Vriendin, ek kan nie langer wag nie. Sien jy nog kans om peetma te wees?"

"Natuurlik, vir wat vat jy my? Die beste ooit. Onthou, as peetma is ek geregtig om die bloedjie te bederf."

"Dan sal jy moet spaar. Daar is twee van hulle. Ons gaan 'n tweeling hê."

"Regtig vriendin?"

Larisa se gesig helder op. Sy gryp Janice was om te dans maar besef vinnig haar toestand. Lawrence moet maar mee doen. Hy lag net.

"Kom julle ons gaan laat wees."

Sahara is verras om dié drie in haar oprit te sien uitklim.

Sy kom uit om hulle te groet. 

"Ek dog julle is al weg Lawrence."

"Ons vertrek nog vandag. Ek wou net my suster kom groet het. Vergewe my asseblief vir die ander dag. Ek wil jou graag as my suster leer ken."

"Wat is daar om te vergewe? Kom ons probeer dit."

Haar hart stem nog nie saam nie.

"Dan kry jy jou eerste taak as my ousus. Jy moet my tweeling se antie wees."

"Tweeling? Ek kan dit nie glo nie. Julle maak my vroeg oud. My boetie, dit gaan vir my 'n groot eer wees."

"Nou ja, ons moet gaan. Ek en Larisa sal kom kuier in die Kaap. Sien jou."

"Totsiens julle. Ek bly nog 'n week. As dit reg is Janice, gaan ons twee mekaar nog sien?"

"Asseblief Juf.., ag Sahara."

Janice se ouers is net so oorstelp van blydskap. Hulle wou met alle mag name gee. Janice moes net keer anders eindig die stomme bloedjies met oupa- en oumagrootjie se name op."

Janice weet nie wat sy moet lees in die drukkie wat Lawrence haar gee nie. Is daar 'n toekoms vir haar as Mev Van Wyk?

Paul is nou regtig bekommerd. Hy wens sy kontak kan nou terugkom met die inligting. As hy net kan vasstel waar Yvonne se foon laaste aan was het hy 'n beginpunt. Hy het sy ma gebel en die wou met alle geweld Kaap toe kom. Hy moes haar oortuig dat dit beter is om daar te wag. Yvonne kan dalk net daar opdaag.

G is besig om Yvonne in die vals bak van die bakkie te laai. Die vlak van die bak self is hoër omdat daar 'n kompartement onder is waar iemand in kan lê. Dit word toegeskuif en dan word daai rubbermatte wat gewoonlik agter op bakkies is bo-oor gegooi. 

Uit die aard van die saak moet sy bewusteloos wees om haar stil te hou. Hy is so bekommerd oor haar en hoop sy gaan genoeg suurstof hê. 

Hy ry eers in die rondte voor hy in die rigting van die nuwe bestemming ry. Niemand agtervolg hom nie. Terwyl hy ry lui sy foon. Net Candice het die nommer. Hy trek liewer af want hy wil nie die verkeerspolisie se aandag op hom trek nie.

"Ja Candice."

" Jy vertrek Beaufort Wes toe vanmiddag. Gebruik dieselfde bakkie. Ek sal vir jou kontant bring. Sorg dat Yvonne genoeg vitamiene inkry. Daar sal iemand jou nuwe instruksies gee. Meneer M se opdrag. Kontak jou later. O ja, ruil die nommerplate. Die nommerplate wat jy nou op het is vals. Jy gaan die wettiges opsit. Ons soek nie onnodige aandag op ons nie."

G is verbaas om te hoor hy ry al die tyd met valse nommerplate. So kon hy al in die moeilikheid beland het. Dit is seker hoekom Candice altyd benadruk het hy moet altyd by die verkeersreëls hou.

Paul ontvang die posisie van die plek waar die foon laaste aan was. Dit is iewers in Cloetesville in Stellenbosch. Volgens Google Maps is dit 'n geregistreerde sjebeen. Wat soek Yvonne by 'n sjebeen? 

Hy sal haar maar self moet vind. Die polisieman by wie hy haar as vermis aangemeld het was nie juis baie entoesiasties nie. Hy weet nie dat die polisieman onmiddelik nadat hy daar uit is buite toe gegaan het en gaan staan het by 'n plek waar niemand hom kan hoor nie om Candice te bel nie.

Martin raak ongeduldig met die privaatspeurder wat hy aan gestel het. Hy sal seker moet leer om geduldig te wees en nie hom aan te jaag nie. Hy is immers die beste in die land. Volgens bronne kom hy altyd met die inligting wat jy soek. 

Die man moet letterlik jare terug gaan om dié inligting te bekom. Hy wil net so graag soos sy skoonsuster agter die kap van die byl kom. Lewens was verloor as gevolg van sy broer se doen en late. Die spook moet vir eens en altyd begrawe word. Hy wonder net hoe ver terug in die verlede hulle moet gaan soek. Wanneer het sy broer by misdaad betrokke geraak? 

Rachel het hom juis gister gebel uit Namibia. Sy wil terugkom en in Upington kom bly maar sy wil eers weet of dit veilig gaan wees. Alhoewel sy lief geword het vir Namibia en sy mense verlang sy om haar eie mense te kan sien.

Candice het intussen Paul se agtergrond ondersoek. 

"So jy is 'n privaatspeurder Meneer Paul Slingers."

***

Mat 19:16 Kyk, Ek stuur julle soos skape onder die wolwe in; wees dan *versigtig soos die slange en opreg soos die duiwe.

©Rooi Mier 13.07.2022